روزها‌ی کرونایی یادی از جانبازان قطع نخاعی کنیم

به گزارش ایکنا به نقل از  رادیو ایران، رضا ایرانمنش که از سال‌های دفاع مقدس یادگاری‌هایی دارد، در گفت‌و‌گو با «بهار همدلی» رادیو ایران می‌گوید: من فقط نام جانباز را با خود یدک می‌کشم، آن‌هایی که جانباز واقعی‌اند، قابل تقدیر هستند. همدلی در جبهه‌ها این روز‌ها به خوبی نشان داده می‌شود. در زمان جنگ اگر همدلی همرزمان نبود، ۸ سال که نه ۸۰ سال دیگر هم به آنچه شایسته کشورمان بود نمی‌رسیدیم و نگذاشتیم یک وجب از خاک ما دست اجنبی‌ها و دست آن‌ها به نوامیس ما برسد.

وی افزود: گاهی اوقات من ناراحت می‌شوم. می‌گویند که جوانان ما را به آنجا می‌برند و روی میدان مین می‌فرستادند. در‌ صورتی‌که یک مسابقه و چالش بود. شبی که عملیات داشت لو می‌رفت و زمان نبود بچه‌های تخریب بخواهند که میدان مین را معبری بزنند و اینجا بود که یک ایثار و از خودگذشتگی و همدلی اتفاق افتاد.

این هنرمند بیان کرد: یک عده‌ای از بچه‌ها می‌گفتند ما با پا‌های خودمان می‌رویم و مین‌ها را منفجر می‌کنیم. ما چند نفر فدا شویم بهتر از این است که یک گردان برایش اتفاق بیفتد. همدلی‌ای که این روز‌ها دیدم، من را به یاد آن روز‌ها انداخت. من در شبکه دوم سیما، پزشک خودم را دیدم که بیش از ۴۵ روز است که منزل نرفته است و در بخش کرونای بیمارستان در حال خدمت رسانی است. یادم آمد که ما در زمان جنگ سرداران دل بسیاری داشتیم و تکرار نمی‌شود.

وی در پایان تأکید کرد: از گوشه و کنار می‌شنویم که مردم می‌گویند خسته شدیم و در قرنطینه‌ایم و دیگر بس است، اما آمدن بیرون هم جان خودمان را به خطر می‌اندازد و هم باعث می‌شود که زنجیره را ادامه دهیم. این هم شرایط خاص است، هرچند شاید گوشزد و تلنگر باشد. ما می‌توانیم در منزل راه برویم، کتاب بخوانیم، اما بدانیم که برخی جانبازان ما که قطع نخاع گردنی هستند، روی تخت خوابیده‌اند. کمی دل‌مان را کنار دلشان بگذاریم و بدانیم آن‌ها چه می‌کشند.

«بهار همدلی» به تهیه‌کنندگی حسین معصومی و اجرای فاطمه آل عباس ساعت ۱۵:۳۰ از رادیو ایران پخش می‌شود.