باور به حکمت رخدادها کنار آمدن با معلولیت را راحت‌تر می‌کند
گروه اجتماعی: مدیرکل دفتر توانمند سازی معلولان بهزیستی با انتقاد از اینکه همچنان نگاه جامعه به معلولان منفی است، گفت: اگر این باور را داشته باشیم که در مورد هر چیزی حکمتی وجود دارد، راحت‌تر با مسئله معلولیت خود کنار می‌آییم.
کیوان دواتگران، مدیرکل دفتر توانمندسازی معلولان بهزیستی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در پاسخ به این مطلب که بسیاری از معلولان با این سؤال که چرا من چنین مشکلی دارم، دست به گریبان بوده و حتی دچار افسردگی و اجتناب از حضور در اجتماع می‌شوند، آیا قبل از ارائه سایر خدمت حمایتی بهتر نیست این مسئله اعتقادی، روانی و باوری برای معلولان حل شود و آیا شما در این حوزه فعالیت می‌کنید، گفت: این حوزه مربوط به بخش تغییر نگرش و حوزه پیشگیری است.
تمرکز بیشتر بر فرهنگ جامعه مساوی مشکلات کمتر در باورها
وی بخشی از پیشگیری در سطوح مختلف را پیشگیری اعتقادی عنوان و اظهار کرد: هر چه بیشتر بر روی فرهنگ جامعه کار شود، کمتر چنین باورها و نگرش‌هایی ایجاد می‌شود. معلولیت محدودیتی است که ممکن است برای هر کسی به وجود بیاید.
وسعت معلولیت دال بر محرومیت نیست
دواتگران تصریح کرد: همه افراد با محدودیت‌هایی مواجه هستند اگر فقط این محدودیت باعث محرومیت فرد نشود و باعث نشود که فرد نقش اجتماعی خود را از دست بدهد، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید؛ بر همین اساس وسعت یک آسیب و معلولیت دال بر آسیب و محرومیت نیست.
وی دلیل مطرح شدن این سؤال را که «چرا معلولیت برای من رخ داده است؟» را میزان باورهای دینی و معنوی افراد دانست و عنوان کرد: این سؤال به این نکته که ما در عمل و نه در شعار چه قدر بر روی معنویات و باورهای دینی افراد کار کرده‌ایم و افراد چه قدر اعتقاد دارند، باز می گردد.
سالمندانمان را چگونه به بچه‌ها معرفی می‌کنیم؟
مدیرکل دفتر توانمندسازی معلولان بهزیستی تصریح کرد: اگر این باور را داشته باشیم که در مورد هر چیزی حکمتی وجود دارد، راحت‌تر با معلولیت خود کنار می‌آییم از سوی دیگر بحث نگرشی نیز در این حوزه تأثیرگذار است. وقتی جامعه ما هنوز نگاه منفی به معلولیت دارد و وقتی حتی سالمندانمان را با «ایزی لایف» به بچه‌ها معرفی می‌کنیم، چه انتظاری در خصوص تغییر نگرش جامعه داریم؟
وی با اشاره به اینکه ما در فرهنگ‌سازی مشکل داشته‌ایم و باید بیشتر در خصوص آن کار کرده این حوزه را غنی‌تر کنیم، اظهار کرد: کار فرهنگ‌سازی فقط به بهزیستی مربوط نمی‌شود. معلولیت موضوعی است که به کل دولت و به کل جامعه مربوط است نه صرفاً به یک ارگان.
دواتگران سازمان بهزیستی را یک تسهیل‌گر و ارتباط‌گر بین سازمان‌های مختلف برای احقاق حقوق معلولان، دادخواهی و مطالبه‌گری حقوق آنها دانست و گفت: این سازمان پاسخگو به کل جامعه نیست.
معلولان نیازمند نگرش درست جامعه هستند
وی ادامه داد: معلول من احتیاج به مناسب‌سازی محیط شهری، دسترسی به منابع، کیفیت زندگی مناسب و ... دارد و نیاز دارد که نگرش جامعه نسبت به وی درست باشد و همه این‌ها را نمی‌توان از یک ارگان انتظار داشت و به نظر می‌آید بهتر است که یک فراکسیون در مجلس و یک کمیسیون در دولت، در سطح عالی بر پیگیری حقوق معلولان در کل جامعه نظارت داشته باشند و در خصوص نحوه تغییر نگرش برنامه‌ریزی و اقدام کنند.
دواتگران افزود: وزارت بهداشت، وزارت رفاه و سازمان بهزیستی نیز باید در حوزه پیشگیری بیشتر کار کنند. من نمی‌خواهم بگویم سازمان بهزیستی اصلاً در نگاه غلط جامعه نسبت به معلولیت مقصر نیست ما هم کم‌کاری کرده‌ایم. معاونت پیشگیری سازمان بهزیستی یک پسوند فرهنگی نیز دارد پس در این خصوص نیز باید بیشتر فعال باشد.
