تنهاییِ همراهی
گرچه تکنولوژی تلفن همراه زندگی راحت‌تری برای انسان به ارمغان آورده است اما سلامت جسمی و روانی کاربرانی که بیش از حد از فن‌آوری تلفن همراه استفاده می‌کنند را به خطر می‌اندازد. یکی از تأثیرات بزرگی که این ابزار در زندگی انسان داشته، دورشدن انسان‌ها از هم و کم شدن مکالمات بین افراد خانواده و منحرف شدن از شریک زندگی خود است. محققان به این کار بی‌اعتنایی ناشی از موبایل می‌گویند.
گورنشینی زلزله زدگان سرپل ذهاب
مردان، زنان و کودکانی از شهرستان زلزله‌زده سرپل ذهاب که نه معتاد متجاهرند و نه مجرم فراری، بلکه فقط به دلیل ویران شدن منازلشان در این بلای طبیعی ناگزیر به قبرستان «میر احمد» در جوار بارگاه احمد ابن اسحاق(ع) در مرکز این شهر پناه آورده‌اند. با گذشت ۱۱ماه از زلزله، این اردوگاه برزخی، چالش غم فشان و ناخواسته قریب ۳۵خانوار فقیر،بی‌خانمان و مستاصل با مرگ و زندگی شده است.
سرپلذهاب؛ چشم انتظار روزهای بهتر
این روزها با شدت گرفتن روز افزون مصائب و تنگناهای اقتصادی دیگر کمتر کسی به فکر مردم زلزله زده کرمانشاه است. انگار مردم سرپلذهاب همچون جزیره‌ای دور افتاده و جدا شده از جغرافیای ایران، یکبار دیگر زیر آوار زلزله مهیب فراموشی، در چادرها و کانکس‌هایشان محبوس شده‌اند. گرد و غبار یاس و ناامیدی سراسر شهر را فرا گرفته است. زلزله‌زدگان مستاجر بلاتکلیف و صاحبان مسکن آسیب دیده به علت تورم سرسام آور و احتکار، از تأمین آهن و مصالح ساختمانی و بازسازی منازل خود عاجز مانده اند، مردم این منطقه هر روز را به انتظار روزهای بهتر سپری می‌کنند و کودکان لابلای خرابه‌ها و کانکس‌ها، آینده خود را می‌جویند.
سقفی به بلندای آسمان
شامگاه یک‌شنبه ۲۱ آبان‌ماه ۱۳۹۶ زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۷٫۳ در مقیاس ریشتر، استان کرمانشاه در نزدیکی مرز ایران و عراق را لرزاند، در همان روزهای اول زلزله مسئولین در آنجا حضور پیدا کردند و جلوی دوربین رسانه‌ها قول ساختن شهر را در عرض ۶ ماه دادند، اما اکنون ۱۰ ماه پس از زلزله، هنوز چادرها و کانکس‌های بسیاری در سراسر این مناطق مشاهده می‌شود که مردم در آن سکونت دارند و سقف هایی که بلندای آن، به بلندی آسمان بالای سر زلزله زدگان است.
سرپل ذهاب؛ مهر در خاک
با گذشت ۱۰ ماه از فاجعه زلزله ۷/۳ ریشتری سرپل ذهاب همچنان ساکنان واحدهای مجتمع مسکن مهر شهید شیرودی این شهرستان بلاتکلیف و ناامید از عزم و تدبیر مسئولان، ناگزیر به ادامه اسکان اضطراری و موقت خود در چادرها و کانکس‌های حاشیه زمین پروژه مسکن مهر هستند. پروژه بی‌مهر مسکن مهر سرپل ذهاب که به اعتقاد برخی از کارشناسان بر روی گسل زلزله و با مصالح بی‌کیفیت در سایه عدم رعایت استانداردهای ساخت و ساز و نظارت نهادهای مسئول به عنوان سرپناه اقشار ضعیف و بی‌بضاعت ساخته شده است، این روزها به تلی از خاک و آهن در برابر دیدگان پریشان ساکنان بی‌خانمان آن تبدیل شده است. مهرماه فرارسید و سرما، برف و باران در پیش است ولی از سامان و بازسازی این منازل نشانی نیست. اینجا مسکن غم سرپل ذهاب است.
آبرسانی به روستاهای هویزه
كاهش میزان آب و شوری بی‌سابقه آن به دليل عمليات حفاری نفت از جمله عوامل تهديدكننده آبزيان شهرستان هويزه به شمار می‌رود. شهرستان هویزه با جمعیت بالغ بر ۲۰ هزار نفر یکی از شهرهای مرزی استان خوزستان است که به دلیل قرار گرفتن در منتهی‌الیه کرخه، آب کمتری باکیفیتی پایین‌تر دارد. همه روستاهای هویزه در بخش کمبود آب بحران‌دیده هستند، در حال حاضر به ۱۰ روستا آبرسانی صورت گرفته که میزان آبرسانی هزار و ۷۲۹ متر مکعب بوده است. آبرسانی به دام‌های روستاهای شهرستان هویزه در راستای مقابله با خشکسالی صورت می‌گیرد. هدف از این اقدام جلوگیری از تلف شدن دام‌های منطقه و حفظ تولیدات دامی است.
زندگی در تنهایی
محمدحسن ۵۴ ساله است، وی در اثر یک حادثه در نوزادی دچار عقب ماندگی ذهنی MR شده است، مادر محمدحسن تا قبل از فوت پدرش از وی در خانه مراقبت می‌کرد اما اکنون با توجه به سالخوردگی توان مراقبت از او را ندارد و چند ماهی است که او را به مؤسسه نگهداری معلولین ذهنی-جسمی منتقل کرده است. روزهایی که برای محمدحسن متفاوت از گذشته است. حس دلتنگی و تنهایی، طعم زندگی اوست در 54 سالگی.
کمترین تحریری از یک زندگانی
«بخش غیزانیه» در جنوب شرق اهواز و ۴۰ کیلومتری مرکز استان خوزستان با ۲۸ هزار نفر جمعیت و بیش از ۸۰ روستا قرار دارد. به گفته غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان غیزانیه دارای ۱۸۰ حلقه چاه نفت و تولید روزانه حدود ۶۰۰ هزار بشکه است. این بخش با مشکلات بسیاری در نبود امکانات اولیه درگیر است.
خرمشهر از نگاهی دیگر
سوم خردادماه مقارن است با سالروز آزادسازی خرمشهر، شهری که همواره نام اش با افتخار همراه است. اما پس از سال ها از جنگ تحمیلی، خرمشهر همچنان زخم هایی از جنگ به چهره دارد.
اینجا ایستگاه آخر است..
اینجا ایستگاه آخر است؛ صالح و خطاکار، مؤمن و کافر، فقیر و غنی، مالک و مملوک، زن و مرد، پیر و جوان روزی در این چهار گوشه ای کوچک و بی آلایش به آرامش و آسایشی ابدی می رسند. اینجا خانه ابدی است؛ خانه آخرت، زیر تلی از خاک سرد. پایان یک آغاز و آغاز تولدی دیگر به سوی نور، به سوی خدا...
