به گزارش ایکنا از قزوین، آیتالله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر قرآن در شرح سوره مرسلات گفت: یک سوم آیات سوره مرسلات تکرار آیه «وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» هستند، در این جلسه بررسی میکنیم چه عواملی باعث میشود آدمها تکذیبکننده یا تصدیقکننده شوند؟
باید ببینیم آدمها چه میکنند که اهل تکذیب میشوند؟ عواملی انسانها را به تکذیب میکشاند، یکی از این عوامل ناپاکی است، یعنی اگر انسان فطرت خود را از آلودگی حفظ کند، اهل تکذیب نخواهد بود، حتی اگر کافر هم باشد وقتی حق میبیند حالت انعطاف، پذیرش و تعظیم دارد، البته اینکه ما میگوییم کافران هم تسلیم میشوند، منظورمان کافران عنود و لجوج نیست.
بیشتر بخوانید:
خدای متعال حکمت، علم و دانش، ایمان، معرفت، محبت علی(ع) و اولاد او را رزق و روزی ما قرار داده است، این همه رزق خدا در سفره انسان قرار داده شده است، حال تصور کنید یک آدمی بیاید همه این رزقها را ببیند اما بگوید من میخواهم سهمم تکذیب باشد. قرآن چنین آدمی را سرزنش کرده و در آیه ۸۲ سوره واقعه میگوید: «و تنها نصيب خود را در تكذيب آن قرار مىدهيد.»
دومین عاملی که انسان را به تکذیب میکشاند، طغیانگری و گنهکاری است، انسان تا زمانی که در مجرا و مسیر خدایی حرکت کند، هم خودش راحت است و هم دیگران از دست او آسودهاند، اما اگر اهل طغیان شود و دنبال گناه و مخالفت با خدا باشد، کار بر خودش و دیگران سخت میشود.
خدای متعال در آیات ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ این سوره میفرماید هیچ کسی قیامت را تکذیب نمیکند مگر اینکه تجاوزکار و اهل گناه شود، متعدی و طغیانگر باشد و به گناه عادت کرده باشد، وقتی هم آیات خدا را برای اینها تلاوت میکنند، برای اینکه خیال خودشان را راحت کنند، کلام خدا را تکذیب میکنند و میگویند اینها قصههای قدیمی است.
سومین عامل برای تکذیب، روح استکباری است، برخی آدمها اگر یک حقیقتی را به آنها بگوییم، یا با دلیل آن را رد میکنند، یا با دلیل آن را میپذیرند، اما برخیها حالت استکباری دارند، هر چه بگویی حرف خودشان را میزنند، بنابراین روح استکباری یکی از عوامل تکذیب است.
چهارمین عامل از عواملی که آدمها را به تکذیب آیات الهی و قیامت میکشاند، غرق بودن در لهو و لعب است، البته شوخطبعی منافاتی با اسلام ندارد، اما غرق شدن در لهو و لعب و عالم بیهودگی و پوچی شایسته نیست. خدای متعال در آیات ۱۱ به بعد سوره طور میفرماید کسانی که غرق در غفلت و گناه هستند، در قیامت به جهنم میروند. پنجمین مورد از مواردی که باعث میشود انسان اهل تکذیب باشد، هواهای نفسانی است،
این مخصوصاً در میان یهودیان مصادیق فراوانی دارد. سوره مائده، سوره ولایت است، این سوره آکنده از مسائل معرفتی نسبت به ولایت امیرالمؤمنین(ع) است، سوره مائده از جمله سورههایی است که آیات فراوانی راجع به یهودیان هم دارد، معلوم میشود آنهایی که با ولایت امیرالمؤمنین(ع) میجنگیدند، یا مستقیم یهودی بوده یا متأثر از یهودیان بودند. امروز هم منافقان داخلی که با ولایت و امامت میستیزند، اینها یا مستقیم روحیات صهیونیستی دارند، یا یهودیها آنها را تحریک میکنند که عامل ناهنجاریهای سیاسی و اجتماعی باشند.
خدای متعال در آیه ۷۰ سوره مائده میفرماید: ما از بنیاسرائیل میثاق گرفتیم و پشت سر هم برای آنها پیغمبر فرستادیم، هر پیغمبری که در میان آنها رفت، اگر پیرو هوا و هوس آنها نبود، یا او را تکذیب میکردند یا او را میکشتند.
خدای متعال در آیات ۷۰ تا ۷۲ سوره غافر میفرماید: كسانى كه كتاب خدا و آنچه را كه فرستادگان خود را به آن گسيل داشتهايم تكذيب كردهاند بهزودى خواهند دانست، هنگامى كه غلها در گردنهايشان افتاده و با زنجيرها كشانيده مىشوند، در ميان جوشاب و آنگاه در آتش برافروخته مىشوند، این آیه راجع به مجازات کسانی است که تکذیب میکنند.
همانطور که آیات تکذیب داریم، آیات تصدیق هم داریم، چند نمونه از این آیات هم ذکر خواهد شد، خدای متعال در آیات ۳۲ و ۳۳ و ۳۴ سوره زمر میفرماید: چه کسی ظالمتر است از آن کسی که وقتی کتاب خدا میآید، کتاب خدا را تکذیب میکند و دروغ میانگارد، آیا جهنم جایگاه چنین کسی نیست؟ آن کسی که کتاب خدا را میپذیرد و آن را تصدیق میکند، او اهل تقواست، آنهایی که تصدیق میکنند خدا تحویلشان میگیرد و پاداش نیکو به آنها عنایت میکند.
خدای متعال در آیه ۴۱ سوره بقره میفرماید: قرآن مصدق تورات و انجیل حقیقی است، مبادا جزو کسانی باشید که اولین کافران در این وادی هستند؛ همچنین خدای متعال در آیه ۴۶ سوره مائده پیغمبرانی آمدند و رفتند، نوبت به عیسی بن مریم(س) رسید، عیسی(ع) نسبت به پیغمبران گذشته و کتب آنها مصدق بود، به عیسی(ع) هم انجیل را دادیم، این انجیل آکنده از هدایت و نور است، یعنی هم عیسی(ع) مصدق موسی(ع) و تورات است، و هم انجیل مصدق موسی(ع) و تورات است، بنابراین بنای خدا بر این است که این تصدیق و تکذیب را برای ما جا بیندازد.
خدای متعال در آیه ششم سوره صف میفرماید: عیسی(ع) به بنیاسرائیل گفت من فرستاده خدا برای شما هستم، من تورات را که قبل از من آمده تصدیق میکنم و بشارت به آمدن پیامبری میدهم که نام او احمد است. هر پیغمبر سه کار میکرده است، یک کارش این بوده که پیغمبران قبل از خودش و کتابهای آسمانی پیش از خودش را تصدیق میکرده است، پیغمبر بعد از خودش را هم معرفی میکرده است، پیغمبر خاتم(ص) را هم بشارت میداده است، هر امامی هم همین طور بوده است، امام قبل از خودش را تصدیق میکرده است، امام بعد از خودش را معرفی میکرده و خاتمالاوصیا(ص) را بشارت میداده است.
انتهای پیام