کد خبر: 4261130
تاریخ انتشار : ۰۳ بهمن ۱۴۰۳ - ۰۸:۰۸
در گفت‌وگو با ایکنا مطرح شد

بازی برای کودک مانند عبادت برای بزرگسال است

مسئول دفتر پاسخگویی به سؤالات دینی استان قزوین گفت: بازی برای کودک مانند عبادت برای بزرگسالان است؛ هدف هر دو رشد و کمال است و هرکس در زمینه عبادت کمک کند شریک در عبادت است.

بازی کودکان

حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحمید نعمتی، مسئول دفتر پاسخگویی به سؤالات دینی استان قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، در خصوص اثرات بازی بر روی کودکان گفت: بازی برای کودک مانند عبادت برای بزرگسالان است؛ هدف هر دو رشد و کمال است و هرکس در زمینه عبادت کمک کند شریک در عبادت است.

وی در پاسخ به این پرسش که بازی‌های رزمی بهتر هستند یا استقامتی؟ بیان کرد: اقتضای سن افراد مصادیق رشد را تعیین می‌کند و طبق سن مدنظر باید نوع تفریح و بازی را تعریف کرد تا رشد متناسب با رده سنی اتفاق بیفتد، بازی‌های رزمی یا فکری باید متناسب با طبع و مزاج کودکان باشد.

کارشناس مسائل فرهنگی و تربیتی ادامه داد: برخی از کودکان پرتلاش و فعال هستند که برای این گروه باید بازی‌های فکری طراحی کرد البته منظور تهیه اسباب‌بازی نیست بلکه به حرکت درآوردن خلاقیت کودکان است تا آن‌ها به تعادل برسد. برای کودک آرام باید بازی‌های حرکتی و فعالیت‌های بدنی انجام شود تا باعث رشد و تعادل شخصیتش شود.

وی در پاسخ به این پرسش که چطور با بازی می‌توان کودک را تربیت کرد، گفت: تربیت، امری تدریجی است، بازی در هفت سال اول زندگی نقش اساسی دارد زیرا در دوره اول زندگی، مغز در حال فراگیری است و برای این امر به تغذیه صحیح، خواب مناسب و فعالیت جهت گردش خون مناسب نیاز دارد، اما از نگاه دیگر فعالیت مناسب کودک با دیدن، تمرین شنیدن، لمس کردن و تنظم بین حس‌ها حاصل می‌شود.

نعمتی تصریح کرد: کودک باید نحوه کنترل کردن را بیاموزد این به آن معناست که در سن کمتر از هفت سال خودکنترلی را یاد بگیرد البته با افزایش سن مصادیق خودکنترلی تغییر می‌کند چون کودک مهارتش را در زمان مناسب فرا گرفته است.

بازی؛ یکی از راه‌های آموزش به کودک 

وی در خصوص راه‌های تربیت عقلی و اخلاقی کودک تأکید کرد: باید به روش‌های تربیت عقلانی و اخلاقی تربیت کودک توجه کرد چون کودک هنوز به مرتبه دریافت مفاهیم انتزاعی مانند مسائل اخلاقی و معقولات نرسیده و احساس، اولین قوه فعال اوست، بنابراین با استفاده از مفاهیم انتزاعی و معقولات منطقی در قالب شعر، داستان و ایجاد قوانین در بازی می‌توانیم مسائل را به کودک آموزش دهیم.

مسئول دفتر پاسخگویی به سؤالات دینی استان قزوین در خصوص بازی‌های تک نفره و گروهی افزود: تربیت تک بُعدی آسیب‌زاست برای همین کودک به بازی‌های تک‎‌نفره و گروهی نیاز دارد تا بعد فردی و بعد اجتماعی خود را فعال کند.

وی در خصوص تربیت کودک کمتر از هفت سال مطرح کرد: اصالت تربیت زیر هفت سال با بازی است، آموزش‌های کلاسی باعث بروز اختلالات در بزرگسالی خواهد شد زیرا در این سن قرار است کودک احساسات خود را پروش دهد تا زیربنای تربیت شکل گیرد.

نعمتی بیان کرد: در روایات آمده است «کسی که رحم ندارد دین ندارد» مفهوم این حدیث آن است که اگر زیرساخت عاطفی انسان مشکل داشته باشد دین نمی‌تواند به او کمک کند، مانند داعشیان، نه تنها دین آنان را نجات نداده بلکه به قهقرای انسانیت کشانده است یا دانشمندی که بمب اتم تهیه می‌کند و هزاران نفر را در ثانیه به کام مرگ می‌کشاند احساسات و عواطفش را تربیت نکرده است؛ بنابراین دوره زیر هفت سال دوره پرورش بنیادی‌ترین شاخص‌های تربیتی است که انسان از محسوس به سمت معقول حرکت میکند.

وی گفت: رسول خدا(ص) در بازی کودکان شرکت می‌کردند و با آنان هم‌بازی می‌شدند، از پیامبر(ص) نقل شده است «مَن کانَ عِندَهُ صَبِیٌ فَلیَتَصابَ لَه؛ هر کس کودکی داشته باشد باید با او مانند خودش رفتار کند.»

مسئول دفتر پاسخگویی به سؤالات دینی استان قزوین اظهار کرد: در روایات و حکایات از پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع) آمده است که کودکان را بر پشت خود می‌نشاندند و همبازی کودکان می‌شدند؛ این حرکت اهمیت بازی برای کودکان را نشان می‌دهد؛ این دو بزرگوار در بازی با کودک نکاتی را رعایت می‌کردند که در امر تربیت قابل توجه است.

وی در خصوص هم‌بازی شدن والدین با کودکان اظهار کرد: والدین برای بازی با کودکان باید شرایط و فضای لازم را فراهم کنند که در ادامه به این شرایط می‌پردازیم؛ وقت مخصوص برای بازی با کودک تخصیص دهیم و محیط بازی را برای کودک آماده کنیم تا هنگام بازی امر و نهی صورت نگیرد.

نعمتی در پایان یادآور شد: بازی متناسب با کودک، عدم تحمیل بازی به کودک، همسان‌سازی خود با کودک، استفاده بیشتر از بازی خلاقانه به‌جای استفاده از اسباب بازی و پرهیز از بازی‌های رایانه‌ای از دیگر شرایطی است که باید برای کودک درنظر گرفت.

انتهای پیام
captcha