عرفان کاذب؛ میل انسان به‌سوی تعالی در مسیر بیراهه‌ها

حجت‌الاسلام محمدهادی شهاب، عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان جنوبی، با بیان اینکه مبنای عرفان اسلامی قرب به خدا و لقاء‌الله است، گفت: هنگامی که شناخت انسان از خدا به مرتبه‌ای برسد که او را در همه جا ناظر و حاضر ببیند به مشاهده وحدت در عالم می‌رسد و در نتیجه از کثرت عبور خواهد کرد.

وی افزود: امور مادی و محدود در انسان خستگی ایجاد می‌کند، به همین دلیل افرادی که به این حالت روحی دست پیدا می‌کنند به‌سمت مطلوب تمایل پیدا کرده که اگر به آنچه می‌خواهند نرسند، دچار بیراهه و همان عرفان کاذب می‌شوند.

مبنای عرفان اسلامی، لقاء‌الله است

عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند با بیان اینکه در سیر عرفان به‌سوی خدا، همه هستی و همه وجود انسان الهی می شود، اظهار کرد: مسیر عرفان از امور عینی و انتزاعی می‌گذرد، به این دلیل برخی با بازی‌های زبانی می‌توانند الگوهای شبیه به آن را ارائه کنند، در حالی که عرفان حقیقی از نوع رفتن و شدن است اما عرفان کاذب هیچ تناسبی با این موضوع ندارد.

شهاب اضافه کرد: کسی که در مسیر عرفان حقیقی و اسلامی پا می‌گذارد یک حرکت را آغاز می‌کند که به تغییر در او منجر می شود و او را تبدیل به موجود جدیدی می‌کند که از حالت ایستایی خارج و به سمت پویایی گام برمی‌دارد. این یک امر عملی با زیربنای ذهنی و نظری است که عمده نتیجه آن ایجاد دغدغه جدید، نگاه جدید و رفتار جدید در فرد است.

مسیر عرفان، سلوک الهی و بندگی خداوند است

عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند با طرح این سؤال که آیا مسیر عرفان اسلامی برای همگان باز است، بیان کرد: مسیر عرفان، سلوک الهی و بندگی خداوند است و معنا ندارد که خداوند راه بندگی‌اش را بر کسی ببندد، هر فردی که بخواهد در مسیر بندگی خدا و حرکت به‌سوی او قدم بگذارد راه بر او باز است.

شهاب با اشاره به اینکه در مرحله نظری این عرفان افراد خاصی وارد می‌شوند اما مسیر عملی آن مسیری است که چه بسا خیلی از افراد وارد آن شده ولی ادعایی نداشته و گمنام هستند، یادآور شد: قرار گرفتن در این مسیر توفیقی است که خداوند نصیب این افراد می‌کند.