وظیفه‌ مردم در قبال بیانیه گام دوم انقلاب

به گزارش ایکنا از قزوین، می‌خواهیم در خصوص نامه‌ای سخن بگوییم که نویسنده آن شخصیتی دارد که عصا دست گرفتن و یا نگرفتنش در جمع نیروهای مسلح مورد تحقیق بین‌المللی قرار می‌گیرد، کسی است که وقتی انسان از رنگ انگشتری که در دست می‌کند می‌توان متوجه فتنه شد، کسی که وقتی بخواهد غرب و آمریکا را به چالش جدی بکشد اوج ضعف آن‌ها را به رخ دنیا نشان می‌دهد و برای این امر حتی لازم نیست سخنرانی کند بلکه در جمع نیروهای مسلح می‌گوید روی زمین بنشینید من می‌خواهم سخنرانی کنم، تحلیلگران غرب این پیام را دریافت می‌کنند و گزارش می‌دهند که رهبر ایران با این اقدامش به غرب بفهماند شما اهل جنگ نظامی با ما نیستید.

نویسنده گام دوم کسی است که وقتی در جمع فقها قرار می‌گیرد گوی سبقت را از آنان می‌رباید، کسی است که وقتی مباحث تاریخی مطرح می‌شود کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل بعد از دیدار با او می‌گوید، من در غنا به دنیا آمده و بزرگ‌شده‌ام ولی اطلاعاتی که وی در وصف غنا و آفریقا داشت من این اطلاعات نداشتم.

کسی که وقتی بحث سیاست مطرح می‌شود خاویر پرز دکویار، دبیرکل سازمان ملل متحد بعد از دیدار با او وقتی جلسه تمام می‌شود می‌گوید این شخص دکترای علوم سیاسی‌اش را از کجا گرفته است؟ هیچ سیاستمداری در دنیا اطلاعاتی که مقام معظم رهبری در امور سیاسی دارد را ندارد.

رهبری کسی است که وقتی بحث ادبیات مطرح می‌شود بعد از ۳۵ سال هنوز سخنرانی‌اش در کنگره حافظ منطقه برگزیده ادبی سازمان ملل است؛ کسی که علامه حسن‌زاده آملی می‌فرماید گوشتان به دهان رهبری باشد چون گوش او به دهان امام زمان (عج) است.

از آیت‌الله بهاءالدینی می‌پرسند آیا رهبری اینجا بوده است ایشان می‌گویند خورشید لحظاتی اینجا تابید و رفت؛ رهبری کسی است که امام به او پیام می‌دهد زیاد سفر نرو وقتی مسافرت می‌روی نگران هستم.

ولادیمیر پوتین اخلاقیات خاص خودش را دارد و کسی است که وقتی فهمید آنکلا مرکل از سگ می‌ترسد با سگ به دیدار مرکل رفت، پوتین کسی است که وقتی به فرانسه رفت چون فرش جلوی پایش کمی جمع شده بود حاضر نشد از روی فرش رد شود، ولی هنگامی‌که به ایران می‌آید پس از ورود درخواست می‌کند تا در اولین ساعات با رهبری دیدار داشته باشد، پوتین در مسیر به معاون اول می‌گوید آیا من باید آداب خاصی را رعایت کنم؟ آیا اجازه دارم دست بدهم؟ من باید با کفش بروم یا کفش‌هایم را درآوردم؟ بعد از ورود رهبری به ایشان می‌گوید ابتدا استراحت می‌کردید بعد می‌آمدید که پوتین در پاسخ می‌گوید من وقتی شما را می‌بینم خستگی از تنم خارج می‌شود. پوتین بعد از دیدار به گزارشگران می‌گوید من در خصوص حالات حضرت مسیح زیاد خوانده بودم ولی حالات مسیح را در رهبر ایران دیدم.

نویسنده گام دوم هرسال بیست و دوم بهمن‌ماه دست‌به‌قلم می‌شود و یک نامه خطاب به ملت ایران می‌نویسد، برای اولین بار در طول 30 سال زعامت خبری از نامه نمی‌شود؛ روز بیست و سوم بهمن‌ماه برای همه سؤال می‌شود که چه اتفاقی افتاده است؟ یعنی رهبری نمی‌خواهد نامه بدهد؟! بعدازآن تحلیل‌ها شروع می‌شود و قطعاً اگر پیام بدهد عقب‌گرد خواهد داشت.

صبح روز بیست و چهارم بهمن‌ماه خبری منتشر می‌شود رهبری نامه‌ای به‌عنوان گام دوم انقلاب نوشته است و آب پاکی را روی همه دسته می‌ریزد و عقب‌گردی در کار نیست او می‌خواهد گام دوم را ترسیم کند ساعت ۱۱ خبر دیگری می‌آید آن نامه خطاب به جوانان نوشته شده است، اخبار سراسری ساعت ۱۴ برای اولین بار آن نامه را رسانه‌ای می‌کند.

نامه از آن چیزی که تصور می‌شود مهم‌تر است، نویسنده دو روز بعد به یکی از علما پیام می‌دهد که به مردم بگویید روی این نامه ویژه کار کنند، من تا به امروز نخواسته‌ام که مردم روی نامه‌های من کار کنند ولی می‌خواهم ویژه روی این نامه کار کنند.

چند هفته بعد معلوم می‌شود که نوشتن این نامه ۱۰ تا ۱۵ روز زمان برده است درصورتی‌که طولانی‌ترین نامه‌ای که رهبری نوشته دو روز بیشتر زمان نبرده بود و از آن روز تا به همین امروز در تمام جلساتی که جوانان حضور داشتن گل سرسبد تمام صحبت‌ها بحث بیانیه گام دوم انقلاب است.

اولین سؤالی که مطرح می‌شود این است که وظیفه ما در قبال بیانیه گام دوم چیست؟

مقام معظم رهبری بیانیه را نوشته‌اند و در حقیقت بهترین کسی هستند که می‌توانند انتظار خود را از مردم در قبال بیانیه گام دوم مطرح کنند؛ رهبری در دیدار دانشجویان فرمودند انتظار من از جوانان تبیین بیانیه گام دوم انقلاب است؛ این بدان معناست که مطالعه و تحقیق کنیم و ببینیم بیانیه گام دوم چیست و در آن به چه موضوعاتی اشاره شده است و در گام بعدی این بیانیه را بین مردم گسترش دهیم.

در حال حاضر رسالت جوانان تبیین گام دوم انقلاب است، مقام معظم رهبری سال گذشته در حرم امام رضا (ع) مهم‌ترین چالش کشور را چالش ذهنی عنوان کردند؛ گام دوم انقلاب تصورات مردم را تصحیح می‌کند.

یادداشت میهمان از حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمدحسین راجی، نویسنده و پژوهشگر