سید حسن مهدیخانیسروجهانی، عضو هیئت علمی گروه معارف دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، در گفتوگو با ایکنا از قزوین، درباره عید «مباهله» گفت: از نظر تاریخ منقول و مسلم بین شیعه و سنی روز ۲۴ ذیالحجهالحرام به نام «روز مباهله» نامیده شده و فلسفه آن هم از این قرار است که آیه ۶۱ سوره آل عمران که همان آیه مباهله است، بر پیامبر اکرم(ص) نیز نازل شد.
وی اظهار کرد: بر اساس رسالتی که پیامبر اکرم(ص) داشتند، تبلیغ دین اسلام به صورت مرحلهای صورت میگرفت و همچنین به لحاظ عملی، حضرت به تبیین دین اسلام میپرداختند و در مرحله اول تبلیغ را از خانواده خود شروع و سپس دعوت از آشنایان و خویشاوندان و سپس در انظار عمومی ظهور پیدا کرد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در آن زمان پیامبر(ص) با سران کشورها و همچنین بزرگان طایفهها و قبایل، مکاتبه داشتند و یکی از قبایلی که پیامبر آنان را دعوت به دین کرد، مسیحیان نجران بود.
معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی شهر قزوین گفت: مسیحیان نجران، با توجه به اطلاعات و اخباری که در دین مسیحیت داشتند و از ظهور پیامبری با خبر بودند و منتظر یک منجی بودند، زمانی که نامه حضرت رسول(ص) را دریافت کردند، رهسپار مدینه شدند و با رسول اکرم به گفتوگو نشستند.
وی بیان کرد: در گفتوگو و دیدار اولی که مسیحیان با پیامبر داشتند، شبهات و سوالاتی پیرامون حضرت آدم(ع) مطرح شد و پیامبر اکرم(ص) نیز با معجزه وحی پاسخ آنان را داد. مسیحیان در همان دیدار به حقانیت و نبوت پیامبر(ص) پی بردند اما تعصب به دین و لجاجتی که داشتند اجازه نداد که این حقیقت را بپذیرند بنابراین، موضوع مباهله پیش آمد.
مهدیخانی با بیان اینکه مباهله به نوعی نفرین کردن است، افزود: مباهله به معنای این است که هر دو طرف بر طرف مقابل خود نفرین و او را به خداوند واگذار کنند تا خداوند بین آنها قضاوت کند و آن فردی که بر حق است را زنده نگه دارد و آن که باطل است، نابود شود. این مباهله از سوی مسیحیان پیشنهاد شد و پیامبر اکرم(ص) آن را پذیرفت.
وی ادامه داد: به همین دلیل قرار شد مراسم مباهله در روز ۲۴ ذیالحجه انجام شود که گروههای زیادی در یک مکان تجمع کرده تا مباهله را مشاهده کنند و ببینند که خداوند چگونه قضاوت خواهد کرد و حق با کدام گروه است.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: بر اساس قرآن کریم، پیامبر اکرم(ص) خود به همراه نزدیکترین و عزیزترین افراد زندگیش یعنی، امام علی(ع)، حضرت فاطمه(ع)، امام حسن و امام حسین(ع) به قرار مباهله برد.
وی با اشاره به قراری که مسیحیان نزد خود پیش از موعود مباهله گذاشته بودند، افزود: مسیحیان با خود عهد و پیمان بسته بودند که چنانچه پیامبر عزیزان خود را برای مباهله به میدان بیاورد حق با اوست اما اگر ببینیم که با تشریفات میآید، ادعای پیامبر از روی جاهطلبی است.
این استاد دانشگاه بیان کرد: حضور عزیزان و نزدیکان پیامبر(ص) این بیم را برای مسیحیان به وجود آورد که اگر بخواهند دست به نفرین بزنند هیچ مسیحی بر روی زمین نخواهد ماند بنابراین پیش از آنکه مراسم مباهله شروع شود بر حقانیت پیامبر(ص) ایمان آوردند.
وی ادامه داد: به جای مباهله و نفرین، پیمان صلحی بین مسیحیان و پیامبر اکرم(ص) بسته شد و بر اساس این پیمان، مسیحیان آزاد به دینداری خود در منطقه نجران بودند و در قبال آن مسیحیان باید در قامت مالیات به صورت سالانه پارچههایی به حکومت اسلامی پرداخت میکردند و این مالیات برای تأمین امنیت مسیحیان توسط حکومت اسلامی بود.
مهدیخانی در پایان اظهار کرد: مباهله نشان داد که دین اسلام دین مدارا، تساهل و تسامح بین پیروان ادیان الهی است و ادیان مختلف تا زمانی که در سرزمین اسلامی دست به فتنه نزنند و دشمنی نکنند آزادی دینی و اجتماعی را دارند.
مصاحبه: فریبا قاسمی
انتهای پیام