کد خبر: 4099058
تاریخ انتشار : ۲۲ آبان ۱۴۰۱ - ۰۹:۱۳

سکرات موت آینه‌ای از اعمال انسان در دنیا است

نماینده مردم قزوین در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه موت دریچه‌ای به عالم جدید است، گفت: هر کسی به تناسب اعمالی که از دنیا پیش فرستاده تعیین می‌کند که چگونه از دنیا خواهد رفت؛ لذا سکرات مرگ با شگفتی‌ها و عجایبی همراه خواهد بود.

اسلامی نماینده مجلس خبرگان

آیت‌الله علی اسلامی، نماینده مردم قزوین در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته، 21 آبان با حضور در سیمای استانی مرکز قزوین با بیان اینکه موت دریچه‌ای به عالم جدید است، گفت: موت عالمی است که برای برخی افراد با خطراتی همراه است و حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های بسیاری برای آنان دارد.

وی گفت: کسانی‌ هستند که به جهت ارتکاب گناه بی‌ایمان از دنیا می‌روند‌‌؛ کسی که یک عمر اهل عمل به واجبات و ترک محرمات بوده ممکن است به جهت ارتکاب گناهی از حقایق دور بماند.

اسلامی عبور از دنیا به عالم آخرت را این‌گونه توصیف کرد: زمانی‌که به مسافرت رفته و شهر جدیدی را تجربه می‌کنیم، فضای آنجا، معماری بناها، آداب و رسوم و جلوه‌هایش را با دقت نظاره می‌کنیم؛ به وقت جان‌ دادن هم؛ همه چیز برای انسان تازگی دارد، اینجا کجاست، من چه باید بکنم، از غربت اینجا به چه چیز یا به چه کسی باید پناه ببرم؟ لذا سکرات مرگ با شگفتی‌ها و عجایبی همراه است.

وی خاطرنشان کرد: موت سه مرحله دارد؛ یکی در وقت جان‌دادن، دیگری بعد از گرفتاری در عالم نو و دیدن صحنه‌های جدید و در نهایت کیفیت جان دادن و آرمیدن در قبر است.

اسلامی در خصوص آرامش افراد هنگام مرگ حدیثی از امام صادق(ع) روایت کرد و گفت: لمّا سُئلَ: هل یُکرَهُ المؤمنُ علی قَبضِ رُوحِهِ؟: لا واللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَکُ المَوتِ لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلکَ، فیَقولُ لَهُ ملَکُ المَوتِ: یا وَلیَّ اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذی بَعَثَ محمّدا صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم لَأنا أبَرُّ بِکَ وأشفَقُ علَیکَ من والِدٍ رَحیمٍ لو حَضَرَکَ، افتَحْ عَینَکَ فانظُرْ. امام صادق(ع) در پاسخ به این پرسش که آیا مؤمن از جان کندن خود ناراحت می‌‏شود فرمودند: نه، چنین نیست، زمانی‌که فرشته‌ی‌ مرگ (عزرائیل) برای ستاندن جانش می‏‌آید، او بی‌‏تابی می‏‌کند. اما عزرائیل به او می‌‏گوید: ای دوست خدا، بی‏‌تابی نکن؛ سوگند به آن‌که محمّد(ص) را برانگیخت، من از پدر مهربانی که به بالینت بیاید، با تو خوش رفتارتر و مهربان‌ترم. چشمت را باز کن و نگاه کن.

کیفیت مرگ به تناسب اعمال انسان است

وی تصریح کرد: وقتی در دنیا اطرافیان و موجودات از دست و زبان انسان صالح در امان بوده‌‌اند پس در زمان موت او در امن و امان دو ملک قرار دارد اما در مقابل کسی که در عمر طبیعی خود از هیچ گناهی فروگذار نکرده‌ است در زمان احتیاج و نیازش دو ملک نه تنها کمک حال او نیستند بلکه از او می‌گریزند و تنهایش می‌گذارند.

نماینده قزوین در مجلس خبرگان رهبری در ادامه حدیث بیان کرد: قالَ: و یُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه (ص) و أمیرُالمؤمنینَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسینُ و الأئمةُ من ذُرِّیتِهِم علیهم‌السلام فیقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و رُفَقاؤکَ فما شیءٌ أحَبَّ إلَیهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ بالمُنادی. امام صادق(ع) فرمود: رسول‌خدا (ص) و امیرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسین و امامان از نسل آنها(ع)، در برابرش نمایان می‏‌شوند و به‏ انسان مومن گفته می‌‏شود که این رسول‌خدا و ائمه معصومین رفیقان و همراهان تو هستند؛ پس در این هنگام، چیزی برای او خوشتر از این نیست که جان از بدنش جدا شود و به منادی بپیوندد.

وی در شرح حدیث بیان کرد: این شرایط برای مؤمنی است که در عمر دنیایی خود خوب عمل‌کرده، به دیگران آزاری نرسانده، لقمه حرام نخورده، غصب مکان نکرده، چیز بد ندیده و کلام بد نشنیده و به زیارت قبور ائمه معصومین رفته و حالا آن بزرگواران به بازدید و استقبال او آمده‌اند. رفیق و همراهش می‌شوند و در دست‌اندازها هوای او را دارند تا در عالم جدید احساس غربت و تنهایی و تاریکی نداشته باشد و آیا کسی رفیقانی بهتر از اینان سراغ دارد؟ کسی که حب اولیای خدا را در دل داشته و از بغض آنان به دور باشد لذت این همنشینی را خواهد چشید.

اسلامی افزود: حضرت‌علی‌(ع) در بیتی خطاب به حارث همدانی فرموده است: یَا حَارِ هَمْدَانَ مَنْ یَمُتْ یَرَنِی/ مِنْ مُؤْمِنٍ أَوْ مُنَافِقٍ قَبَلاَ یعنی؛ ای حارث همدانی هر شخصی که بمیرد خواه مؤمن باشد خواه منافق، مرا می‌‏بیند. زمانی‌که منافق ولی‌ خدا را می‌بیند از تنها گذاشتنش در طول حیات خود و جسارت کردن به او ناراحت می‌شود. همانطور که این روزها منافقان به ولی‌فقیه جامعه جسارت کرده و با بی‌انصافی بر هدایتگری‌های داهیانه‌ ایشان چشم بسته‌اند. در لحظه احتضار هم کسانی‌که نسبت به اهل‌بیت بغض و کینه داشتند و هتک حرمت کردند از دیدن اهل‌بیت اذیت می‌شوند.

وی در پایان گفت: هر کسی به تناسب اعمالی که از دنیا پیش فرستاده تعیین می‌کند که چگونه از دنیا خواهد رفت، عبور از این دنیا به جهان دیگر برای مؤمن همچون بوییدن گلی خوشبو است.

انتهای پیام
captcha