یادداشت روز/
همه پرسی کردستان، اسرائیل جدید، سراب بارزانی
گروه سیاسی: علیرغم مخالفت های جهانی، فقدان چشم انداز اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بین المللی، آینده استقلال طلبی کردستان را محکوم به شکست کرده و مستقل شدن این اقلیم از دولت مرکزی عراق را به سرابی برای بارزانی تبدیل کرده است.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، کردستان عراق یا اقلیم کردستان، یک منطقه
خودمختار در بخش شمالی کشور عراق است که از شرق با ایران و از شمال با ترکیه و از
غرب با سوریه هم مرز است و مرکز آن شهر اربیل است. دولت خودمختار این منطقه با
وجود مخالفت‌های دولت مرکزی عراق و اعتراضات منطقه‌ای و بین‌المللی، سوم مهر ماه امسال (۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷) همه پرسی را جهت
استقلال از دولت مرکزی عراق برگزار کرد که به همین دلیل چند وقتی است کردستان عراق در صدر اخبار جهان و
موضوع استقلال این اقلیم مورد مناقشه جدی کشورهای تاثیرگذار منطقه قرار گرفته است.
این همه پرسی نه تنها با استقبال کشورهای دیگر مواجه نشد که حتی برخی احزاب کُرد نیز به آن اعتراض کردند و در جهان فقط رژیم صهیونیستی است که از این همه پرسی به طور علنی دفاع و حمایت کرده و مسعود بارزانی را به اعلام استقلال تشویق می کند.
ولی بعد از انجام همه پرسی به نظر می رسد استقلال موقعیت دولت اربیل نه تنها تقویت نشد که به دلیل آسیب پذیری بیشتر و عدم برخورداری از حمایت جامعه جهانی، ضعیف تر از گذشته هم شده باشد. این اقلیم به دلیل محصور بودن میان عراق، ترکیه و ایران نیازمند تعاملات و ارتباطات وسیع برای انتقال انرژی است که مخالفت های صریح و قاطعانه ترکیه و ایران و محدود کردن سفرهای هوایی و در نظر گرفتن تمهیدات جدید در پایانه های مرزی و بازارچه های مرزی مشکلات این خطه را روز به روز شدیدتر کرده و چون اقلیم کردستان محصور در خشکی است، در برابر تحریم های اقتصادی ایران و ترکیه و عراق بسیار آسیب پذیر است و همین موضوع باعث شده که بارزانی مجبور شود به مذاکره با دولت مرکزی روی آورد.
علیرغم برگزاری همه پرسی در اقلیم کردستان و تاکید بارزانی بر استقلال این منطقه، اما نبود هیچ چشم انداز روشن اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بین المللی، و اقتصادی لرزان، آینده استقلال طلبی کردستان را محکوم به شکست کرده و لزوم همفکری عقلای قوم و برگزیدن رهبرانی مسلط به فنون سیاسی و دارای قوت تدبیر را ایجاب می کند.
رسیدن به استقلال واقعی در اقلیم کردستان عراق بسیار پیچیده تر از آن است که با برگزاری یک همه پرسی غیرضروری حل شود. برای مردم اقلیم کردستان لازم است تا با فهم شرایط تاریخی، سیاسی و اجتماعی از مخاطرات پیش رو دوری کرده و در نقشه از پیش شکست خورده آمریکا و صهیونیست ها گرفتار نشوند و باید این را بدانند که قدرت‌های خارجی و به ویژه رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد یک «اسرائیل جدید» در منطقه و بوجود آوردن وسیله‌ای برای اختلاف و نزاع هستند و مردم کردستان عراق می توانند با دوری از همه پرسی و حس استقلال جویی ضمن هویت فرهنگی و ملی خود، به رشد دموکراسی در عراق نیز کمک کنند.
به هر حال به نظر می رسد روزهای بعد از همه پرسی کاملا شبیه روزهای قبل از همه پرسی است. در آخرین روزهای سال 1999 میلادی میگفتند که با آغاز سال 2000 و شروع قرن جدید، رایانه های دنیا دچار اختلال می شوند و همه چی به هم می ریزد! اما با آغاز سال 2000 میلادی هیچ چیزی تغییر نکرد و روز اول ژانویه روزی بود مثل روزهای دیگر و به نظر می رسد همه پرسی کردستان عراق هم چیزی شبیه همین است.
مصطفی میرزاباقری برزی
این همه پرسی نه تنها با استقبال کشورهای دیگر مواجه نشد که حتی برخی احزاب کُرد نیز به آن اعتراض کردند و در جهان فقط رژیم صهیونیستی است که از این همه پرسی به طور علنی دفاع و حمایت کرده و مسعود بارزانی را به اعلام استقلال تشویق می کند.
ولی بعد از انجام همه پرسی به نظر می رسد استقلال موقعیت دولت اربیل نه تنها تقویت نشد که به دلیل آسیب پذیری بیشتر و عدم برخورداری از حمایت جامعه جهانی، ضعیف تر از گذشته هم شده باشد. این اقلیم به دلیل محصور بودن میان عراق، ترکیه و ایران نیازمند تعاملات و ارتباطات وسیع برای انتقال انرژی است که مخالفت های صریح و قاطعانه ترکیه و ایران و محدود کردن سفرهای هوایی و در نظر گرفتن تمهیدات جدید در پایانه های مرزی و بازارچه های مرزی مشکلات این خطه را روز به روز شدیدتر کرده و چون اقلیم کردستان محصور در خشکی است، در برابر تحریم های اقتصادی ایران و ترکیه و عراق بسیار آسیب پذیر است و همین موضوع باعث شده که بارزانی مجبور شود به مذاکره با دولت مرکزی روی آورد.
علیرغم برگزاری همه پرسی در اقلیم کردستان و تاکید بارزانی بر استقلال این منطقه، اما نبود هیچ چشم انداز روشن اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بین المللی، و اقتصادی لرزان، آینده استقلال طلبی کردستان را محکوم به شکست کرده و لزوم همفکری عقلای قوم و برگزیدن رهبرانی مسلط به فنون سیاسی و دارای قوت تدبیر را ایجاب می کند.
رسیدن به استقلال واقعی در اقلیم کردستان عراق بسیار پیچیده تر از آن است که با برگزاری یک همه پرسی غیرضروری حل شود. برای مردم اقلیم کردستان لازم است تا با فهم شرایط تاریخی، سیاسی و اجتماعی از مخاطرات پیش رو دوری کرده و در نقشه از پیش شکست خورده آمریکا و صهیونیست ها گرفتار نشوند و باید این را بدانند که قدرت‌های خارجی و به ویژه رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد یک «اسرائیل جدید» در منطقه و بوجود آوردن وسیله‌ای برای اختلاف و نزاع هستند و مردم کردستان عراق می توانند با دوری از همه پرسی و حس استقلال جویی ضمن هویت فرهنگی و ملی خود، به رشد دموکراسی در عراق نیز کمک کنند.
به هر حال به نظر می رسد روزهای بعد از همه پرسی کاملا شبیه روزهای قبل از همه پرسی است. در آخرین روزهای سال 1999 میلادی میگفتند که با آغاز سال 2000 و شروع قرن جدید، رایانه های دنیا دچار اختلال می شوند و همه چی به هم می ریزد! اما با آغاز سال 2000 میلادی هیچ چیزی تغییر نکرد و روز اول ژانویه روزی بود مثل روزهای دیگر و به نظر می رسد همه پرسی کردستان عراق هم چیزی شبیه همین است.
مصطفی میرزاباقری برزی
