«نفس» ما را به قهقرا می‌کشاند
مسئول مرکز آموزش‌های کاربردی و پاسخگویی به سؤالات دینی حوزه علمیه استان قزوین گفت: اگر مقابل آنچه که نفس می‌خواهد و تمایل دارد بایستیم و سمت هوای نفس نرویم پیشرفت خواهیم کرد اما اگر هر آنچه امر کرد را انجام دهیم ما را به قهقرا خواهد کشاند؛ حج‌گذار در قربانگاه نفس خود را می‌کشد تا دنبال هوای نفسانی و متعلقات دنیوی نباشد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحمید نعمتی، مسئول مرکز آموزش‌های کاربردی و پاسخگویی به سؤالات دینی حوزه علمیه استان قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: اعمال حج برگرفته از اعمال حضرت ابراهیم (ع) است؛ خداوند در حج سنت‌هایی را پایه‌ریزی کردند که فرد حج‌گذار باید آن را انجام دهد و یکی از این سنت‌ها قربانی کردن است.
وی ادامه داد: برای بررسی قربانی کردن نفس در ابتدا باید ببینیم که حضرت ابراهیم (ع) با حضرت اسماعیل (ع) چه رفتاری کردند و چه پیشینه‌ای داشتند که خداوند این روز را به‌عنوان نماد معرفی کرده است.
مسئول مرکز آموزش‌های کاربردی و پاسخگویی به سؤالات دینی حوزه علمیه استان قزوین خاطرنشان کرد: باید در نظر بگیریم که حضرت ابراهیم (ع) در سن پیری و 90 سالگی صاحب نعمت فرزند شدند، وقتی ملائکه بر منزل ایشان نازل شدند و بشارت فرزند را دادند همسر ایشان تعجب کردند.
وی گفت: براساس آیات قرآن شما به قله نمی‌رسید مگر آنکه از چیزی که دوست دارید دست بردارید؛ آیه 92 سوره آل‌عمران «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّیٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ؛ شما هرگز به مقام نیکوکاران و خاصان خدا نخواهید رسید مگر از آنچه دوست می‌دارید و محبوب شماست در راه خدا انفاق کنید، و آنچه انفاق کنید خدا بر آن آگاه است».
حجت‌الاسلام نعمتی تصریح کرد: اوج ازخودگذشتگی دست کشیدن از چیزی است که دوستش دارید، حضرت ابراهیم (ع) برای عمل به‌فرمان خداوند متعال از نعمت فرزند دست برمی‌دارد، گاهی دست برمی‌داریم ولی گوشه چشمی داریم اما در ذبح همه‌چیز از بین خواهد رفت؛ حضرت ابراهیم (ع) در اوج ابتلا مورد امتحان قرار گرفتند.
وی مطرح کرد: فرزندان ما جگرگوشه‌های ما هستند، دست از فرزند شستن به‌مراتب سخت‌تر از دست از جان شستن است؛ حضرت ابراهیم (ع) از جگرگوشه خود دست برمی‌دارند، حضرت در اوج محبت دلدادگی نسبت به فرزند، تصمیم می‌گیرد اسماعیل (ع) را از خود جدا و ذبح کند.
مسئول مرکز آموزش‌های کاربردی و پاسخگویی به سؤالات دینی حوزه علمیه استان قزوین یادآور شد: حج‌گذار قربانی را سر می‌برد و این نماد سربریدن نفس است. 2 عامل «فریب شیطان» و «نفس اماره» وجود دارد که در حج با سنگ زدن شیطان را دور می‌کند و عامل انحراف دوم را نیز قربانی می‌کند.
وی توضیح داد: در زمان امام صادق (ع) شخصی وارد شهر شد؛ به امام گفتند کسی وارد شهر شده است که داناست و هرچه در ذهن پنهان داریم را می‌داند، حضرت با اصحاب نزد آن شخص رفتند چندنفری چیزی در ذهن پنهان داشتند که آن شخص گفت چه در ذهن پنهان دارند، امام صادق (ع) فرمودند از کجا به این مقام رسیدید؟ فرد گفت مقابل نفس خود ایستادگی کردم، حضرت فرمودند چه مذهبی داری؟ آن فرد پاسخ داد که مسیحی است؛ امام صادق (ع) اسلام را به این فرد عرضه کرد. آن فرد گفت نفسم مقابل اسلام ایستادگی می‌کند، امام فرمودند تاکنون مخالف نفست رفتار کردی الآن هم می‌توانی با نفست مقابله کنی. آن فرد اسلام آورد و مسلمان شد اما از فردای آن روز دیگر نمی‌توانست افکار پنهان اشخاص را بداند که حضرت فرمودند خداوند به خاطر مخالفت با هوای نفسانی جایزه خواهد داد اما شما چون برخی از مسائل را قبول نداشتید خداوند آثار آن را در دنیا برای شما جبران می‌کرد ولی با اسلام آوردن پاداش اعمال شما برای روز قیامت می‌ماند.
حجت‌الاسلام نعمتی اظهار کرد: اگر مقابل آنچه نفس می‌خواهد و تمایل دارد بایستیم و سمت هوای نفس نرویم پیشرفت خواهیم کرد اما اگر هر آنچه امر کرد را انجام دهیم ما را به قهقرا خواهد کشاند؛ حج‌گذار در قربانگاه نفس خود را می‌کشد که دیگر دنبال هواهای نفسانی و متعلقات دنیوی نباشد.
وی افزود: حج‌گذار پس از حج از گناهان پاک می‌شود و مانند روزی است که از مادر متولد شده است، در فضیلت قربانی پیامبر (ص) فرمودند «اگر مردم فضیلت قربانی را می‌دانستند قرض می‌کردند و قربانی انجام می‌دادند».
مسئول مرکز آموزش‌های کاربردی و پاسخگویی به سؤالات دینی حوزه علمیه استان قزوین خاطرنشان کرد: قربانی کردن منیت‌ها معنایش این نیست که از دنیا استفاده نکنیم؛ قربانی کردن منیت‌ها به معنای دست کشیدن از دنیا نیست بلکه درست و به‌جا مصرف کردن نعمت‌های الهی است. نمی‌توانیم نعمت‌های خدا را بشماریم، در دوران شیوع کرونا متوجه از دست دادن برخی از نعمت‌ها شدیم.
مقابله با منیت‌ها یعنی تعادل در رفتار
وی اشاره کرد: اگر نعمت‌ها را درست استفاده کنیم و اغنیا به فقرا رسیدگی و فقرا بر فقر صبر کنند بسیاری از مشکلات حل خواهد شد؛ مقابله با منیت‌ها به معنای تعادل در رفتار است، اگر بخواهیم به منیت‌ها پاسخ دهیم باید حد وسط آن فعل را در نظر بگیریم مانند قناعت و سخاوت که حد وسط دارند. برای مثال زیاد مصرف کردن مال اسراف، کم‌خرج کردن مال بخل و حد وسط آن سخاوت است.
این مسئول متذکر شد: در عید قربان فقرا را فراموش نکنیم این‌گونه نباشد که قربانی تنها در بین اقوام توزیع شود، هدف شرع مقدس از قربانی کردن در سوره حج آیه 28 چنین آمده است «ِیشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیذْکرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَیٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ ۖ فَکلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ؛ تا (در آنجا) بر سر منافع (دنیوی و اخروی بسیار) خود حضور یابند و نام خدا را در ایامی معین یاد کنند که آن‌ها را از حیوانات بهائم (یعنی شتر و گاو و گوسفند) روزی داده است. پس از آن تناول کرده و فقیران بیچاره را نیز (از قربانی‌ها) طعام دهید». فقرا را در نظر بگیریم و دعای فقیر در حق افراد زود مستجاب می‌شود.
انتهای پیام
