بهروز هادیزاده، یک عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه، در گفتوگو با ایکنا از قزوین، اظهار کرد: از ابتدای تاریخ انسانها به دنبال حل مشکلات خود بودند؛ در قهوهخانه لویدز در لندن بسیاری از دریانوردان، کشتیرانان حضور پیدا میکردند که با توجه به غرق شدن کالاها در دریا فرآیندی انجام دادند که در هنگام خطر جبران خسارت انجام شود، بنابراین نخستین نوع بیمه، بیمه دریایی نام داشت که تاریخ آن به سده ۱۹ باز میگردد.
هادیزاده در خصوص اولین بیمه آتشسوزی ادامه داد: در لندن آتشسوزی بزرگی رخ داد و بسیاری از منازل، مغازه و کلیساها در آتش سوختند که بعد از آن بیمه آتشسوزی به وجود آمد، باید بگوییم که شرایط به وجود آمده دلیلی بر ایجاد راهحل برای جبران خسارت بوده است.
وی بیان کرد: در پی بسیاری از نارضایتیها اگر نگاه صنعتی به بیمه داشته باشیم دلخوری پیش نخواهد آمد و نخواهیم گفت که بیمه حق ما را خورده است. ساختار بیمه به ۲ بخش اجتماعی و بازرگانی تقسیمبندی میشود، در بیمه اجتماعی یکسری از بیمهها مانند بیمه روستایی عامالمنفعه هستند. نباید نگاه ما به بیمه اینگونه باشد که ۱۰۰ درصد هزینهها را پوشش دهد این نگاه صحیح نیست چراکه بیمه یک صنعت است و در تمام دنیا بیمهگذار بخشی از هزینه را به نام فرانشیز پرداخت میکند. در غیر این صورت شرکتهای بیمه نمیتوانند پاسخگو باشند. اگر بخشی از بیمه از جیب بیمهگذار پرداخت نشود بیمهگذار هر روز در پی استفاده از خدمات رایگان خواهد بود که شاید لزومی برای استفاده از آن نداشته باشد برای مثال در بخش درمان بیمهگذار برای هر دلیل کوچکی به پزشک مراجعه کرده و پس از صرف وقت نهایتاً یک استامینوفن دریافت کند، این رویه هزینه تحمیلی بر نظام سلامت را افزایش خواهد داد.
این استاد دانشگاه در خصوص هزینههای درمان در کشور بیان کرد: هزینه درمان در کشور پایین است و گردشگران سلامت در ایران حضور پیدا کرده و خدمات درمانی میگیرند در حال حاضر در بسیاری از بیمارستانها واحدهایی به نام سلامت بینالملل احداث شده است. شاید گرانی هزینه درمان برای ایرانیان به دلیل درآمد پایین و کاهش ارزش پول ملی ما باشد.
وی توضیح داد: یکی دیگر از مشکلات در حوزه بیمه عدم اطلاع از بیمهنامههاست برای مثال شرکتی درمان گروهی برای کارکنان خود میگیرد و بر اساس آن بیمهگر برای پرداخت هزینه جراحی تا سقف ۴ میلیون تومان متعهد میشود اما بیمه شده جراحی ۴۰ میلیون تومانی انجام میدهد و انتظار دریافت تمام و کمال هزینه را دارد و این در حالی است که در بیمهنامه چنین چیزی قید نشده است؛ همین امر باعث میشود که بسیاری از بیمهگذاران بگویند که بیمه حق آنان را ضایع کرده است. در اینگونه موارد بهتر است که شرکتها قرارداد بیمه و بندهای آن را در اختیار بیمهشدگان قرار دهند.
هادیزاده در پایان یادآور شد: در کشورهای پیشرفته بسته درمانی در اختیار بیمهشدگان قرار میدهند برای مثال بیماریهای ناشی از فعالیت در آن سازمان بهصورت رایگان تحت پوشش قرار میگیرد اما در کشورمان وقتی کارگری در پی فعالیت دچار بیماری میشود به او ازکارافتادگی تعلق میگیرد و هزینههای بعدی درمان را از جیب پرداخت میکنند اما در کشورهای پیشرفته اینگونه نیست؛ هزینه بیمه تمام شهروندان یک کشور ممکن نیست چراکه تأمین مالی آن غیرممکن خواهد بود.
انتهای پیام