امام باقر(ع) را هاشمیٌ بین هاشمیَّیْن، عَلَویٌّ بین علویَّیْن و فاطمیٌ بین فاطمیَّیْن(هاشمیّیازدو هاشمی، علویّی از دو علوی و فاطمیّی ازدو فاطمی) خواندهاند؛ زیرا نخستین کسی بود که نسبش هم به امام حسن مجتبی(ع) و هم به امام حسین(ع) میرسد. محمد نامیده شد و پیامبر خدا او را به لقب باقر خواند و به حسب برخی منابع تاریخی، پنج سال داشت که در واقعه خونین کربلا حضورداشت.