به گزارش ایکنا از قزوین، امام خمینی(ره)، رهبر کبیر انقلاب در بیانات خود همه آحاد ملت، اقشار، گروهها، اصناف و احزاب را از سفارشات و رهنمودهای ناب بهرهمند ساختند و در این میان مطبوعات و رسانهها هم بینصیب نماندند و امام راحل با درایت و نکتهسنجی همیشگی خود نکاتی را در باب رسالت مطبوعات و تأثیرگذاری آنها در حرکت و جریانسازی صحیح جامعه عنوان کردند که در این گزارش به بخشی از آنها پرداختهایم.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ۱۴ بهمن ۱۳۵۹ در جمع نمایندگان مجلس و اعضای هیئت دولت فرمودند: آنهایی که اهل فکرند، اهل قلماند، آنهایی که صالحاند؛ این صلحا باید بنشینند و در صدد این باشند که امید بدهند به این جامعه، این مردم به امید احتیاج دارند. دیگران دارند اینها را ناامید میکنند؛ دیگران میگویند که همه به هم ریختند اصلاً مملکتی نیست اینجا. مایی که باید همه کوشش کنیم به اینکه نخیر، نظامی هست اینجا و این نظامی است که بهتر از نظامهای دیگر است.
رهبر کبیر انقلاب ششم دیماه ۱۳۵۹ در جمع مسئولان نهضت سوادآموزی فرمودند: قلمها اگر در دنیا برای خدا به کار بیفتد مسلسلها کنار میرود و اگر برای خدا و برای خلق خدا نباشد مسلسلساز میشود. ابزار کوبنده انسان با دست قلمدارها و با دست علمایی که در دانشگاهها هستند وجود پیدا کرده است و همه ترقیات بشر هم با دست علما و با بیان و قلم علما وجود پیدا کرده است.
ما امیدواریم که بشر به رشدی برسد که مسلسلها را به قلم تبدیل کند. آنقدری که قلم و بیان به خدمت بشر بوده است مسلسلها نبودند. مسلسلها غالباً در خدمت ابرقدرتها بودند و برای تباهی بشر به کار رفتهاند. اسلام هم امر فرموده به اینکه جهاد بکنند و دفاع بکنند و البته محتاج به همه ابزار جنگی است. اساس بر این است که دفاع از حق بکنند و حق را و علم را جانشین مسلسل بکنند. قلم و علم و بیان است که میتواند بشر را بسازد نه مسلسل و نه سایر قوای تخریب کننده.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در نهم اسفندماه ۱۳۶۲ در جمع مدیران و کارکنان سازمان صدا و سیمای سراسر کشور فرمودند: ما که میگوییم اسلام را میخواهیم صادر کنیم معنایش این نیست که ما سوار طیاره بشویم و بریزیم به ممالک دیگر؛ یک همچون چیزی نه ما گفتیم و نه ما میتوانیم. اما آنچه ما میتوانیم این است که به وسیله دستگاههایی که داریم، بهوسیله همین صداوسیما و مطبوعات و به وسیله گروههایی که در خارج میروند اسلام را آنطوری که هست معرفی کنیم. اگر آنطوری که هست معرفی بشود مورد قبول همه خواهد بود و بشر فطرتش یک فطرت سالم است اگر یک چیزی را القا بکنند روی فطرت سالم خودش قبول میکند و قدرتها از همین معنا میترسند.
رهبر کبیر انقلاب در دهم تیرماه ۱۳۶۴ در جمع مسئولان روزنامههای کیهان، اطلاعات و جمهوری اسلامی فرمودند: رادیو تلویزیون و مطبوعات مال عموم است؛ اگر زارعی خوب زراعت کرد شما این شخص را بهجای مقامات کشوری در صفحه اول بگذارید و زیرش بنویسید این زارع چگونه بوده است، این منتشر بشود، عکسش را در صفحه اول چاپ کنید. این باعث تشویق میشود و بیشتر دنبال کار میرود یا اگر کسی کشف کرد باید مفصل با عکس و مطلب باشد یا اگر کسی سارقی را دستگیر کرد یا یک کشاورز یا هنرمند یا جراح که متإسفانه نه اسمشان است نه عکسشان! در حالی که اینها لایقاند تا در روزنامهها مطرح شوند.
اینها به کشور حق دارند ولی ماها نسبت به آنها حقمان کم است. من میل ندارم رادیو هر وقت باز میشود اسم من باشد؛ این کاره غلطی است! به اندازه متعارف خوب است اما زیادیاش مضر است. اشخاص شخصیتهایشان با خودشان است اینطور نیست که اگر اسمشان زیاد و کم مطرح شود شخصیتشان زیاد و کم بشود.
امامخمینی(ره) در پانزدهم دیماه ۱۳۵۹ در جمع اعضای هیئت تحریریه مجله سروش فرمودند: در نوشتههایتان به خدا توجه داشته باشید؛ بدانید که این قلم که در دست شماست در محضر خداست و اگر هر کلمهای نوشته شود بعد سؤال میشود که چرا این کلمه نوشته شده است. اگر بهجای این کلمه بشود یک کلمه خوبتر نوشت از شما سؤال میکنند که چرا این کلمه زشت را نوشتهاید؟ انشالله خداوند همه ما را تأیید کند.
انتهای پیام