دختران دهه هفتادی «ملازم» در قزوین!

به گزارش ایکنا از قزوین، نمازم را که خواندم به سراغ قرآن‌ها رفتیم تا در کنار دیگر نمازگزاران دقایقی را با قرآن باشم و صفحاتی را مهمان جان و روح خویش کنم. قرآنی را برداشتم اما در همان نگاه نخست متوجه پارگی جلد این مصحف شریف و جدا شدن تعدادی از صفحات از بدنه آن شدم. 
با ناراحتی تعدادی دیگر از قرآن‌های موجود در کتابخانه کوچک مسجد را هم چک کردم و متوجه شدم که تعدادی دیگر از مصحف‌های قرآنی نیز دچار چنین اتفاقی ناخوشايند شده‌اند. 
وقتی از یکی از اعضای هیئت‌امنا در خصوص دلایل این اتفاق پرسیدم گفت: متأسفانه برخی از نمازگزاران دقت چندانی در نگهداری قرآن‌ها ندارند و یا کودکان با برداشتن آن و عدم توجه لازم باعث می‌شوند تا جلد و صفحات قرآن دچار خدشه شود. بعد هم با مهربانی خبر از حضور تعدادی از بانوان مُصحف‌کار برای صحافی جلد قرآن‌ها در طول هفته جاری داد. 
با شنیدن این خبر متعجب شدم؛ بانوان مُصحف کار!!
جزئیات و زمان حضور آن‌ها جویا شدم و با شوق در زمان معین‌شده در کنار آن‌ها قرار گرفتم. دختران و بانوانی که در وهله اول با شوق و نشاطی عالی در کنار هم قرآن‌های زخمی را برداشته و با انجام اقدامات لازم نسبت به بهبود و ترمیم جلد به جلد قرآن‌ها تلاش می‌کردند. 

اعضای گروه عموماً دهه هفتادی هستند

با این گروه به گفت‌وگو نشستم تا در جریان روند فعالیت خودجوش و خداپسندانه این گروه با نام «ملازمان نور» قرار بگیرم. گروهی که متفق‌القول خواهان گمنام ماندن نام و نشان خود هستند و آنچه را در طول این چند سال انجام داده‌اند را هدیه خود به محضر قرآن کریم و خالق بی‌همتا می‌دانند چرا که هدفشان از خدمت به قران مشهور شدن نبوده بلکه به دنبال محشور شدن با آن هستند. 
در نهایت قرار شد با یکی از اعضای فعال و از بنیان‌گذاران اجرایی شدن این کار بزرگ به گفت‌وگو بنشینم تا از فعالیت قرآنی بِکر خود برایمان بگوید. 
خانم مجیدی تبار برایمان گفت که از سال 93 تاکنون با تعدادی از دوستانم با دیدن قرآن‌های یکی از هیئت های شهر قزوین که مظلومانه دچار پارگی جلد و صفحاتی از آن شده بودند به فکر ترمیم آن افتادیم چرا که یکی راه‌های رسیدن به آرامش را خادمی قرآن می‌دانستیم و به آن باور و اعتقاد داشتیم.
وی با اشاره به این آیه قرآن‌که «مَنْ‏ أنِسَ‏ بِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ لَمْ تُوحِشْهُ مُفَارَقَةُ الإِخْوَانِ»؛ هرکس با قرآن انس بگیرد، از جدایی دوستان وحشتی نخواهد داشت، بیان می‌کند: شاید برایتان جالب باشد که دوستانم حتی بعد از ازدواج هم این طریق خادمی قرآن را ادامه داده‌اند و حتی یکی از دوستانم نیز از یکی از شهرک‌های اطراف این مسیر را هر هفته برای کمک و حضور در این طرح خداپسندانه به قزوین می‌آید تا در کنار هم به ترمیم قرآن‌ها بپردازیم. 
در اجرایی کردن این طرح به‌صورت کاملاً خودجوش آغاز شد که اعضای آن‌که اکثراً دهه هفتادی هستند 2 نفر ثابت و ۵ نفر هم هر زمان که برایشان میسر باشد در روزهای تعطیلات ما را همراهی می‌کنند. در طول هفته به‌طور معمول 2 روز از صبح تا عصر که معمولاً روزهای پنجشنبه و جمعه است را به این کار اختصاص داده‌ایم و بدون دریافت دستمزدی بابت این کار به مرمت قرآن‌ها می‌پردازیم. 
اوایل کار به‌صورت خودجوش به مساجد و امامزاده‌ها سر می‌زدیم و به هیئت‌امنا پیشنهاد انجام این کار را می‌دادیم که بیشتر آن‌ها از کارمان استقبال می‌کردند اما در حال حاضر درخواست‌کننده بیشتر شده است.

صحافی و ترمیم  بیش از 10 هزار قرآن در 14 مسجد و امامزاده قزوین

آمار دقیقی از تعداد قرآن‌های ترمیم‌شده ندارم و شاید بتوانم بگویم نسبت به صحافی ابتدایی بیش از 10 هزار قرآن در طول این چند سال در 12 مسجد و 2 امامزاده قزوین از جمله مسجد امام خمینی(ره)، امامزاده آمنه خاتون، امامزاده اسماعیل(ع)، مسجد المهدی، مسجد امام هادی(ع)، مسجد امام حسین(ع)، هیئت حضرت رقیه(س) و مسجد عدل قائم اقدام کرده‌ایم. 
وی در بیان چگونگی کار خود توضیح می‌دهد: ابتدا قرآن‌های که نیاز به ترمیم دارند را شناسایی و جمع‌آوری می‌کنیم و در محیطی در همان مسجد یا امامزاده که توسط تولیت و هیئت‌امنای آن هماهنگ شده نسبت به آراستگی جلد قرآن‌ها اقدام می‌کنیم و با چسب چوب جلدهای پاره و جدا شده را محکم می‌کنیم البته به‌طور حتم ابزار کار یک صحاف کار حرفه‌ای با ابزار کار ما فرق دارد ولی تا جایی که امکانش باشد تلاش می‌کنیم تا نتیجه کار تحویل داده شده و خروجی کار خوب و قابل قبول باشد و قرآن‌ها از آن وضعیت مظلومانه خارج شوند. 
البته گاهی نیز مطالب فرهنگی و شهدایی را در قالب فلش کارت‌هایی در پشت جلد قرآن‌ها می‌چسبانیم تا قرآن‌خوانان به‌ویژه نوجوان و جوانان در کنار تلاوت قرآن با سیره شهدا هم آشنا شوند و در مسیر زنده نگه‌داشتن خصوصیات اخلاقی شهدا و الگو گرفتن از آن تلاش کنند چرا که معتقدیم بنا به فرموده مقام معظم رهبری «زنده نگه‌داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست». 
اوایل انگیزه جدی برای کار خود نداشتیم و بیشتر به دیده یک کار ساده برای پر کردن اوقات فراغت خود و انجام یک کار خداپسندانه به آن نگاه می‌کردیم اما به مرور نگاهمان نیز جدی شد به‌طوری‌که وقتی شروع می‌کنیم تمام همت خود را برای ارائه یک کار خوب به کار می‌بریم. 
این دختر دهه هفتادی ادامه می‌دهد: خوشبختانه واکنش خانواده، متولیان مساجد و مردم در مقابل این اقدام بسیار خوب بوده و از اجرای شدن آن بسیار استقبال می‌شود، هر چند دوست داریم اوقاف از ما حمایت کند و ما زیر نظر این سازمان به‌صورت رسمی این کار خداپسندانه را ادامه دهیم.  
البته برخی مواقع نیز با واکنش‌های منفی و عدم استقبال هیئت‌امنای مساجد برای ترمیم قرآن‌ها روبرو می‌شدیم اما هرگز این رفتارها خللی در انگیزه و همت خود را برای ادامه این مسیر نورانی ایجاد نکرد، در حقیقت هرگونه برخوردی در مقابل این طرح که تجربه شد در کنار خاطرات شیرین آن برای همیشه در دل‌هایمان زنده است. 
وقتی از انگیزه اعضای این گروه در صحافی و ترمیم قرآن‌ها پرسیدم متواضعانه گفت: «بنگر در چه حالی خدا می‌بیند و جبران می‌کند»؛ از زمانی که این کار را شروع کرده‌ایم آثار و توفیق معنوی بیشتری را در همراهی خود با کلام‌الله مجید در زندگی خودمان شاهد هستیم. 

50 درصد قرآن های مساجد نیازمند ترمیم هستند

مجیدی تبار با اشاره به وضعیت نگه داشت قرآن‌ها در مساجد و امامزاده‌ها می‌گوید: طبق آنچه ما تاکنون مشاهده کرده‌ایم در رسیدگی و نگهداری از قرآن‌ها ضعیف عمل می‌شود و بیش از 50 درصد از قران ها نیاز به ترمیم دارند.
 گاه نبود کتاب‌خانه‌ای مناسب از یک‌سو و عدم دقت در هنگام تلاوت آیات قرآن و دادن آن به دست کودکان و عدم احتیاط در حمل آن از سوی دیگر موجب خدشه در ظاهر مصحف‌ها می‌شود به نظرم نیاز به بازنگری در این امر و فرهنگ‌سازی درست برای نگه‌داری از این کلام وحی احساس می‌شود که بهترین زمان برای آن آموزش در سنین پایین و اهتمام کودکان در دقت و توجه به حفظ قرآن و توصیه‌هایی در این خصوص است. 
این دختر قزوینی با تأکید مجدد برای حمایت مسئولان عنوان می‌کند: برای اینکه هیئت امناء اعتماد بیشتری به ما داشته باشند نیازمند حمایت مسئولان هستیم که امیدوارم این اتفاق مثبت رخ دهد. 

آتش به اختیار در مسیر الهی باشیم

جمله پایانی این دختر فعال قزوینی این بود:«و من الله توفیقٌ خیراً کثیر» و من آن را کامل‌ترین دعا و جمله برای همگان دانستم. 
مصاحبه تمام شد اما نگاه به این فعالیت خداپسندانه و خودجوش دختران و بانوان دهه هفتادی که می‌توان آن را مصداقی از یک فعالیت آتش به اختیار در امور فرهنگی و دینی برشمرد، همچنان برایم جالب بود و با خود فکر می‌کردم نسل جوان و نوجوان امروز در راه ارتقاء باورهای دینی خود همواره در تلاش هستند و با چنین کارهایی زمینه خودسازی در خود را بیشتر و بیشتر می‌کنند. 
امید است که قرآن یاور و نگه‌دار تمامی دلسوزان و فعالان دینی و انقلابی باشد. ان‌شا‌الله
گفت‌وگو از رقیه ملاحسنی