عطای خداوند متعال در ماه رجب چگونه است

به گزارش ایکنا از قزوین، مرتضی فاضل، مدرس دانشگاه در سخنانی به فضایل دعای ماه رجب پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم: در ابتدای این دعا آمده است «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ» یعنی وقتی به ماه رجب می‌رسد، از لحظه شروع این ماه توقع بنده از خداوند تبارک و تعالی فقط و فقط خیر است. 

«وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ» خداوند به بنده امن و امان می‌دهد؛ «وَآمَنُ سَخَطَهُ» یعنی چه؟ یعنی در ماه رجب خداوند تبارک و تعالی بساط سخط (بساط عصبانی شدن) را تعطیل می‌کند. 

گاهی فرصت‌هایی که در ماه رجب وجود دارد در بسیاری از شب‌های مهم سال نیست؛ در ادامه این دعا آمده است «یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ‌» خداوند تبارک و تعالی همیشه این‌گونه است وقتی که شما کاه به درگاهش می‌برید، به اندازه کوه به شما عطا می‌کند.

«یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ‌» در ماه رجب خداوند تبارک و تعالی هر کسی که صدایش بزند را جواب می‌دهد. «یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ‌» اگر بنده بداند در ماه رجب قرار دارد و از فضائل آن آگاهی داشته باشد اما دعا کردن در این ماه را فراموش کند باز هم خداوند متعال او را از عطایای بزرگ این ماه بی‌نصیب نخواهد گذاشت.  

«و مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ» در این جا خداوند دامنه فضل خود را گسترش می‌دهد و حتی کسانی که این ماه را نمی‌شناسند را نیز از عطایای خود بهره‌مند می‌کند. «اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ» خداوند در این ماه در نعمات را باز گذاشته و دستور داده است تا همه تشریف بیاورند و هر چه دوست دارند بخورند و بردارند. 

فراز پایانی دعای ماه رجب زیباست، «جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَة» در این ماه بنده تمام خوبی‌های دنیا و آخرت را از خداوند متعال درخواست می‌‌کند.

«وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَة» در اینجا بنده از خداوند می‌خواهد که مشکلات دنیا و آخرت را نبیند؛ «صرف» یعنی روی برگرداندن؛ بنابراین چرا بنده نباید رویش را از خدا برگرداند؟

و چون در این دعا آمده است «تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً» خداوند گفته است این ماه، ماه منت گذاشتن، نرم گرفتن، آرام بودن، چشم‌پوشی کردن، گذشتن، بخشیدن خروار به دینار و بخشیدن کوه به کاه است؛ در بخش دیگری آمده «فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ» خداوند در خانه خود اگر همه چیز را به بنده بدهد سرسوزنی از او کم نخواهد شد.

بنده همیشه به درگاه خداوند امید دارد؛ نخست آنکه تمام گناهانش را پاک می‌کند و سپس اینکه همه چیز به بنده می‌دهد، نحوه صحبت بنده با خداوند در دعای ماه رجب بسیار خاص است و نمی‌توان نمونه آن را در مفاتیح‌الجنان پیدا کرد.