به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قزوین، حجتالاسلام عبدالکریم عابدینی، نماینده ولیفقیه و امام جمعه قزوین، شب گذشته، در جلسه تفسیر قرآن کریم در خصوص آثار قرائت سوره تغابن به نقلی از امام صادق (ع) اشاره نمود و اظهار کرد: امام صادق (ع) میفرمایند اگر کسی سوره تغابن را قرائت کند از مرگهای ناگهانی و حادثه خطرناکی که منجر به مرگ او شود در امان میماند.
نماینده ولیفقیه به آثار همراهی انسان با سوره مبارکه تغابن اشاره کرد و افزود: امام صادق (ع) در روایتی دیگر فرمودهاند اگر کسی در نماز واجب خود سوره مبارکه تغابن را بخواند، روز رستاخیز مورد شفاعت این سوره مبارکه قرار خواهد گرفت و پیش خداوند متعال همین سوره به خوبی و درستکرداری این فرد مؤمن شهادت میدهد و این سوره مبارکه مؤمنی را که در دنیا با وی رفاقت کرده است تا بهشت همراهی خواهد کرد.
امام جمعه قزوین به تشریح ریشههای تغابن پرداخت و تأکید کرد: تغابن از ریشه غبن است، مغبون کلمهای است که ما از خانواده غبن استفاده میکنیم و در فارسی هم برای ما آشنا بوده و این کلمه به معنای متضرر شدن در معاملات دنیا است، یکی از اسمهای روز قیامت تغابن است و انسانها در آن روز احساس میکنند که مغبون واقع شدهاند.
عابدینی ابراز کرد: همه دنیا تشکیل شده از معاملات است، عدهای راه و رسم معاملات را میدانند و سود میبرند و عدهای با راه و رسم آن آشنا نیستند و ضرر میبینند. همه انسانها در دنیا در حال عبادت هستند و هیچکسی غیر از عبادت کار دیگری انجام نمیدهد، انسانها باید هوشیار باشند تا در معاملات، که عبادت خداوند محسوب میشود به انحراف نروند و بهجای خداوند متعال و عبادت خالصانه و بدون ریا به سمت پرستش هوای نفس و شیطان حرکت نکنند.
نماینده ولیفقیه در استان قزوین با بیان اینکه امام علی (ع) معامله انسانها در دنیا را به سه قسم تقسیم میکند، ادامه داد: عدهای با خدا معامله میکنند تا از جهنم نجات پیدا کنند که این نوع عبادت، عبادت بردگان است، عدهای با خداوند معامله میکنند تا اهل بهشت شوند و این عبادت، عبادت بازرگانان است و عدهای با خداوند معامله میکنند برای حب خدا و این نوع عبادت، عبادت آزادگان است و از ارزش و جایگاه بسیار رفیعی برخوردار است.
این مسئول بیان کرد: تغابن یکی از نامهای قیامت است چرا که عدهای از انسانها در آن روز حسرتش را میخورند که در دنیا معاملات بیارزشی انجام دادند و عمر خود را صرف چیزهایی کردند که در آخرت نزد خداوند بهحساب نمیآید و سورههایی که با سبحان یا سبح یا یسبح شروع میشوند را مسبحات میگویند که سوره تغابن هم جزء این دست از سورهها میباشد و ویژگی خاص خودش را دارد.
حجتالاسلام عابدینی پیرامون تسبیح در قرآن به آیه ی 44 سوره اسراء اشاره کرد و گفت: آسمانهاى هفتگانه و زمین و هر کس که در آنهاست او را تسبیح مىگویند و هیچ چیز نیست مگر اینکه در حال ستایش، تسبیح او مىگوید ولى شما تسبیح آنها را درنمىیابید به راستى که او همواره بردبار [و] آمرزنده است.
این استاد حوزه پیرو آیه مذکور یادآور شد: اگر نمیتوانیم تسبیح عالم را گوش کنیم، عالم را متهم نکنیم به اینکه تسبیح نمیکنند و آطل و باطل هستند بلکه نشنیدن این تسبیحات در اثر حجاب گوش ماست و اگر قائل به تسبیح گفتن عالم شدیم یک لحظه از تسبیح و یاد خدا غافل نخواهیم شد و باور خواهیم کرد که در عرصه بندگی تنها نخواهیم بود و امیدوار به لطف خدا نیز خواهیم شد.
اعجاز تسبیح در زندگی حضرت یونس
نماینده ولی فقیه در استان قزوین افزود: در داستان حضرت یونس آمده است که وقتی از دست مردم قومش رنجور و آزرده خاطر شد، مردم را رها کرد و دل به دریا زد. گمان برد که خدا بعد از او پیغمبر دیگری را برای هدایت مردم خواهد فرستاد. گرفتاریای که حضرت یونس به آن مبتلا شد در قرآن به نام ظلمات ذکر شده است، برای درک بهتر این کلمه باید از تفسیر قرآن به قرآن استفاده کرد.
وی عنوان کرد: در سوره صافات ذیل جریان حضرت یونس و چگونگی گرفتار شدن ایشان در دریا به نکات کلیدیای اشاره شده است، ظلمات در حالت کلی به مجموع چند تاریکی گفته میشود که اهم آنها عبارت است از تاریکی موجود در شکم ماهی یا نهنگ، تاریکی اعماق دریا و همچنین تاریکی رسیدن روز به شب.
امام جمعه قزوین تاکید کرد: وقتی حضرت یونس این استیصال و بیچارگی را حس کرد و فهمید که کسی جز خدا قادر به برطرف کردن مشکل او نیست اقرار به یکتایی خداوند کرد و پناه به تسبیح خداوند برد، لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین گفت و خداوند صدای او را شنید و خواستهاش را اجابت کرد و او را از تاریکیها نجات داد.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: بیاییم جریان استیصال یونس(ع) را با مشکلات گرفتاریهای امروز خود بسنجیم، خطاب خداوند در این آیه فقط و تنها به حضرت یونس نیست بلکه مخاطبش همه مردم هستند این وعده الهی است که فرمود هر مومنی که تنها از ما راه نجات بجوید او را نجات خواهیم داد ولی مشکل ما به در خانه هرکسی میرویم و آخر سر هم برای خالی نبودن عریضه در خانه خدا هم میرویم و راه و رسم بندگی را مثل حضرت یونس بلد نیستیم.