یلدای کرونایی به حرمت کادر درمان ممنوع

به گزارش ایکنا از قزوین، امشب شب یلدا است و افراد زیادی درصدد برگزاری جشن شب یلدا هستند، هرکسی به فکر برگزاری باشکوه‌تر دورهمی شب یلداست و مغازه‌های فروشتم یلدایی از مشتری پر و خالی می‌شود، کمی آن‌طرف‌تر در بیمارستان‌های شهر بیماران زیادی با کرونا دسته و پنجه نرم می‌کنند و پرستاران با عشق و فداکاری بر بالین آن‌ها حاضر هستند.

پرستارانی که شرایط سخت کرونایی خسته‌شان نکرده و همچنان با عشق به بیماران خدمات می‌دهند، پرستاران بیمارستان بوعلی قزوین از ابتدای شیوع کرونا به جنگ با کرونا رفتند و همچنان مقتدرانه در برابر این ویروس ایستادگی می‌کنند و تنها از مردم یک درخواست دارند که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت و تا مدتی از برگزاری هرگونه دورهمی خودداری کنند، ساعتی را در بخش کرونایی مهمان پرستاران بیمارستان بوعلی هستم تا دقایقی در خصوص مسائل پرستاران در این دوران صحبت کنیم.

شرایط روحی پرستاران در دوران کرونا

صراف‌ها، پرستار بخش کرونایی بیمارستان بوعلی قزوین در گفت‌وگو با ایکنا می‌گوید: پرستاری در دوران کرونا شرایط سختی دارد که بخشی از آن جسمی و بخشی روحی است، برای مثال پوشیدن این لباس‌های محافظتی و ماسک زدن بسیار آزاردهنده است، از طرفی کرونا آسیب‌های روحی زیادی برای ما دارد چراکه تعداد بیماران افزایش پیداکرده و از طرفی شاهد افزایش مرگ‌ومیر بیماران هستیم به‌طوری‌که در روز چند نفر از بیماران جان خود را از دست می‌دهند.

وی تأکید می‌کند: علی‌رغم اینکه بارها تأکید کردیم که مردم پروتکل‌ها را رعایت کنند همچنان مردم بی‌توجه هستند، آن‌هایی که به کرونا اعتقاد ندارند اگر یک ساعت به بیمارستان بیایند متوجه می‌شوند که شرایط چقدر بد است و کرونا را جدی می‌گیرند.

صراف‌ها بیان می‌کند: از مسئولان می‌خواهم که شرایط ما را درک کنند و حداقل امکانات لازم برای بخش را فراهم کنند، شرایط بسیار سخت است و نیاز است که امکانات نیز افزایش پیدا کند.

در حال صحبت کردن با پرستاران هستم که بوق‌های ممتد یکی از دستگاه‌ها به صدا درمی‌آید، پرستاران باعجله بر بالین بیمار می‌روند و پرده‌های دور تخت را می‌کشند، بعد از دقایقی پرده‌ها کنار می‌رود و هرکدام با چهره‌ای ناراحت به سمتی می‌روند و یکی زیر لب می‌گوید، اولین فوت کرونایی امروز هم ثبت شد!

فوق‌العاده ویژه دریافت نمی‌کنیم

از بخش کرونا خارج می‌شوم تا پرستاران به کارهای خودشان برسند، وارد بخش غیر کرونایی می‌شوم، در هر اتاق تعداد محدودی بیمار بستری‌شده و پرستاران در رفت‌وآمد هستند، میترا رضی، پرستار بخش غیرکرونایی بیمارستان بوعلی نیز معتقد است: تحمل این‌که ساعت‌های متمادی از ماسک استفاده کنیم سخت است، اغلب بعد از پایان یافتن شیفت سردرد شدیدی احساس می‌کنیم و با کمبود اکسیژن روبه‌رو می‌شویم، از طرفی برخی از پرستاران به دلیل اینکه به کرونا مبتلا نشوند در بیمارستان هیچ‌چیز نمی‌خورند البته به خاطر خودشان نیست بلکه می‌ترسند به کرونا مبتلا شوند و به‌اجبار استعلاجی بروند و ما با کمبود نیرو مواجه شویم.

رضی یادآور می‌شود: با توجه به کمبود نیرو اغلب پرستاران به‌خصوص آن‌هایی که تازه‌کار هستند شیفت‌های طولانی برمی‌دارند، از مسئولین می‌خواهیم تعدادی نیرو به بیمارستان اضافه کنند تا پرستاران بتوانند در ماه حداقل چهارتا پنج روز استراحت کنند و باانرژی ادامه دهند.

وی خاطرنشان می‌کند: مسئولین از پرداخت فوق‌العاده ویژه به پرستاران خبر دادند و هرکسی ما را ببیند می‌گوید به شما پول زیادی می‌دهند، این در حالی است که ما چیزی دریافت نکردیم و بهتر است مسئولین وعده خود را عملی و سپس آن را اطلاع‌رسانی کنند.

ابتلای خانواده پرستاران به کرونا

از بخش عادی خارج‌شده و وارد بخش آی سی یوی غیرکرونایی بیمارستان می‌شوم، بیمارانی که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند در این بخش نگهداری می‌شوند به شرطی که کرونا نداشته باشند، سرپرستار آی سی یوی قلب بیمارستان بوعلی می‌گوید: تا قبل از کرونا این آی سی یو متعلق به بیمارانی بود که عمل قلب باز انجام داده‌اند اما بعد از کرونا بیمارانی که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند در این بخش نگهداری می‌شوند.

وی تأکید می‌کند: پرستارانی که در آی سی یو کار می‌کنند نیز به‌نوبت در آی‌سی‌یوی کرونا فعالیت دارند، در حال حاضر تعدادی از همکاران ما نیز با کرونا درگیر هستند، پرستاران دغدغه‌های بیشتری دارند چراکه نگران هستند این ویروس را به خانه و خانواده منتقل نکنند اگرچه تاکنون نیز بسیاری از پرستاران خانواده‌شان به کرونا مبتلا شده‌اند، در برخی از موارد خانواده پرستارها نیز فوت کردند اما پرستاران همچنان بر سرکار خود حاضر شدند.

سرپرستار ادامه می‌دهد: در ایام شیوع کرونا در برخی از مشاغل ساعت کاری محدودشده و برخی تعطیل شدند اما ساعت کاری پرستارها افزایش پیدا کرد، تلاش و خستگی آن‌ها نیز چند برابر شد.

کرونا بهانه‌ دیده شدن پرستارها

اینانلو از دیگر پرستاران این بخش اظهار می‌کند: کرونا بهانه‌ای بود که پرستارها دیده شدند، پرستارها همواره در خط مقدم بیماری‌ها حضور داشتند برای مثال سال‌های گذشته با بیماری آنفلوآنزا روبه‌رو بودیم و شرایط همین‌گونه بود.

وی تأکید می‌کند: یکی از مهم‌ترین مشکلات قشر پرستاری این است که تعرفه‌ای برای آن تعریف‌نشده و برخی از خدماتی که ما ارائه می‌دهیم جزو وظایف و شرح‌حال پرستاران نیست اما ما این کار را انجام می‌دهیم و بابت آن دستمزدی دریافت نمی‌کنیم، این مشکلی است که ما سال‌ها دنبال آن هستیم و در مجلس تصویب‌شده اما هیچ‌گاه به مرحله عمل نرسیده است.

خودتان را فدای یک شب نکنید

کلهر از دیگر پرستاران بیمارستان بوعلی نیز بابیان اینکه همیشه شاهد پشتکار، ایثار و فداکاری پرستاران بوده‌ایم، می‌گوید: پرستاران همواره برای سلامت مردم از جان خودشان می‌گذرند حتی در شرایط سخت کرونایی دست از تلاش برنمی‌دارند، اما گویا مردم کرونا را جدی نمی‌گیرند.

وی ادامه می‌دهد: از مردم می‌خواهم که تصور نکنند با کاهش آمار ابتلا، کرونا از بین رفته است اگر فاصله‌های اجتماعی را رعایت نکنیم کرونا همچنان با شدت ادامه پیدا می‌کند، از مردم می‌خواهم که فاصله‌های اجتماعی را رعایت کنند و تا حد امکان از شرکت در دورهمی‌ها بپرهیزند.

کلهر تأکید می‌کند: با توجه به اینکه امشب شب یلداست از مردم می‌خواهم که عزیزانشان را فدای یک‌شب دورهمی نکنند و مراسم شب یلدا را برگزار نکنند، سال‌های بعد می‌توانیم دوباره جشن یلدا را باشکوه برگزار کنیم و دورهمی بگیریم.

حسین درزی رامندی، کارشناس پرستاری که در بخش کرونایی مشغول به کار است به سراغم می‌آید و می‌گوید می‌شود حرف ما را به مردم و مسئولین برسانید، من نماینده‌ای از پرستاران شرکتی هستم و ادامه می‌دهد: قرارداد من شرکتی است و به ما گفته بودند که بعد از یک سال فعالیت در بخش کرونا قراردادمان تغییر پیدا می‌کند و امکان تبدیل وضعیت وجود دارد اما این قول‌ها عملی نشد، حتی می‌گویند به پرستاران بخش کرونا حق ویژه پرداخت می‌شود درحالی‌که صحت ندارد و در این چند ماه صرفاً یک‌بار حق ویژه دریافت کردیم.

وی تأکید می‌کند: پرستاری در دوران کرونا سخت‌تر از دوران قبل است، مجبور هستیم که لباس‌های محافظتی بپوشیم و شرایط کار سخت است، از طرفی با توجه به ارتباط مستقیم با بیماران کرونایی احتمال ابتلا ما به کرونا بسیار بالا است و همیشه این نگرانی همراه ما است که نکند ناقل باشیم و بیماری را به خانواده و دیگران منتقل کنیم.

درزی خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر بهترین راه مقابله با کرونا حفظ فاصله‌های اجتماعی است، ما پرستاران خودمان به این امر توجه زیادی می‌کنیم برای مثال سال گذشته تصمیم داشتم که در تاریخ ۹۹/۹/۹ مراسم عروسی‌ام را برگزار کنم و تالار رزرو کرده بودم اما با توجه به شیوع کرونا مراسم عروسی را کنسل کردم و عروسی نگرفتم، درحالی‌که عروسی مهم‌ترین اتفاق زندگی هر فردی است اما من عروسی نگرفتم شاید بتوانم زنجیره انتقال را قطع کنم در حالی که بسیاری از مردم در حال تدارک برای شب یلدا هستند.

وی تأکید می‌کند: شب یلدا امسال مصادف با روز پرستار است، پس از مردم می‌خواهم که به حرمت حضرت زینب (س) و برای حمایت از پرستاران امسال شب یلدا را متفاوت‌تر از سال‌های قبل برگزار کنند و کمتر دور هم جمع شوند.

قبل از خروج از بیمارستان باید به بخش کرونا بروم که وسایلم را بردارم، نگاهم به بیماران مسن و جوانی که به دستگاه متصل هستند و انگار در خوابی عمیق فرورفته‌اند می‌افتد، با خود می‌گویم ای‌کاش می‌شد دقایقی از حال این بیماران را به‌گونه‌ای به تصویر کشید که مردم برای حفظ جان‌عزیزانشان از شب یلدا بگذرند، به قول پرستار آی سی یو، کاش عزیزانمان را فدای مراسم شب یلدا نکنیم.