صلح امام حسن(ع)، جامعه اسلامی را حفظ کرد

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی عباسی، استاد حوزه علمیه قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، ضمن اشاره به اینکه همه ائمه اطهار (ع) اخلاق حسنه داشتند عنوان کرد: شرایط زمانی متفاوت باعث می‌شد برخی صفات در ائمه بیشتر بروز و ظهور پیدا کند.

وی در ادامه عنوان کرد: تاریخ از بخشندگی‌های امام حسن (ع) داستان‌های فراوان به یاد دارد؛ امام حسن (ع) نسبت به دردمندان و تیره‌بختان جامعه بسیار دلسوز بودند و هیچ فقیری از در خانه حضرت ناامید برنگشت و حتّی خود ایشان به سراغ فقرا می‌رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت می‌کردند و به آن‌ها غذا و لباس می‌دادند.

حجت‌الاسلام عباسی افزود: به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن (ع) در کمک به نیازمندان انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل‌بیت لقب داده‌اند و با توجه به بخشش‌های کم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام بزرگوار لقب «کریم» برازنده آن حضرت است.

وی ضمن اشاره به رفتار فردی و اجتماعی امام حسن (ع) بیان کرد: امام حسن (ع) توسط همسر خود جعده به شهادت رسید اما در مدت زندگی با او با اینکه می‌دانستند این اتفاق می‌افتد هیچ رفتار بدی با جعده نداشتند.

این استاد حوزه علمیه در ادامه با بیان اینکه صلح امام حسن (ع) دلایل خاص خودش را داشت بیان کرد: شرایط زمانی امام حسن (ع) به گونه‌ای بود که این امام همام صلح را بر جنگ ترجیح دادند، بدین گونه که امام حسن (ع) برای جنگ با معاویه لشکریان خود را آماده کردند اما اصحاب آن حضرت بی‌وفایی کردند و شرایط به‌جایی رسید که آن امام بزرگوار صلح با معاویه را پذیرفتند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: همین امضای صلح‌نامه با معاویه باعث شد خیلی‌ها آن حضرت را متهم کنند اما امام حسن (ع) در برابر این ناملایمات صبر پیشه کردند.

اصحاب امام حسن (ع) چند دسته بودند؟

عباسی تصریح کرد: امام حسن (ع) راهی به‌جز صلح نداشتند، شیخ مفید در کتاب ارشاد تحلیلی در خصوص یاران و اصحاب امام حسن (ع) دارد، وی در این کتاب نوشته است که یاران این امام به چند دسته تقسیم می‌شوند.

وی در ادامه ضمن اشاره به تعدد گروه‌های مختلف در سپاه امام حسن (ع) گفت: بنا به گفته شیخ مفید یک دسته از یاران امام حسن (ع) خوارج بودند یعنی امام را نمی‌خواستند اما چون با معاویه مشکل داشتند، معاویه را دشمن مشترک خود و امام می‌دانستند.

استاد حوزه علمیه قزوین در ادامه اظهار کرد: دسته دوم به طمع غنیمت آمده بودند، دسته سوم شکاک‌ها بودند که در امامت امام حسن (ع) شک داشتند و دسته اندکی هم امام را دوست داشتند و با ایشان همراه بودند.

وی تصریح کرد: با این شرایط سپاه امام حسن (ع) اگر جنگ اتفاق می‌افتاد قطعاً پیروزی به همراه نداشت و اسلام به خطر می‌افتاد، درواقع امام با پذیرش صلح با معاویه، جامعه اسلامی را حفظ کرد.

عباسی در بیان تفاوت زمانه تصریح کرد: قطعاً اگر امام حسن (ع) در زمان عاشورا بودند جنگ را ترجیح می‌دادند و برعکس اگر امام حسین (ع) در زمان امام حسن (ع) بودند صلح را می‌پذیرفتند.

این استاد حوزه علمیه قزوین در پایان تأکید کرد: پذیرش صلح توسط امام حسن (ع) یک موفقیت نسبی برای شیعیان بود و امام در شرایط صلح‌نامه،‌ منافع شیعیان را به‌خوبی در نظر گرفته بودند هرچند معاویه در ادامه شرایط را زیر پا گذاشت و پیمان‌شکنی کرد.