آتشی که از درون انسان را می‎سوزاند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، قرآن کریم درباره‌ی اشخاصی که از راه حرام مال جمع می‌کنند یا حقوق واجبه‌ی آن‌را نمی‌دهند، در آیات 4 تا 7 سوره همزه می‌فرماید: «كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿4﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ﴿5﴾ نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿6﴾ الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ؛ و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست، آتش افروخته خدا[يى] است، [آتشى] كه به دل‌ها می‌‏رسد».     
عجب این‌که، این آتش برخلاف تمام آتش‌های دنیا که نخست پوست را می‎سوزاند و سپس به داخل نفوذ می‌کند، اول بر دل‌ها شراره می‎زند و درون را می‎سوزاند، نخست قلب را، بعد مغز و استخوان را و سپس به خارج سرایت می‌کند.
این چه آتشی است که درون را قبل از بیرون می‎سوزاند؟ همه چیز قیامت عجیب است و با این جهان تفاوت بسیار دارد.
امام زین‌العابدین(ع) در صحیفه سجادیه می‎فرماید: «پروردگارا! به تو پناه می‌‎برم از آتشی که نور و روشنی‌اش ظلمت و تاریکی است و آسانی او بسیار دردناک و دوری آن نزدیک است و به تو پناه می‎برم! از آتشی که خودش را از شدت حرارت می‎خورد و به همدیگر می‎رسد و به تو پناه می‎برم از آتشی که استخوان اهلش را خاکستر می‌‎کند».
در نهج‌البلاغه آمده است که امام علی(ع) می‎فرماید: «بدانید! این پوست نازک بدن شما، طاقت و صبر بر آتش را ندارد، پس بر جان خود رحم کنید که شما خود را در دنیا به مصیبت‌ها و سختی‌ها آزموده‌اید(نتوانسته‌اید بر کوچک‌ترین ناکامی‌های آن شکیبا و صبر داشته باشید) آیا دیده‌اید، یکی از خودتان را که چگونه ناله و اظهار درد می‎کند، از خاری که به بدن فرو رود و از لغزیدنی که او را خونین کند، و از ریگ گرم(بیابان) که او را بسوزاند، پس چه حالتی خواهد داشت هرگاه بین دو تاوه از آتش باشد، در حالی‎که همخوابه‌ی سنگ سوزان و همنشین شیطان است؟!».
آیا می‎دانید که مالک دوزخ هرگاه بر آتش خشم کند، از خشم او آتش(به جوش و خروش آمده) بعضی بعضی را میمالاند(بر روی هم قرار می‎گیرد) و هرگاه آن‌را زجر کند(بر آن بانگ زند) شکیبایی از دست داده ناله‌کنان در میان درهای دوزخ بر اثر زجر او پرتاب می‎شود؟!
می‌خواهم آتش جهنم را ببینم
پیامبر خدا(ص) در شب معراج از جناب جبرئیل(ع) تقاضا کرد که او را از آتش جهنم باخبر سازد، جبرئیل امین عرض کرد: یا رسول الله! طاقت و توان دیدن جهنم را ندارید. فرمود: دوست دارم آن‌را ببینم.جناب جبرئیل فرمایش پیامبراکرم(ص) را قبول کرد و به خازن و مالک جهنم دستور داد، تا روزنه‌ای از جهنم را باز کند. ناگاه دودی تمام آسمان را فرا گرفت و تاریکی آسمان را پوشاند، پیامبر اکرم(ص) از وحشت آتش جهنم از هوش رفت، مالک جهنم سریع شعله آتش را برگردانید تا آن حضرت به هوش آمد.
درهای جهنم
خداوند درباره پیروان شیطان در آیه 43 سوره حجر می‌فرماید: «وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ» جهنم میعادگاه همه آنهاست. گمان نکنند که آنها می‌توانند از چنگال مجازات فرار کنند یا به حساب آنها رسیدگی نمی‌شود، حساب همه آنها یک‌جا و در یک محل رسیدگی خواهد شد.همان دوزخی که هفت در دارد، و برای هر دری گروهی از پیروان شیطان تقسیم شده‌اند.
همچنین در سوره حجر آیه 44 در این رابطه آمده است: «لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ» این درها، در حقیقت درهای گناهانی است که به سبب آن، افراد وارد دوزخ می‌شوند. هر گروهی به‌وسیله‌ی ارتکاب گناهی، از دری وارد می‌شود. احتمال دیگری هست که مراد از هفت در، هفت طبقه باشد. امام علی(ع) فرمود: در قرآن آمده است که برای جهنم هفت در است، برای جهنم هفت طبقه است، حضرت یکی از دست‌های خود را بر روی دست دیگر گذاشت و فرمود: این‌طور، هر طبقه‌ای بالای طبقه دیگر قرار داده شده است.
جحیم
مکانی بسیار خطرناک است و آتش بسیار بزرگ و پراکنده‌ای دارد. ساکنان آن از فشار آتش در آنجا زیر و رو می‌شوند، مانند گوشتی که در دیگ، از فشار جوشش دیگ زیر و رو می‌شود.
در سوره حدید آیه 19 در این رابطه آمده است: « وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ؛ و كسانى‌كه به خدا و پيامبران وى ايمان آورده‌‏اند آنان همان راستينانند و پيش پروردگارشان گواه خواهند بود [و] ايشان راست اجر و نورشان و كسانى كه كفر ورزيده و آيات ما را تكذيب كرده‏اند آنان هم‌دمان آتش‌اند».
لَظی
طبقه دوم جهنم است، این وادی از شدت حرارت، گوشت بدن را از استخوان جدا می‌کند. صحنه قیامت بر مجرمان، آن‌قدر وحشتناک خواهد بود که، آنها حاضر می‌شوند همه چیز را فدا کنند تا از آنجا نجات یابند.در آیات 11 تا 14 سوره معارج در رابطه با این طبقه جهنم آمده است: «يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿11﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿12﴾ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ ﴿13﴾ وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ».
«گنهکار دوست می‎دارد، فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، نه تنها فرزندان، بلکه دوست دارد همسر و برادرش را نیز بدهد.همچنین فامیل و قبیله‌ای که به آن تعلق داشت و از او حمایت می‎کرد، بلکه تمام کسانی را که در روی زمین هستند، همگی را فدا کند تا مایه آرامش شود ولی جواب همه این تمناها خداوند می‎‏فرماید: «كَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿15﴾ نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى ﴿16﴾ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿17﴾ وَجَمَعَ فَأَوْعَى».
هرگز چنین نیست، هیچ فدیه و فدایی پذیرفته نمی‎شود(گنهکاران وارد لظی می‎شوند) و آن شعله‌های سوزان آتش است پیوسته زبانه می‌کشد و هر چیز را که در کنار و مسیر خود می‎یابد، می‎سوزاند. دست و پا و پوست سر را می‎کند و با خود می‌برد. این شعله‌های سوزان، کسانی را که پشت به فرمان خدا کردند و از اطاعت او روی‌گردان شدند را صدا میزند و به‌سوی خود می‌خواند، و همچنین کسانی را می‌خواند که اموال جمع کردند و ذخیره نمودند و در راه خدا انفاق نکردند.
سقر
سقر در جهنم منزل متکبران و گردن‌کشان است، آن بیابان پُر آتشی است که حرارت آن همه چیز را می‌سوزاند در قرآن در سوره مدثر آیه 26 تا 30 در این رابطه می‎خوانیم: «سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿26﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ ﴿27﴾ لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ ﴿28﴾ لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿29﴾ عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿30﴾ زودا كه او را به س ق ر در آورم(26) و تو چه دانى كه آن س ق ر چيست (27) نه باقى می‌‏گذارد و نه رها می‌‏كند، پوست‌ها را سياه می‌گرداند، [و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است».
حطمه
قرآن در آیات 4 تا 7 همزه در رابطه با این طبقه از جهنم می‌فرماید: «كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ﴿4﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ﴿5﴾ نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ﴿6﴾ الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ﴿7﴾ کسانی‌که در حضور و غیبت، مردم را اذیت می‎کنند و از حرام مال جمع می‎کنند و گمان می‎کنند که آن مال، آنان را در دنیا همیشه نگه می‎دارد.نه چنین نیست به‌زودی در حطمه(آتش خرد کننده) پرتاب می‎شوند تو چه می‎دانی حطمه چیست؟! آتش برافروخته‌ی الهی است آتشی که از دل‌ها سر می‎زند و نخستین جرقه‌هایش در قلوب ظاهر می‌شود.
هاویه
هاویه آتش عمیقی است، به‌قدری حرارت دارد که پوست بدن اهلش در هم کشیده می‌شود که در سوره نسا آیه 56 به این طبقه از جهنم اشاره شده است.
سعیر
مرحوم حویزی در تفسیر خود در رابطه با این طبقه از جهنم می‌نویسد: «سعیر» مکانی است که در آن سیصد چادر از آتش برپا شده است. در هر چادر سیصد قصر از آتش وجود دارد، در هر قصری سیصد اتاق از آتش، در هر اتاقی سیصد گونه از انواع عذاب‌های آتشین وجود دارد، در هر اتاق مارها و عقرب‌ها و غل‌ها و سلاسل و زنجیر که همه از آتش است می‌باشد.
جهنم
معاویه بن وهب می‌گوید: خدمت امام صادق(ع) بودیم، شخصی سوره فلق را خواند و از حضرت پرسید: فلق چیست؟ امام(ع) فرمود: بیابانی است در دوزخ، که در آن هفتاد هزار خانه، در هر خانه هفتاد هزار اتاق، و در هر اتاق هفتاد هزار مار بزرگ، در شکم هر ماری هفتاد هزار نوع سم است که باید اهل دوزخ از آن عبور کنند. اهل تابوت هم در آنجا است.(نورالثقلین،ج 3،ص 720، ح23)
اهل تابوت
فلق چاهی است در جهنم، اهل دوزخ از حرارت آن دنبال پناه‌گاه هستند. در آنجا صندوقی از آتش است که اهل آن چاه از حرارت و سوزندگی آن در فریادند.اهل صندوق همان تابوت است که دوازده نفر از اولین و آخرین در آن قرار دارد. شش نفر از اولین: 1- قابیل پسر آدم که برادرش را کشت، 2- نمرود که حضرت ابراهیم(ص) را در آتش انداخت، 3- فرعون زمان موسی(ع)، 4- سامری که به‌وسیله گوساله مردم را منحرف کرد، 5- کسی که یهود را در یهودیت نگه داشت و نگذاشت ادیان الهی بعد از موسی را قبول کنند،6- کسی‌که نصرانی را در نصرانیت نگه داشت و نگذاشت اسلام را قبول نمایند.
و شش نفر از آخرین: 1- اولی، 2- دومی، 3- سومی 4- معاویه، 5- صاحب خوارج( به احتمال عبدالله بن وهب باشد)، 6- ابن‌ملجم و در روایت دیگر چنین نقل شده که امام علی(ع) فرمود: اهل تابوت شش نفر از اولین: 1- پسر آدم که برادرش را کشت، 2- فرعون، 3- سامری، 4-دجال که از اولین است و از آخرین خروج خواهد کرد، 5 – هامان، 6- قارون و شش نفر از آخرین: 1- نَعثل، 2- معاویه، 3- عمروبن عاص، 4- ابوموسی اشعری.محدث دو نفر از آخرین را فراموش کرده و ننوشته است.