والدین ایرانی منتظر سندرم «آشیانه خالی» باشند
دبیر مرکز مطالعات راهبردی جمعیت با اشاره به رواج سندروم آشیانه خالی در ایران، گفت: والدین کودکان تک فرزند در سنینی که نیازمند برقراری ارتباط عاطفی بیشتری با فرزندان خود هستند ناگهان با خانه‌ای خالی روبرو و با مشکلات روحی و افسردگی‌های شدیدی مواجه می‌شوند.
صالح قاسمی، دبیر مرکز مطالعات راهبردی جمعیت، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، گفت: یکی از مشکلاتی که بی‌توجهی به موضوع جمعیت برای جامعه و خانواده‌ها در پی دارد معضل سندروم آشیانه خالیست. این تعبیری برگرفته از یک اتفاق روحی روانی است که در والدین رخ می‌دهد.
دبیر مطالعات راهبردی جمعیت اظهار کرد: والدین تک فرزند در سنین حدود ۴۵ تا ۵۰ سالگی خود با خانه‌ای خالی از فرزند مواجه می‌شوند. زیرا تک فرزند آنها به دلایلی همچون تحصیل، اشتغال یا ازدواج از خانواده جدا شده و والدین در سنینی که نیازمند برقراری ارتباط عاطفی بیشتری با فرزندان خود هستند ناگهان با خانه‌ای خالی از فرزند روبرو شده و با مشکلات روحی روانی و افسردگی‌های شدیدی مواجه خواهند شد.
وی بیان کرد: متأسفانه از یکی دو دهه گذشته سندروم آشیانه خالی در ایران رو به افزایش است و این یکی از آسیب‌های جدی الگوی تک‌فرزندی است.
قاسمی در ادامه به موضوع کم میل شدن خانواده‌ها نسبت به فرزندآوری پرداخت و افزود: علت این موضوع را در ۲ حوزه می‌توان مورد بررسی قرار داد؛ یکی در حوزه سبک زندگی و فرهنگ عمومی و دیگری در حوزه اقتصاد است. شایسته است در این موضوع تأمل کنیم که آیا علت اصلی کاهش فرزندآوری در بین خانواده‌ها موضوع اقتصاد بوده و فرهنگ موضوع اقتصاد را تشدید کرده است یا نه؛ عامل اصلی فرهنگ و سبک زندگی بوده و اقتصاد آن را تشدید کرده است؟
دبیر مرکز مطالعات راهبردی جمعیت افزود: بر اساس نظر متخصصین و کارشناسان عامل اصلی کم شدن تمایل خانواده‌ها به فرزندآوری سبک زندگی است که شرایط نامناسب اقتصادی هم به آن دامن زده است.
وی گفت: مسئولان باید فرهنگ‌سازی و ارزش‌گذاری برای فرزندآوری را به‌طور جدی پیگیر شوند و در این میان رسانه هم نقش بسیار مهمی دارد و باید فرهنگ‌سازی برای فرزندآوری به یک الگوی غالب در رسانه ملی و سایر رسانه‌ها تبدیل شود و راه دیگر؛ حمایت تمام قد اقتصادی از تشکیل خانواده و فرزندآوری است.
قاسمی در ادامه به یکی دیگر از موانع پیش‌روی فرزندآوری تحت عنوان حرمت عقیمسازی پرداخت و گفت: اگر پیش‌گیری از فرزندآوری و ممانعت از فرزند‌دار شدن پیش‌از انعقاد نطفه اتفاق افتاد عنوان عقیمسازی به آن اطلاق می‌شود و اگر پس از انعقاد نطفه باشد سقط جنین محسوب می‌شود.
وی بیان کرد: مسئله شرعی که می‌توان در این رابطه مطرح کرد این است که عقیمسازی دائمی قطعاً جایز نیست و مصادیق بارز آن در دهه‌های شصت و هفتاد بسیار رایج بود و امروز هم متأسفانه در برخی از مراکز همچنان ادامه دارد؛ دو جراحی شایع تحت عنوان وازکتومی و توبکتومی که عنوان ساده و عمومی آن عقیمسازی آقایان و عقیمسازی بانوان است که هر دوی اینها عقیمسازی دائمی محسوب می‌شود.
قاسمی اظهار کرد: گاهی برخی مطالب کذب در پوشش عناوین علمی به مردم عرضه می‌شود خصوصاً در رابطه با وازکتومی که فوق‌تخصص‌های اورولوژی معتقدند اگرچه عنوان می‌شود که وازکتومی برگشت‌پذیر است اما در بیش از ۹۰ درصد موارد قابل برگشت نیست و عقیم‌شدن دائمی رخ می‌دهد.
وی در پایان گفت: عقیمسازی از جمله مواردی است که در کاهش نرخ باروری و برهم خوردن تعادل جمعیتی نقش ویژه‌ای ایفا می‌کند و طبق فتوای مشهور علما و مراجع عقیمسازی دائمی جایز نیست و حرام است.
انتهای پیام
