فارابی با طرح مفهوم «رئیس اول»، جامعه را محتاج رهبری حکیم، قانونگذار و برخوردار از معرفت برتر میبیند و نقش دین و نبوت را در شکلدهی نظم اجتماعی تبیین میکند که همین مبانی، امکان مقایسه و گفتوگو با نظریه ولایت فقیه را فراهم میآورد؛ جایی که رهبری دینی در عصر غیبت، بر پایه فقاهت و هدایت الهی استمرار مییابد.