مهدی خراتیان، کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگو با ایکنا از قزوین، با اشاره به مسئله به رسمیت شناختن فلسطین توسط برخی کشورهای اروپای غربی گفت: اگر چه بهنظر میرسد اقداماتی نظیر به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط برخی کشورها با موافقت و نظر مثبت دولت آمریکا انجام نمیگیرد اما در پشت پرده با چراغ سبز واشنگتن انجام شده است.
وی ادامه داد: دولت بایدن و نتانیاهو اختلافاتی گاه جدی در زمینه مدیریت صحنه جنگ و مسئله رفح، طرح دودولتی، نحوه احیای تشکیلات خودگردان و آینده غزه دارند؛ اگرچه همه این اقدامات دیکته واشنگتن نیست، اما مانند این است که ایالات متحده فضا را رها کرده باشد.
این کارشناس مسائل بینالملل اظهار کرد: امروز در کشورهایی که تقریباً جناح چپشان روی قدرت هستند و با اسرائیل مشکل دارند بیانیههای به رسمیت شناختن فلسطین صادر میشود و میبینیم که واشنگتن در سیاستهای اعلامی ممکن است محتاطانه برخورد کند، اما در سیاستهای اعمالیاش از موضوع استقبال هم میکند.
وی بیان کرد: یکی از سیاستهای واشنگتن برای فشار آوردن به اسرائیل بهمنظور مدیریت جنگ غزه همین همکاری کردن و یا سخت نگرفتن بر کشورهایی است که موجودیت فلسطین را به رسمیت میشناسند، میبینیم که مواضع واشنگتن در برابر دیوان بینالمللی دادگستری هم با همین کیفیت است. هماکنون به لحاظ سیاسی دولت نتانیاهو مستقر است و ممکن است بایدن نتواند خطری برای استقرار او ایجاد کند، اما از ابزارهای فشار بینالمللی در این زمینه استفاده میکند.
خراتیان ادامه داد: این موضوع را هم باید در نظر داشت که دیوید کمرون اعلام کرده که حاضریم دولت مستقل فلسطینی را مستقل از مذاکرات فلسطین و اسرائیل به رسمیت بشناسیم و بر همین اساس دولت نتانیاهو اعلام میکند که مخالف هر نوع اقدام یکجانبه هستیم.
وی گفت: توجه داشته باشید دولت سعودی میگوید شرط اینکه ما وارد برنامه عادیسازی شویم این است که کشورهای عضو شورای امنیت بهصورت مستقل دولت فلسطین را به رسمیت بشناسند و این نشان میدهد پیش از اتفاقات طوفان الاقصی هم نقطه نظراتی در خصوص به رسمیت شناختن دولت فلسطین وجود داشته است.
این کارشناس مسائل بینالملل تصریح کرد: تهدید به رسمیت شناختن فلسطین بهعنوان ابزار فشار توسط انگلیس مطرح میشود، اما میبینیم بهجای این کشور، کشورهای عضو پیمان ناتو و کشورهای اتحادیه اروپا پای این کار میآیند، اگر واشنگتن میخواست جلوی این کار را بگیرد ابزارهای مختلفی برای این کار داشت و هزینه کار را برایشان بالا میبرد، اما چون این اتفاق نیفتاده کشورهای مختلف با چراغ سبز واشنگتن وارد این کارزار میشوند.
وی با اشاره به این موضوع که در اعلامیههای به رسمیت شناخته شدن فلسطین همه کشورها به مرزهای ۱۹۶۷ اشاره دارند، اظهار کرد: به لحاظ قوانین بینالمللی مرزهای سال ۱۹۶۷ در این موضوع رسمیت دارند و معتبر است و اسرائیل به لحاظ قوانین کشوری است که عضو سازمان ملل متحد است؛ امروز که دولتها به راهکار دو دولتی با هر کیفیتی که ممکن است اذعان دارند بهواسطه ماجرای هفتم اکتبر این شکل از قضیه پیشآمده، چراکه تا پیش از آن رژیم اشغالگر قدس به دنبال الحاق کرانه باختری به پهنه خود بود، اما امروز راهکار دو دولتی بهطور جدی مورد توجه قرار گرفته است.
خرانیان ادامه داد: در این بین موضع ایران یک موضع سختگیرانه بود تا فلسطینیان به حداقلهای لازم که همان بازگشت آوارگان، بازگشت به اراضی ۱۹۶۷ و جمع شدن شهرکسازیهاست برسند و در واقع ما با کشوری روبهرو هستیم که با اشغالگری و تجاوز به حقوق دیگر ملتها بهوجود آمده و این موضع حقوقی ایران کاملاً درست است.
وی گفت: به لحاظ استراتژیک هم موضع ایران نسبت به دول اروپایی ساختار قویتری دارد، چراکه اروپاییان میوه درختی را میچینند که مقاومت کاشته است، اگر دو دولتی حاصل شود ماحصل این است که گروههای مقاومتی بودهاند و مقاومت کردهاند و در نهایت دنیا هم به این نتیجه رسیده که راه رسیدن به صلح بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ است.
این کارشناس مسائل بینالملل در پایان بیان کرد: دیدگاه ایران اسلامی فعالیت یک دولت واحد با برپایی رفراندوم است و میخواهد حکومت رژیم صهیونیستی که بر پایه نژادپرستی و نسلکشی است از این منطقه برچیده شود تا صلح در منطقه اتفاق بیفتد.
خبرنگار: فاطمه جهانبخش
انتهای پیام