تأملی کوتاه بر شکل‌گیری قرارگاه شعارسال در قزوین

دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) حرکت بسیار خوبی در راه‌اندازی قرارگاه پیگیری شعار سال انجام داده است که فی نفسه مسئله قابل تقدیری است اما چند نکته مهم در این‌باره باید مورد توجه قرار گیرد.

نکته اول اینکه نباید «تولید؛ دانش بنیان و اشتغال آفرین» را فقط یک شعار در نظر بگیریم و بازه زمانی آن را یک ساله بدانیم، چون منافع چنین راهبردی کوتاه مدت نیست و نیاز به پیگیری مستمر دارد ضمن اینکه برای پیگیری این فرمان، ۲ مسیر در مقابل ماست.

راه اول اینکه ما باید ساختار نظام آموزشی را مهارت‌محور کرده و افراد به سطحی از مهارت برسند که با آن مستقیم وارد بازار کار شوند؛ نه اینکه صرفاً یک‌سری آگاهی‌های جدید کسب کنند.

اما راه تدریجی دوم به سه حوزه دانشجویان، اساتید و صنعت برمی‌گردد. در فراخوان اخیری که در جهاد دانشگاهی داشتیم برخلاف تصور رایج تعداد شرکت‌های دانش‌بنیان و واحدهای فناوری که توانایی حل مشکلات صنعت را دارند و منجر به تولید اشتغال در استان قزوین شده‌اند، اصلاً قابل توجه نبود! پس ابتدا ما باید به ارتقاء سطح دانشِ دانشجویان به‌عنوان پیاده نظام این حرکت تمرکز کنیم و استعدادهای ارائه خدمت در حوزه دانش بنیان را کشف و تقویت کنیم.

حوزه بعدی حوزه اساتید دانشگاه است؛ اساتید ما در دانشگاه‌ها دانشجو را ماهر بار نمی‌آورند. هر چند مشکل فقط از اساتید نیست بلکه ساختار آموزشی ما نیز مشکل‌زاست، اما این مسئله نافی نبود فرهنگ تربیت دانشجوی ماهر نیست.

حال اساتید ما چه کسانی هستند؟ کسانی که از تز دکتری خود با هر کیفیتی دفاع کرده و وارد عرصه تدریس می‌شوند؛ اما اگر وزارت علوم شرط دفاع از تز دکتری را حل مسئله‌ای در همان زمینه اعم از کشاورزی، صنعت، فرهنگ، اقتصاد و... قرار دهد، پیوند دانشگاه و صنعت نیز محقق خواهد شد. بعد از تحقق این شرایط برای دانشجویان و اساتید، تازه پیمودن مسیر تحقق شعار سال شروع خواهد شد.

باید در اینجا بگویم که صنعت در کشور ما، فضای بسیار منعطف و خوبی دارد و اتفاقاً صنعتگران تشنه دانش‌بنیان شدن و پیشرفت کردن هستند؛ اما مسئله اینجاست که متأسفانه زبان و ادبیات دانشگاه و صنعت متفاوت شده است. از یک سو استاد ما به دنبال آموزش آزمایشگاهی و گرفتن مدارج علمی و پژوهشی است اما صنعتگر ما معطل کار کوچک و آزمایشگاهی نیست و به دنبال راه‌حلی برای مسائل و کسب درآمد است.

اگر بتوانیم با مشوق‌های وزارت صمت و وزارت علوم، دانشگاه و صنعت را به مفاهمه برسانیم و راهی برای حضور مجموعه‌های دانش‌بنیان در دل صنایع باز کنیم و از تجربه‌های موفقی مثل جهاد دانشگاهی در پیوند دادن این ۲ حوزه به درستی استفاده کنیم، حل مسئله آسان خواهد شد.

البته ابعاد دیگری در صنعت مثل فضای با ثبات، مواد اولیه، مشکلات خرید و فروش، مسائل واردات و صادرات هم وجود دارد که قطعاً در حوزه اشتغال مؤثر خواهد بود، اما شرح آن در این مجال نمی‌گنجد.

یادداشت از فرشاد پیله‌چی، رئیس جهاد دانشگاهی قزوین

منبع: ایسنا