علی(ع) معالم زیست مؤمنانه را فراروی همگان برپا داشت

به گزارش ایکنا، عبدالهادی فقهی‌زاده، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، استاد دانشگاه و پژوهشگر قرآنی به مناسبت عید سعید غدیر خم پیامی را منتشر کرد. متن آن در ذیل آمده است.

باسمه‌تعالی شأنه

«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ»(مائده/۶۷)

تردید نیست که اسلام مکتبی الهی است که جنبه‌های اعتقادی، اخلاقی، فقهی، اجتماعی و سیاسی آن برجستگی و نمود خاصی دارد. در این آیین وحیانی، طبعاً همه جوانب تشریعی و دینی، در آموزه‌های الهی و آسمانی ریشه دارد و همه و همه با فطرت خدادادی سازگار است؛ چنان که قرآن کریم تصریح می‌کند که «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا» (روم/۳۰)

بر این اساس، سعادت دنیا و آخرت بشر در گرو گردن نهادن به تعالیم عالیه آسمانی است و از این رو، پایبندی به اصول و ضوابط زیست مؤمنانه، در حقیقت اقدامی خردمندانه و هوشمندانه است که قرآن آن را صراط مستقیم معرفی کرده و وحی‌نامه گرانسنگ الهی اصلی‌ترین جلوه آن است: «وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ»(انعام/۱۵۳)

بر این اساس، قرآن ‌کریم در کنار آموزه‌های وحی بیانی، تضمین‌کننده حیات طیبه در بطن و متن جامعه انسانی است که آن را از دچار شدن به پلیدی‌ها و ناهنجاری می‌پیراید و از این رهگذر تعالی انسان و جامعه را تضمین می‌کند. در این میان البته نقش اساسی پیامبر خاتم(ص) در تداوم این حرکت الهی و در پی اطاعت از دستور خداوند مبنی بر تبیین جایگاه رفیع امامت معصوم بسیار مهم و دوران‌ساز است.

آری؛ در روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم هجرت، پیامبر اکرم(ص) به فرمان خداوند متعال دست مردانه کسی را بالا برد که پیش از آن بارها در راه خدا شمشیر زده بود و به دفعات رخصت همراهی با رسول خدا(ص) طلبیده بود و هر بار از همگنان خود پیشی گرفته بود.

در غدیر خم دست مردی بزرگ بر فراز رفت که در مکتب‌خانه نورانی پیامبر اکرم(ص) تا سر حد جان جهاد کرده و در همه مواطن جدال مرگ و زندگی حضور یافته بود. علی(ع) آیت عظمای خدا بود که فقط برای خدا ایستاده بود و برای خدا فراگرفته بود و این چنین شد که از لسان برترین آفریده خدا که اصلی‌ترین مصداق عقل کل است، باب‌ مدینةالعلم لقب گرفت و در عمل نیز با وجود همه توطئه‌ها و حق‌پوشی‌ها، مرجعیت علمی علوم الهی در تمامی مذاهب اسلامی و در همه عصرها و نسل‌ها از آن اوست.

آری؛ در غدیر خم دست بزرگی بالا رفت که بارها پرچم عزت و سربلندی اسلام بالا برده بود و در آن روزگاز نیز محبتش، نشانه اسلام راستین و بغضش علامت نفاق و دین گریزی بود که یاعَلیّ لایُحبّک الّا مؤمن و لایبغضک الّا مُنافق (بحارالانوار: ج۳۴، ص۳۴۴ و سنن نسائی: ج۸،ص ۱۱۷ و مسند احمد بن حنبل،ج۶،ص ۳۲۳)

آری؛ علی(ع) امیر مؤمنان شد تا معالم زیست مؤمنانه را فراروی همگان همواره برپا بدارد و به تربیت آحاد جامعه اسلامی برپایه حق و عدل بپردازد و شعائر اصیل اسلامی را درسایه خردورزی مؤمنانه گسترش دهد و با قرائت‌های من ‌عندی، افراط‌ها، جهالت‎های قبیله‌ای و نژادی و انواع دیگر تحریف‌ها مبارزه کند.

آن روز در غدیر ندای آسمانی «اَلا من کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلی مَوْلاهُ، اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ و عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» طنین افکند تا بگوید رحمت و نصرت الهی در گرو سر سپردگی به آرمان‌های دینی، اخلاقی، اجتماعی و عدالت‌خواهانه علوی است.

اکنون و به مناسبت بزرگداشت عید سعید غدیر، ضمن تبریک و تهنیت این روز عظیم به تمامی رهروان و دلدادگان مکتب اسلام راستین که بی‌گمان محبت امیرالمؤمنین(ع) یکی از شاخصه‌های آن است، بر خود و همگان فرض می‌دانیم که با بازخوانی آموزه‌های ناب علوی در حوزه‌های گوناگون اعتقادی، اخلاقی و تربیتی و با بازشناخت منش و روش آن امام همام(ع) در مواجهه صحیح با موافقان و مخالفان، گامی در تبعیت صادقانه از آن مجسمه فضلیت و عدالت برداریم و آراء و اندیشه‌های ناب علوی را در همه زمینه‌ها سر لوحه زندگی فردی و اجتماعی خویش قرار دهیم.

«الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا»(مائده /۳)