جنایات و نسل‌کشی‌های غزه و لبنان به‌خاطر دنیاپرستی است

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی‌ فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه درس اخلاق درخصوص دنیاپرستی مطالبی را مطرح کرد که در ادامه می‌خوانیم:

ریشه تمام فساد و بدی‌ها در عالم به دنیاگرایی و دنیاپرستی برمی‌گردد، امام حسین(ع) را دنیاپرستی قاتلانش به شهادت رساند. حضرت اباعبدالله(ع) در سخنرانی خود در کربلا فرمودند که انسان‌ها برده و عبد دنیا هستند و از دین فقط ظواهرش را برای منافعشان می‌پذیرند. دین باید در همه وجود ما نفوذ کند تا دنیاپرستی و هواپرستی ما را درمان کند، خدای متعال در آیه ۸۲ سوره اسراء می‌فرماید: و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌كنيم ولی ستمگران را جز زيان نمى‏‌افزايد.

مطابق این آیه آن کسی که دین را می‌پذیرد و دین در جانش نفوذ می‌کند، دردهایش با دین درمان می‌شود، اما کسی که دین فقط مزه‌مزه سر زبان اوست، نه تنها هیچ شفایی از دین نمی‌گیرد، بلکه ضرر هم می‌کند. مؤمنان تشنه قرآن هستند، آن‌ها اگر از قرآن دور شوند پژمرده می‌شوند، در مقابل نیز اهل کفر، شرک، نفاق و دنیاپرستان جز اینکه قرآن بر خسارتشان بیفزاید چیزی نصیبشان نخواهد شد.

جنایاتی که اکنون در غزه و لبنان رخ می‌دهد، به‌خاطر دنیاپرستی است، همان‌گونه که باید از رژیم صهیونیستی نفرت داشته باشیم، باید به دنیاپرستی نیز با همان روحیه نفرت بنگریم، اما اگر برعکس باشد و برای رسیدن به مال، مقام، شهرت و لذایذ دنیا هیاهو کنیم، هم‌هدف با فرعون، معاویه و جنایتکاران صهیونیستی ـ آمریکایی می‌شویم.

دنیاپرستی تلفات بسیاری دارد، گاهی بهترین آدم‌هایی که فکر می‌کنیم می‌شود روی آن‌ها حساب کرد، به دام دنیاطلبی می‌افتند، ضایع می‌شوند و دیگران را هم خراب می‌کنند. هر آیه از قرآن کریم به ما می‌گوید با خدا باشید و دنیا را رها کنید، هوا و هوس و خواسته‌های سیری‌ناپذیری در وجود انسان به‌‌خاطر دنیاپرستی است، بنابراین دنیا و شیطان کارشان را با هم پیش می‌برند، یعنی اگر دنیا نبود کار شیطان لنگ می‌ماند.

معجزه ترکیب ایمان و عمل صالح

در بخشی از دعای کمیل آمده است: «اللّٰهُمَّ لَاأَجِدُ لِذُنُوبِى غَافِراً، وَلَا لِقَبائِحِى سَاتِراً، وَلَا لِشَىْءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبِيحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَيْرَكَ»، در این دعا آمده است که خدایا اگر تو به من نگاه نکنی و کار مرا راه نیندازی، گناه‌ها مرا رسوا می‌کنند، غیر از تو چه کسی می‌تواند بدی‌های مرا تبدیل به خوبی‌ها کند؟ چون تو فرمودی هر کسی که توبه کند و ایمان داشته باشد، این ایمان و عمل صالح می‌تواند برای او معجزه کند.

معجزه این است که خدای متعال در آیه ۹۷ سوره نحل فرموده: هر کس از مرد یا زن کار شایسته‌ کند و مؤمن باشد قطعا او را با زندگی پاکیزه‌ای حیات حقیقی بخشیم و مسلما به آنان بهتر از آنچه انجام می‌دادند پاداش خواهیم داد. خدای متعال در آیه ۷۰ سوره فرقان معجزه دیگری از ترکیب ایمان و عمل صالح را بیان کرده و می‌فرماید: مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند، پس خداوند بدی‌هایشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است.

در ادامه دعای کمیل آمده است: «ظَلَمْتُ نَفْسِى، وَتَجَرَّأْتُ بِجَهْلِى، وَسَكَنْتُ إِلَى قَدِيمِ ذِكْرِكَ لِى وَمَنِّكَ عَلَىَّ»، خدایا من هر کاری کردم به خودم ظلم کردم، اگر کار بدی از ما سر بزند، این شجاعت نیست، تهور است که ریشه آن نیز در نادانی است.

میانگین عقل، حکمت، درایت و خطرات در انسان به معنای شجاعت است، آن جایی که می‌خواهیم با خطر مقابله کنیم سه گزینه پیش روی ماست، یک گزینه ترس است، وقتی ما با خطری مواجه می‌شویم ترس نمی‌گذارد حرفمان را بزنیم، موضع‌گیری کنیم یا وارد میدان شویم، یک موقع هم وقتی هر خطری جلوی پای ما قرار می‌گیرد، اصلا فکر نمی‌کنیم، درایت به خرج نمی‌دهیم و بدون حساب و کتاب وارد خطر می‌شویم، این تهور است، اما اگر با حکمت، درایت و حساب وظیفه ایمانی خویش را در پیشگاه خدا انجام دادیم، این به معنای شجاعت است.

در ادامه دعای کمیل آمده است: «اَللّهُمَّ مَوْلاي كَمْ مِنْ قَبيح سَتَرْتَهُ وَكَمْ مِنْ فادِح مِنَ الْبَلاءِ اَقَلْتَهُ وَكَمْ مِنْ عِثار وَقَيْتَهُ، وَكَمْ مِنْ مَكْرُوه دَفَعْتَهُ، وَكَمْ مِنْ ثَناء جَميل لَسْتُ اَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ»، یعنی خدایا چقدر بلاهایی که قرار بود بر من نازل شود، اما تو نگذاشتی این اتفاق بیفتد، چقدر لغزش‌گاه‌هایی بود که ممکن بود بلغزم، اما تو مرا حفظ کردی، چه بلاهای ناخواسته‌ای که آن‌ها را دفع کردی، اگر دیگران جنس مرا بدانند، شاید آن احترام فعلی را به من نداشته باشند، خدایا چقدر این قبیل احترام‌ها را نصیبم کردی.

در بحارالانوار به نقل از امیرالمؤمنین(ع) آمده است: آیا می‌دانید اولیاءالله چه کسانی هستند؟ ما در قله اولیاءالله هستیم، آن‌هایی که تابع ما هستند و مثل ما به دنیا نگاه می‌کنند، هم خوش به حال ما و هم خوش به حال آن‌هایی که نگاهشان این‌گونه است، اما آن‌هایی که بعد از ما می‌آیند و به دنیا آن‌گونه نگاه می‌کنند که ما به آن نگاه می‌کردیم، حالشان خیلی بهتر است از آن‌هایی که در حال حاضر با ما هستند، چرا که آن‌ها چیزهایی را تحمل می‌کنند که تابعین ما در عصر ما طاقت تحمل آن‌ها را نداشتند؛ امروز ما شیعیان لبنان و مردم غزه را این‌گونه می‌بینیم.

خدای متعال در آیات ۲۸ و ۲۹ سوره رعد می‌فرماید: همان کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باش که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد، کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند خوشا به حالشان و خوش سرانجامی دارند. خدای متعال در این آیات می‌فرماید کسانی که ایمان آورده‌اند فقط یاد خدا دلشان را آرام می‌کند، آن‌هایی که شیوه و سیره‌شان ایمان و عمل صالح است، خوش به حال این‌هاست و این‌ها برندگان زندگی هستند، این‌ها آرامششان را در آیات قرآن و در رضای خدا جست‌وجو می‌کنند.