قرائت ترتیل قرآن به همین شیوه مرسوم، برای بسیاری از قرآندوستان مطلوب شناخته میشود و در مقایسه با قرائت تحقیق(قرائت مجلسی)، در کشورهای مختلف از طرفداران بیشتری برخوردار است. بسیاری با ترتیل خلیل الحصری و منشاوی از میان قاریان مصری و شهریار پرهیزکار، قاری ایرانی و طی سالهای اخیر ترتیلهای معروف به خلیجی آشنا هستند. همچنین چند سالی است که عموم مردم در ماه مبارک رمضان از جزءخوانی قرآن به شیوه ترتیل استقبال کرده و رسانه ملی نیز همسو با مردم به پخش مجالس جزءخوانی بقاع متبرکه کشور اقدام میکند. حضور بسیاری از مراجع عظام در این مجالس و تأیید رهبر معظم انقلاب اسلامی از این اجتماعات، میتواند مهر تأییدی بر چنین رسمی باشد. ولی آیا آنچه که امروزه به عنوان ترتیل شناخته میشود، تعریف صحیح «وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا» است؟ آیا بدین شیوه، انس با قرآن و در ادامه تأمل و تدبر در آیات شکل میگیرد؟
حجتالاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان از خطبای شناخته شده کشور چند ماه قبل و در جمع تعدادی از قاریان و فعالان قرآنی، نقدی بر ترویج شیوه ترتیل برای عموم مردم داشته و جمعی چنین تصور کردند که وی شیوه ترتیل را نفی کرده است. برای روشن شدن بیشتر این دیدگاه، خبرنگار ایکنا، مجدد نظر وی را جویا شد تا با صراحت بیشتری پاسخ دهد؛ وی چنین پاسخ داد که سنت را خودمان نباید تعیین کنیم. سنت باید براساس آنچه که اولیای خدا فرمودهاند در نظر گرفته شود. بعضی از انسانها و بعضی از مؤمنان اگر بخواهند اینگونه همه قرآن را قرائت کنند از آن بهره نخواهند برد، اما اگر در بخشی از قرآن همان مقدار وقت را بگذارند و بلکه بیشتر، بهره بیشتری از قرآن خواهند برد.
پناهیان با بیان اینکه سلایق و ذائقهها متفاوت است و نباید گفت همه بلااستثناء جزءخوانی و قرآن را ختم کنند افزود: در روایات موجود است کسانی که در درک و فهم آیهای مشکل داشتند نزد ائمه هدی میرفتند و از آنها میپرسیدند و اینگونه افراد تحسین شدهاند. حتی در روایات تأکید شده نباید بر اتمام سوره اصرار ورزید، بلکه با تأمل و تفکر آیات را بخوانید و اگر نتوانستید سوره را تمام کنید، ادامهاش برای فردا یا روزهای بعد بماند.
استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر این مطلب که پس نمیتوان یک روش را برای قرائت قرآن به همه تجویز و آن را به عنوان یک سنت فراگیر قلمداد کرد، گفت: حتماً نباید قرآن را به روش ترتیل خواند. روشهای دیگری هم وجود دارد، روشهایی که سرعت قرائتش از سرعت قرائت ترتیل کمتر است. بعضیها براساس ظرفیتشان فقط میتوانند به شیوههای دیگری و طولانیتر از سرعت قرائت ترتیل، قرآن بخوانند و لذا باید اینگونه روشها را هم در جامعه رواج داد.
پناهیان عنوان کرد: پس بحث نفی قرآن خواندن به روش ترتیل به هیچوجه مطرح نیست. بعضیها هوش و ذکاوتی دارند که اگر سریعتر از ترتیل هم قرآن بخوانند از آن بهره میبرند، ولی بعضی از افراد بهتر است که آرامتر از شیوه ترتیل قرآن بخوانند و این تفاوت بین انسانها تفاوت بین قرائتها را به دنبال دارد و ما باید در جامعه انواع روشهای قرائت قرآن را معرفی کنیم تا افراد متناسب با ذائقه و توان خودشان آنها را انتخاب کنند.
گفتوگو از سعید امینی
انتهای پیام
1- ترتیل نوعی از قرائت قرآن نیست بلکه هر نوع قرائتی باید ترتیل داشته باشد آنچه به غلط با عنوان ترتیل، مصطلح شده در واقع «تدویر» است
2- در حال حاضر 3 روش تحدیر (تند)، تدویر(متوسط) و تحقیق(کند) رایج است آیا روشهای دیگری نیز وجود دارد؟
به تنها چیزی که در ایران بهایی داده نمیشه رشته ترتیل قرآن هست!!!