به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای سرو، هشتمین وبینار آموزشی عفاف و حجاب با موضوع «مربیگری امر به معروف و نهی از منکر» به همت فرهنگسرای سرو و با مشارکت مؤسسه احیای تمدن موعود و نیروی زمینی ارتش برگزار شد.
در این وبینار که روز گذشته 26 خردادماه، برگزار شد موضوع تخصصی مربیگری امر به معروف و نهی از منکر و ارتباط آن با مقوله عفاف و حجاب از مورد نقد و بررسی قرار گرفت. سخنران اصلی این وبینار علی تقوی، مدرس حوزه و دانشگاه و مؤلف آثار متعدد در حوزه امر به معروف و نهی از منکر بود.
از جمله موضوعات و سرفصلهایی که از سوی تقوی مطرح شد میتوان به چیستی امر به معروف و نهی از منکر، ضرورت و جایگاه، احکام، آداب و شیوهها، مصادیق، مسائل قانونی و حقوقی و ... اشاره کرد.
در این جلسه، علی تقوی به ایراد سخنرانی پرداخت و ضمن انتقاد از بیتوجهیها به بیحجابی گفت: سؤالی که وجود دارد این است که چرا بیتفاوتیم و تذکر نمیدهیم. امام حسین(ع) قیام کرد تا ما بدانیم که امر به معروف و نهی از منکر چه قدر مهم است. چرا حضرت زهرا(س) به شهادت رسید؟ به این دلیل که با امر به معروف و نهی از منکر او مخالف بودند. بدانید که شیطان با امر به معروف و نهی از منکر مشکل دارد چراکه دوست ندارد گناه، پنهان بماند. از نظر او گناه باید علنی باشد، پس دوست ندارد که امر به معروف و نهی از منکر در جامعه جاری شود.
وی ادامه داد: البته شاید هم کسانی باشند که امر به معروف بکنند اما آن را احیا نمیکنند یعنی برای ترویج آن تلاش نمیکنند. اگر همه افراد خود را ملزم کردند که در مواجهه با گناه، حتی نوع کوچک آن، تذکر لسانی دهند اتفاقاتی خوبی رخ میدهد. شاید به نفر اول فحش بدهد و به نفر دوم ناسزا بگوید، بالاخره به نفر دهم که به او تذکر داده است، «چشم» میگوید.
تقوی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مشکل جامعه امروز ما این است که مؤمنین خود را دست کم گرفته و فکر میکنند امر به معروف و نهی از منکر تأثیر ندارد. بدانید شرط امر به معروف و نهی از منکر، انجام معروف نیست. پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) فرمودند که امر به معروف انجام بده حتی اگر آن معروف را خودت به صورت کامل انجام نمیدهی و نهی از منکر کن حتی اگر آن منکر را خودت انجام میدهی. به عبارت دیگر، افراد جامعه دو وظیفه دارند: یکی امر کردن دیگران به حجاب و دیگری عامل بودن به آن. اگر کسی در انجام یکی از این وظیفهها کوتاهی کرد، وظیفه دیگر همچنان باقی است.
وی تأکید کرد: برای مثال شرط امر به نماز این نیست که همه نمازهای من درست باشد. ممکن است کسی بینماز باشد و دیگری را به نماز خواندن سفارش کند، شاید تأثیر کلام او کاهش پیدا کند اما واجب است. همه مراجع تقلید بدون استثنا میگویند کسی که خودش گناه میکند، اگر همان گناه را از دیگری ببیند، واجب است که نهی از منکر کند. سکوت نشانه رضایت است و اگر کسی نسبت به گناه دیگران ساکت باشد، در گناه او شریک است و در کارنامه عملش نوشته میشود. حاج آقا مجتبی تهرانی میگفت گاهی اوقات با هیچی نگفتن، گناه میکنید!
این کارشناس امر به معروف و نهی از منکر با طرح یک سوال صحبتهای خود را ادامه داد و گفت: میگویند که چرا فقط به حجاب گیر میدهید و به دیگر منکرات کاری ندارید؟ پاسخ این است که همه منکرات را باید نهی کرد اما چون منکری به نام بیحجابی علنی صورت میگیرد، خطرات و اثرات سوء زیادی دارد و از این منظر باید آن را در سطحی گسترده نهی کرد. گناهی که علنی میشود بیشتر تذکر میگیرد. در پاسخ به کسانی که میگویند چرا فقط در مورد حجاب امر به معروف و نهی از منکر میکنید و به دیگر گناهان کاری ندارید، بگویید که من این گناه را میبینم. گناهی که علنیتر است و بیشتر دیده میشود بیشتر هم تذکر میگیرد. علاوه بر این، دقت داشته باشید که بیحجابی خود ریشه بسیاری از گناهان دیگر، آسیبها و آفتهای اجتماعی است.
تقوی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا کار فرهنگی اثرگذارتر از امر به معروف است یا خیر، گفت: کار فرهنگی و تربیتی خوب است اما دقت داشته باشید که اینها کارهای کلی است و امر به معروف و نهی از منکر را در سطح عمومی خطاب به همه مردم انجام میدهد، بنابراین افرادی که به حجاب التزام ندارند به خود نمیگیرند، تذکر زمانی مؤثر واقع میشود که به صورت فردی و چهره به چهره بیان شود. اگر دنبال کار برای عفاف و حجاب هستید باید تذکر لسانی را به مردم آموزش دهید.
وی اظهار کرد: کار فرهنگی در کنار تمام مزیتها، چند ایراد هم دارد؛ یکی اینکه دیربازده است، دوماً ممکن است خیلی از کسانی که بیحجاب هستند، کار فرهنگی شما را نبینند. علاوه بر این، گناه در جامعه علنی شده است، پس نیاز به اقدامات فوری داریم. البته نیاز به کار فرهنگی داریم و باید ادامه داشته باشد اما در شرایط فعلی اقدامات حیاتی و ضروری دیگری لازم است که صورت گیرد.
انتهای پیام