پژوهشگر و مدرسی که از دو استاد خود اجازه اجتهاد دریافت کرد

به گزارش ایکنا، تجلیل از مقام شامخ معلمان، اساتید و افرادی که برای ترویج قرآن و عترت زحماتی را متقبل شده‌اند، وظیفه‌ای است که نمی‌توان از آن شانه خالی کرد. بزرگداشت و بیان آثار و رفتار این افراد نه‌ تنها قدردانی کوچکی از زحمات بی‌شائبه آنان است، بلکه برای نسل فعلی و جوانان این مرزوبوم آموزنده و راه‌گشاست؛ کسانی که عمری را بدون چشم‌داشتی به آموزش و ترویج کلام وحی گذرانده‌اند و به حق نام خادم‌القرآن بر آنان نهاده‌اند. برخی از این بزرگان چهره در خاک کشیده‌اند که نگاه کوتاهی به زندگی آن‌ها خواهیم داشت. آیت‌الله محمدمهدی آصفی، پژوهشگر قرآنی، یکی از این افراد بود.

بیشتر بخوانید:

• آیت‌الله آصفی درگذشت
• مراسم تشییع و تدفین آیت‌الله آصفی در نجف اشرف برگزار شد
• مجموعه آثار آیت‌الله محمدمهدی آصفی در قالب نرم‌افزار تولید شد

هفت سال عهده‌دار تولیت «اداره شئون دینی کویت»

آیت‌الله محمدمهدی آصفی در سال 1316 در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود. مرحوم پدرش آیت‌الله شیخ علی محمد آصفی از علما و مجتهدین معروف حوزه علمیه نجف به شمار می‌رفت. مادر گرانقدر او زنی صالحه و زاده نجف بود. پدرش مرحوم آیت‌الله شیخ محمدتقی بروجردی از فقهای دوران خود محسوب می‌شد و بزرگانی چون محقق نائینی، عراقی و اصفهانی از زمره بزرگ‌ترین شاگردان وی به شمار می‌رفتند. «نهایةالافکار» نام اثری است که از آن بزرگوار به جای مانده و شامل یک دوره اصولی عمیق از تقریرات استاد شیخ ضیاء الدین عراقی می‌شود.

آیت‌الله محمدمهدی آصفی، ابتدا در نجف و سپس در حوزه علمیه قم به تدریس فقه، اصول، فلسفه و مباحث و مطالعات عالی درس تفسیر پرداخت. از این میان به مدت 10 سال به تدریس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم اشتغال داشت. استاد آصفی، هفت سال نیز تولیت «اداره شئون دینی کویت» را بر عهده داشت که در میان آن هرگز از تدریس و فعالیت‌های علمی و تبلیغی غافل نبود. و از رهگذر فعالیت هفت ساله استاد، خدمات ارزنده‌ای در منطقه به یادگار ماند.

علاوه بر والد گرانمایه ایشان، اساتید سطح او عبارتند از شیخ محمدعلی مدرس افغانی، آیت‌الله شیخ صدرالدین بادکوبی، آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی، آیت‌الله شهید سیداسدالله مدنی و آیت‌الله شیخ محمدرضا مظفر. همچنین استاد آصفی در تحصیل دروس پیشرفته فقه و اصول از بزرگانی نظیر آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدعبدالله شیرازی، شیخ باقر زنجانی، شیخ حسین حلی، سید محمدرضا گلپایگانی و شیخ میرزا هاشم آملی(رحمه الله علیهم) بهره وافی بهره برد. 

بیشتر تألیفات به زبان عربی

 آیت‌الله آصفی از دو استاد خود اجازه اجتهاد دارد. اولین اجازه اجتهاد را از مرحوم آیت‌الله شیخ میرزا هاشم آملی در سال 1393 هجری قمری و دومین اجازه را از آیت‌الله شیخ مرتضی آل‌یاسین در نجف اشرف، در سال 1394 اخذ کرد. متن این اجازات در کتاب فقهی او تحت عنوان «مکلیة الارض» که در سال 1390 تألیف کرد و بعدها به انتشار رسید، آمده است. 

بیشتر آثار او به زبان عربی است، اما برخی از این آثار به زبان‌های دیگر از جمله فارسی و اردو ترجمه شده است:

• ملکیه الارض فی الاسلام
• فی رحاب القرآن(از ترجمه این اثر چهارده جلدی با نام «در آینه وحی» در مراسم بزرگداشت آصفی رونمایی شد)
• الاجتهاد و التقلید و سلطات الفقیه و صلاحیاته
• الاصر و الاغلال
• الامه الواحده والموقف من الفتنه الطائفیه
• الانتظار الموجه
• مباحث جدید قرآنی
• دنیای اسلام و تهاجم فرهنگی غرب
• و...

محمدمهدی آصفی که از بیماری سرطان رنج می‌برد، در پی آن در بیمارستان بستری شد و در صبحدم روز نیمه خرداد 1394 دار فانی را وداع گفت. پس از تشییع جنازه وی در قم، پیکرش به نجف حمل شده و در حرم امام علی(ع) مدفون گشت. بسیاری از شخصیت‌های داخلی درگذشت وی را تسلیت گفتند از جمله مقام معظم رهبری که در پیام خود «آیت‌الله‌ آصفی را فقیهی نواندیش، متکلمی ماهر و نویسنده‌ای پرکار» ذکر کرد.

یادآور می‌شود، ایشان در سال 1382 در نمایشگاه بین‌المللی قرآن به دریافت عنوان خادمان قرآن کریم در عرصه پژوهش مفتخر شد.