کرونا و درس‌هایی که مدیران قرآنی می‌توانند بگیرند
آنچه عرصه فعالیت‌های قرآنی را بیش از هر چیز دیگری تهدید می‌کند و مدیران باید به آن توجه کنند، ادامه حیات فعالیت‌های قرآنی به سبک و سیاق گذشته و به شکل سنتی است. ویروس کرونا با تمام دشواری‌ها و سختی‌هایی که به همراه داشته است، اما این درس را به بسیاری داد که برای ادامه فعالیت در هر عرصه‌ای باید به اشکال دیگر نیز توجه کرد.
به گزارش ایکنا، در روزهایی که ویروس کرونا تمام هوش و حواس مردم را به خود جلب کرده و تمام امکانات برای مهار آن بسیج شده و شاهد زورآزمایی کووید ۱۹ و امکانات کشور هستیم، بسیاری از فعالیت‌ها در عرصه‌های مختلف ناگزیر به تعطیلی کشیده شده و سایه رکود و سکون بر همه ساحت‌ها دیده می‌شود.
برخی عرصه‌ها همچون ورزش تعطیل شده، اما در همین عرصه و در روزهای تعطیلی تلاش شده است تا بخشی از امکانات همچون مراکز ورزشی برای مقابله با کرونا اختصاص یابد. در عرصه هنری هم جدیدترین اقدام مربوط به تصمیم عوامل فیلم سینمایی خروج، آخرین ساخته حاتمی‌کیا، برای عرضه آن در شرایط فعلی و در فضای اینترنت بوده است.
در عرصه فعالیت‌های قرآنی، که دستگاه‌های نسبتاً پرشماری هم مشغول فعالیت هستند، تاکنون شاهد حرکت اثرگذاری که نشان دهد این عرصه در بحران‌هایی همچون کرونا برنامه‌ریزی دارد و یا در کوتاه‌ترین مدت به یک برنامه جامع می‌رسد، نبوده‌ایم. در شرایط عادی عمده دستورکارها در بخش فعالیت‌های قرآنی و در دستگاه‌های تصمیم‌ساز در دو حوزه سندنگاری و رویدادها رقم می‌خورد. یعنی تا پیش از این بخش اصلی فعالیت‌های قرآنی به نگارش اسنادی که در واقعیت و در اجرا هم بهای چندانی به آنها داده نمی‌شود، اختصاص یافته و در بخش رویدادها هم برگزاری مسابقات قرآن حرف اول و آخر را زده است.
بیشترین تأثیر کرونا بر بخش رویدادها بوده و مهم‌ترین آن هم تعویق برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن تا زمان نامعلوم و تعطیلی نمایشگاه قرآن بوده است. اگرچه این تعویق مشکلاتی برای برگزارکنندگان به وجود آورده، اما در نهایت و با برنامه‌ریزی می‌توان از تعویق به وجود آمده در راستای برگزاری با کیفیت رویدادها بهره جست. در حوزه سندنگاری و برگزاری جلسات مربوط به آن نیز اگرچه با تعویق جلسات شورای توسعه فرهنگ قرآنی و کمیسیون تبلیغ و ترویج و... مواجه بوده‌ایم، اما به زعم نگارنده در حدی مصوبه و سند بر زمین‌مانده و در نوبت اجرا وجود دارد که اگر تا ماه‌ها چنین جلساتی برگزار نشود، مشکلی عرصه فعالیت‌های قرآنی را تهدید نکند.
آنچه این عرصه را بیش از هر چیز دیگری تهدید می‌کند و مدیران فعالیت‌های قرآنی باید به آن توجه کنند، ادامه حیات فعالیت‌های قرآنی به سبک و سیاق گذشته و به شکل کاملاً سنتی است. ویروس کرونا با تمام دشواری‌ها و سختی‌هایی که برای مردم به وجود آورد، اما این درس را به بسیاری داد که برای ادامه فعالیت در عرصه قرآنی باید جلوتر از زمان حرکت کرد و شکل سنتی فعالیت‌ها را به فراموشی سپرد. دستگاه‌های قرآنی که تا پیش از کرونا نیروهای انسانی خود را در اتاق‌های در بسته به قرنطینه راهنمایی کرده بودند، اگر می‌خواهند از پیله‌ای که دور دستگاه‌های خود پیچیده‌اند، خارج شوند باید، معاونت‌های جدید و مشاورانی مبرز در اختیار بگیرند که روزآمدی اصلی‌ترین ماموریت آنها در هر زمانی باشد.
همانطور که برخی اعتقاد دارند، بحران کرونا در قیاس با دیگر کشورها اثر کمتری بر اقتصاد ایران خواهد داشت، به نظر می‌رسد در عرصه فعالیت‌های قرآنی نیز چنین وضعیتی حاکم باشد، نه اینکه این ناشی از عملکرد قوی مدیران در گذشته باشد، که بیشتر به بسته بودن جریان ارتباطاتی دستگاه‌های قرآنی با دیگر دستگاه‌ها و نداشتن تعامل با عامه مردم تاکید دارد.
همه افرادی که در این عرصه فعالیت دارند بعینه واقف‌اند که عرصه فعالیت‌های قرآنی تا پیش از بحران کرونا هم در شرایط قرنطینه خودساخته‌ای قرار داشت و پرواضح است که وقوع شرایط فعلی اثری بر آن نخواهد داشت.
عملکرد دستگاه‌ها و مدیران قرآنی اگر به گونه‌ای باشد که حتی یک روز تعطیلی، اثرات جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد، آن وقت می‌توان به اثرگذاری فعالیت‌ها امیدوار بود، اما آیا با شرایط فعلی، تعطیلی چند هفته‌ای دستگاه‌های قرآنی آسیبی به دنبال داشته است؟
البته اجرای طرح خانه‌های نورانی در شبکه‌های پیام‌رسان و فضای مجازی با همکاری چند دستگاه قرآنی و همکاری در تهیه ماسک و وسایل بیمارستانی از سوی سازمان دارالقرآن الکریم از معدود اموری بوده که در این روزهای خاص کشور خبر آن شنیده شده است.
انتهای پیام
