پای صحبت‌های دانشجويی كه طلبه شد
گروه اجتماعی ــ کسانی که هم دانشگاه و هم حوزه را درک کرده‌اند شناخت خوبی نسبت به این دو نهاد دارند و می‌توانند به‌صورت ملموس‌تری راه‌های رسیدن به وحدت حوزه و دانشگاه را مورد بررسی قرار دهند. در این گزارش با یک محصل حوزه علمیه که دارای مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه است به گفتوگو نشستیم.
به گزارش ایکنا از قزوین، در تقویم روز بیست‌و‌هفتم آذرماه، یادآور عروج سرخِ مجاهدی خستگی‌ناپذیر و عالمی ربانی، آیت‌اللّه مفتح، است که از پیشروان اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه بود. طرح مسئله وحدت حوزه و دانشگاه را می‌توان از آثار انقلاب فرهنگی دانست که با بهره‌گیری از رهنمودهای امام خمینی (ره) در سال 59 آغاز شد، این موضوع چنان برای امام راحل مهم و حیاتی بود که فرمودند «امروز دانشگاه و حوزه از هر محلی بیشتر به اتحاد و یگانگی احتیاج دارند».
بی‌شک توجه به این موضوع باید از سوی جامعه دانشگاهیان از یک‌سو و حوزه‌های علمیه مورد توجه قرار بگیرد. در این بین کسانی که هم دانشگاه و هم حوزه را درک کرده‌اند شناخت خوبی نسبت به این دو نهاد دارند و می‌توانند به‌صورت ملموس‌تری راه‌های رسیدن به وحدت حوزه و دانشگاه را مورد بررسی قرار دهند.
شهناز رجبی، مدرک کارشناسی ارشد رشته ریاضی را از یک دانشگاه سراسری اخذ کرد، اما در حال حاضر سال سوم حوزه علمیه و در سطح دو (معادل کارشناسی) مشغول به تحصیل است.
وی در گفتوگو با ایکنا از قزوین، دلیل حضور خود در حوزه علمیه را سؤالاتی دانست که در ذهنش در حوزه انسان‌شناسی و جهان‌بینی ایجاد شده بود؛ همچنین علاقه‌ای که برای دانستن دلایل بعضی از احکام فقهی در وجودش شعله‌ور بود از این‌رو بعد از تحصیل در فضای دانشگاه و اغنا نشدن در این فضا به سمت تحصیل در حوزه علمیه خواهران می‌رود چرا که آنجا را بهترین جایی می‌بیند که می‌تواند پاسخ‌گوی سؤالاتش باشد.
رجبی در خصوص ویژگی‌های حوزه و دانشگاه و نقاط اشتراک این دو می‌گوید: حوزه علمیه به‌عنوان رهبر و راهنمای جامعه، چشم‌انداز آینده انسان و راه حرکت او را مشخص می‌کند و دانشگاه نیز ابزار و امکانات این حرکت را فراهم می‌کند؛ پس طبیعی و بلکه لازم است که این دو با یکدیگر وحدت داشته باشند در غیر این صورت دانشگاه به بیراهه می‌رود و حوزه هم شاید به مقصد نرسد.
وی با بیان اینکه همان‌طور که دنیا و آخرت از یکدیگر جدا نیستند، حوزه و دانشگاه نیز نباید از یکدیگر جدا باشند، تصریح می‌کند: برای مثال در موضوع علم وقتی یک موضوع علمی را فقط از یک جنبه بررسی کنیم، به کنه و حقیقت آن علم نخواهیم رسید مگر اینکه جنبه‌های دیگر آن را نیز در نظر بگیریم، و یا در حوزه پزشکی اگر دلایل بیماری‌ها یا راه‌های پیشگیری را فقط در حوزه مادی ببینیم در حوزه سلامت توفیق چندانی نخواهیم داشت، ولی اگر ماده و معنا را با هم ببینیم و اعمال و رفتار و اعتقادات انسان‌ها را در سلامتی و بیماری آن‌ها دخیل بدانیم مطمئناً در دانش پزشکی رشد چشمگیری پیدا خواهیم کرد، سایر علوم نیز به همین‌گونه است.
این فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد عنوان می‌کند: در حال حاضر در حوزه‌های علمیه شاهد عدم ورود آن در برخی حوزه‌ها سیاست خارجی و یا اقتصاد هستیم. هم‌اکنون اقتصاد کشور به دست تحصیل‌کردگان غربی اداره می‌شود و نتیجه آن را هم در جامعه می‌بینیم؛ از آن‌طرف هم‌دانشگاهیان از حوزه علمیه راهکار اقتصادی نمی‌طلبند یا به این راهکارها اعتقادی ندارند.
وی ادامه می‌دهد: همچنین در حوزه فرهنگ هم مشکلات فراوانی در این حوزه وجود دارد به‌عنوان‌مثال بالا رفتن سن ازدواج، عدم فرزند آوری، مهریه‌های سنگین، رواج سبک زندگی غربی، زندگی در خانه‌های مجردی، بالا رفتن آمار طلاق، سگ گردانی در خیابان‌ها، پایین آمدن حس ازخودگذشتگی و ایثار، گسترش بدحجابی، زندگی اشرافی مسئولان، فاصله گرفتن مسئولان از مردم، عقب‌گرد بعضی از مسئولان از آرمان‌های انقلاب و تمایل آن‌ها به غرب و داشتن رابطه با مستکبران که این رفتار مسئولان روی رفتار مردم هم اثر می‌گذارد و مصادیق فراوان دیگر. در تمام این زمینه‌ها هم حوزه و هم دانشگاه مسئول هستند و باید ورود کنند.
رجبی خاطرنشان می‌کند: علمای ما در گذشته نه‌تنها در علوم دینی و الهی صاحب‌نظر بودند بلکه در علوم مادی نیز سرآمد و یگانه روزگار خود بودند، همچنین در علوم الهی و انسانی نیز راهنمایان جامعه بوده و نوری بودند در تاریکی.
وی با بیان اینکه باید علل اینکه حوزه علمیه به راه خود می‌رود و دانشگاه نیز به راه خود را مورد بررسی قرار دهیم، می‌گوید: شاید بهترین راهکار برای نزدیکی حوزه و دانشگاه، وجود انسان‌های فرهیخته و خودساخته و خردمند باشد که هم در حوزه علمیه و هم در دانشگاه تحصیل‌کرده‌اند، این افراد می‌توانند از مشکلات هر دو طرف آگاه شده و راهکارهای لازم را برای پیوند حوزه و دانشگاه ارائه کنند.
این محصل حوزه علمیه قزوین تأکید می‌کند: همان‌طور که در این آیه سوره فرقان در قرآن کریم آمده است «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً»؛ می‌توان گفت اساتید دلسوز حوزه و دانشگاه، طلاب و دانشجویان مهذب و با انگیزه باید خودشان کار را به دست بگیرند و یک نمونه کوچک از وحدت حوزه و دانشگاه را به جامعه و مسئولان معرفی کنند.
رجبی در پایان با بیان اینکه طلاب حوزه علمیه و جامعه دانشگاهیان دو قشر تحصیل‌کرده و تأثیرگذار جامعه هستند و می‌توان گفت این دو قشر پایه پیشرفت و تعالی جامعه هستند، تصریح می‌کند: نباید حوزه و دانشگاه منتظر باشند تا کسی از بیرون از این مجموعه آن‌ها را به هم گره بزند و چشم امیدشان به کمک سازمان و یا نهاد خاصی باشند، در واقع برای وحدت حوزه و دانشگاه می‌توان از وحدت در مصادیق شروع کرد.
انتهای پیام
