به گزارش ایکنا از قزوین، اشرفالسادات عبدحسینی، مشاور حوزه علمیه فاطمیه قزوین، در یادداشتی به ویژگیهای حضرت امالبنین(س) پرداخته است که مشروح این نوشتار را در ادامه میخوانیم:
حضرت امالبنین(س) بانویی شاعر بودند که در کودکی و در خواب به او مژده سیادت، نورانیت و وجود سه ستاره داده شده بود؛ ایشان پس از ولایت حضرت علی(ع)، ولایت امام حسن(ع) و ولایت امام حسین(ع) را نیز با جانو دل پذيرفتند و در عین حال فرزندان خود را مطیع ولی تربیت کردند.
پدر و مادر حضرت امالبنین(س) ولایی و عاشق حضرت علی(ع) بودند و با جان و دل ولایت ایشان را پذيرفته بودند. مادر حضرت امالبنین(س) نیز شاعر بودند ایشان در خانوادهای ولایی رشد کردند و معرفت بالایی داشتند و در عین حال عنایت حضرت حق نیز شامل ایشان شد و معرفت ایشان رشد یافت.
وقتی حضرت امالبنین(س) وارد خانه حضرت علی(ع) شدند فرمودند که فرزندانم فدایی حسنین هستند. در تاریخ آمده است وقتی امام حسین(ع) به مقصد کربلا حرکت کردند این بانو به بدرقه فرزندانشان نرفتند و دلیل خود را اینگونه ذکر کردند که امام حسین(ع) مادر ندارند بنابراین من به بدرقه فرزندانم نمیروم؛ این رفتار نشان از معرفت بالای حضرت امالبنین(س) دارد و حتی به فرزندانشان گفتند که بدون اباعبدالله(ع) بازنگردید.
بعد از واقعه عاشورا پس از ورود کاروان به مدینه، وقتی نام هر پسرش را میبردند و میگفتند که به شهادت رسیدند اعتنایی نداشتند و هر بار میپرسیدند بگویید حسین من چه شد. ایشان میخواستند ببینند محور امامت چه شده است.
بعد از واقعه عاشورا حضرت امالبنین(س) چهار قبر در بقیع درست کردند و با نوحهسرایی در کنار آن نهضت عاشورا را رشد دادند. به ظاهر برای فرزندانشان عزاداری کردند ولی در باطن این امر نشر واقعه عاشورا را به همراه داشت چون در آن سالها مدینه دچار خفقان بود.
درباره عزت نفش ایشان باید گفت، هر کسی خودش را دوست دارد، همه دوست دارند همه امور به کام خودشان باشد اگر کسی از همه هستیاش که فرزندانش هستند برای قرآن و ولایت بگذرد عزت نفس دارد بنابراین حضرت امالبنین(س) عزت نفس ولایی داشتند. ایشان همیشه خود را کنیز خانه مولا(ع) میدانستند و حتی لحظهای به ذهنشان خطور نکرد که جایگاه دارند و وارد خانه امیرالمومنان علی(ع) شدهاند.
ما در ابتدای اسلام مدیون حضرت زهرا(س) و پس از ایشان مدیون خانمهایی مانند حضرت امالبنین(س) هستیم چون آنان برای نشر دین اسلام، شیعه، ولایت و معرف حضرت علی(ع) تلاش کردند چه بسا شاید اگر زحمات و تلاش این بانوان نبود از شیعه و اعتقادش هیچ باقی نمیماند.
انتهای پیام