۱۲ بهمن ۱۳۵۷؛ امام آمد

امام خمینی بعد از 14 سال تبعید در ساعت ۹:۲۷ صبح ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ با یک فروند جمبوجت هواپیمایی فرانسه با حدود ۲۰۰ همراه به ایران بازگشتند. پیش از عزیمت امام از نوفل‌لوشاتو به سمت تهران گروهی با دفتر خبرگزاری آسوشیتدپرس تماس گرفته و هشدار دادند که اگر آیت‌الله خمینی قصد داشته باشد از پاریس به سمت تهران پرواز کند، هواپیمای حامل ایشان را منهدم خواهند کرد.

برخی ناظران هم از احتمال بسته بودن فرودگاه مهرآباد و یا هدف قرار گرفتن هواپیمای حامل امام می‌گفتند. به دنبال این تهدیدها، امام خمینی از نزدیکان و همراهان خود در پاریس خواستند به دلیل وجود مخاطرات احتمالی در این سفر، جان خود را به خاطر ایشان به خطر نیندازند. امام خمینی قبل از ترک پاریس پیامی صادر کرده و از مهمان‌نوازی و تفاهم فرانسویان و اجازه آزادی بیانی که به ایشان داده شد تشکر کردند.

ساعت ۲۳:۳۰ به وقت پاریس، هواپیمای حامل امام از فرودگاه «شارل دوگل» به سمت تهران با نصف ظرفیت خود پرواز کرد تا در صورت ممانعت از فرود برای بازگشت به فرانسه سوخت لازم را داشته باشد. سیداحمد خمینی، آیت‌الله حسن لاهوتی، محمدعلی صدوقی، سیدمحمود دعایی، هادی غفاری، محمد منتظری، سیدمحمد موسوی‌خوئینی‌ها، حسن حبیبی، محمدمهدی عراقی، حبیب‌الله عسگراولادی، ابراهیم یزدی، سیدابوالحسن بنی‌صدر، سیدصادق طباطبایی، صادق قطب‌زاده، محسن سازگارا، اسماعیل فردوسی‌پور و … همراهان امام بودند.

در قزوین مردم مقابل تلویزیون که به‌طور مستقیم ورود حضرت امام خمینی را بعد از ۱۵ سال پخش می‌کرد نشسته بودند که ناگهان برق‌ها قطع شد مردم بلافاصله به خیابان‌ها ریختند و پخش نقل و شیرینی و روشن کردن چراغ ماشین‌ها به شادی پرداختند.

بنا بر گزارش روزنامه کیهان در روز ۱۲ بهمن ماه ۵۷ مادر مرتضی و محمد حاج شفیعی‌ها از اهالی قزوین که طی سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ به‌ دست ساواک به شهادت رسیده بودند خواستار مجازات قاتلان فرزندان خود شد و اعلام کرد کسانی که از محل دفن فرزندان وی اطلاع دارند خانواده او را در جریان بگذارند.

روز یازدهم بهمن ماه ۵۷ نیز «محسن میرزایی» که در دی‌ماه همان سال در خیابان سپه طی درگیری با مأموران فرماندار نظامی مجروح شده بود، براثر شدت جراحات وارده در یکی از بیمارستان‌های تهران به شهادت رسید و پیکر مطهرش با حضور هزاران نفر از مردم قزوین تشییع و در صحن امامزاده حسین(ع) به خاک سپرده شد.

منبع: انقلاب اسلامی در قزوین نوشته علی شیرخانی