عباس خسروانی، نفر اول بخش پژوهش جشنواره ملی قرآن و عترت دانشگاه جامع علمی کاربردی در گفت وگو با ایکنا از قم، گفت: من معتقدم که قرآن کتاب زندگی است که نه تنها انسانساز است بلکه جامعهساز هم هست.
وی افزود: قرآن وحی و کلام خدایی است که عالم و آگاه به همه اسرار و نهان انسان است و بهترین مرجع برای تصمیمگیری در خصوص سعادت انسان محسوب میشود؛ لذا عقل هم حکم میکند که ما به کتابی تمسک بجوئیم که صادر شده از خدای متعال است.
این پژوهشگر قرآنی یادآورشد: به نظر من مهمترين عامل برای رسيدن به يك جامعه قرآنی، فضا ازی قرآنی در جامعه است به عبارتی قرآن باید به یک فرهنگ تبدیل شود تا بتوان این فرهنگ را ترویج کرد و در نهایت به امری درونی تبدیل کنیم تا انسانها به اراده خود و با اشتیاق اعمال و رفتار فردی و اجتماعی خود را بر اساس آموزههای قرآنی ساماندهی کنند.
استاد دانشگاه جامع علمی کاربردی بیان کرد: برای ايجاد چنين فضايی نیاز است تا بر اساس يك سير منطقی و عالمانه عمل شود تا بتوانیم از تلاشها و زحمات انجام شده در این حوزه نتیجه بگیریم.
خسروانی با ذکر این مطلب که در مرحله اول باید نسبت به آموزش قرآن در جامعه همت بگماریم، بیان کرد: این آموزش باید مستمر و توسط اساتید فن و با نظارتهای کارشناسانه صورت بگیرد.
وی گفت: آموزش قرآن باید در همه مراحل زندگی یک انسان ایرانی مسلمان تعریف شود و تلاش شود در فرایند آموزشها، انس با قرآن در دل مردم شکل بگیرد.
خسروانی افزود: در مرحله بعد باید این تلاشها به عمل منجر شود؛ قرآن باید در جامعه اسلامی مبنای عمل مردم باشد؛ ما قرآن را میآموزیم و میفهمیم و در آن تدبر میکنیم تا در نهایت به آن عمل و زندگی فردی و اجتماعی خود را بر مبنای آن پیریزی کنیم.
وی با ذکر این مطلب که متاسفانه قرآن در مسیر جامعهسازی اسلامی و تمدنسازی نوین اسلامی مهجور است و راه برون رفت از این مهجوریت عمل به قرآن است تاکید کرد: باید بپذیریم که تلاوت و تفسیر و عشق به قرآن لازم ولی کافی نیست؛ پس باید به آن عمل کنیم و این مباحث را مرتب در رسانه ها به مردم و البته مسئولان یادآور شویم.
انتهای پیام