پریسا قدمگاهی، مشاور حوزه کودک و نوجوان در گفتوگو با ایکنا از همدان اظهار کرد: با توجه به شیوع کرونا و تعطیلی مدارس استفاده از آموزش آنلاین بهترین راهی بود تا فرصت آموزش از دست نرود؛ از طرف دیگر آموزش در خانه باعث بروز مشکلاتی برای دانشآموزان شد. تحریکهای محیطی مثل تلویزیون، اسباببازی و... انگیزه برای درس خواندن را سخت میکرد.
وی عدم دوستیابی کودکان و کسب مهارتهای اجتماعی را از آسیبهای آموزش غیرحضوری دانست و افزود: در آموزش غیرحضوری دانشآموزان معلم خود را نمیدیدند و نقش معلم را درک نمیکردند و در این میان والدین علاوه بر نقش خود، نقش معلم را نیز برای کودکان خود داشتند.
قدمگاهی با اشاره به حضوری شدن مدارس در سال جاری و وجود چالشهای جدید برای دانشآموزان گفت: در زمان کرونا دانشآموزان از تشکیل صف و اموری که با نظم و ترتیب همراه است، محروم بودهاند و آنطور که باید این مسئله را فرا نگرفتهاند. لذا والدین باید نظم و ترتیب را به فرزندان خود آموزش دهند؛ بهطور مثال برای انجام تکالیف، زمان مشخصی را تعیین کنند و یا با توجه به اینکه در ایام سال تحصیلی کودکان باید زودتر از خواب بیدار شوند، تنظیم ساعت خواب و بیداری آنها از سوی والدین امر قابل توجهی است.
مشاوره حوزه کودک و نوجوان پیشنهاد داد: لازم است از فعالیتهایی که تمرکز بچهها را بالا میبرد در ایام تحصیلی بیشتر استفاده شود که یکی از این فعالیتها انجام بازیهای فکری است که میتواند به تمرکز بیشتر آنان بر روی دروس کمک کند.
وی تأکید کرد: والدین نباید در انجام تکالیف با بچهها کلنجار بروند و آن را باید بر عهده خود دانشآموز بگذارند و اجازه بدهند دانشآموز بازخورد کار خود را از معلم بگیرد، چراکه دانشآموز نقش معلم را باید بشناسد؛ والدین در این زمینه تنها احترام به معلم را به فرزندان یادآور شوند.
مشاور حوزه کودک و نوجوان در مورد وابستگی عاطفی کودکان، توضیح داد: در مقطع ابتدایی، روزهای اول مدرسه اضطراب جدایی از والدین زیاد است، بهویژه کودکانی که بهخاطر کرونا مقطع پیشدبستانی را در فضای بیرون از خانه نگذراندهاند، در این صورت پدر و مادر باید صبوری کنند و فرزند با والدی به مدرسه برود که وابستگی کمتری نسبت به او دارد. همچنین والدین میتوانند برای آرامش فرزند خود یک عکس خانوادگی در کیف یا بهطور مثال در جامدادی او قرار دهند.
وی با اشاره به اینکه داستاندرمانی میتواند به کمتر شدن این وابستگی کمک کند، بیان کرد: در این مورد مطالعه دو کتاب «بوفه جادویی» و «طناب نامرئی» برای والدین میتواند کمککننده باشد. اگر والد به فرزند خود میگوید سر ساعتی مشخص برای برگشت از مدرسه به سراغش میرود، حتما باید به قولش عمل کند، عمل کردن والدین به قول خود میتواند در کمتر شدن اضطراب جدایی از والدین کمک کند.
این روانشناس کودک و نوجوان ادامه داد: اگر اضطراب و وابستگی دانشآموز بیشتر باشد بهطوری که این راهکارها جواب ندهد، والدین لازم است حتما از مشاوره کمک بگیرند در غیر این صورت این اضطراب در وجود فرزند فراگیر میشود.
قدمگاهی گفت: والدین در کمک کردن به انجام تکالیف کودکان خود چند اصل را باید رعایت کنند؛ اول اینکه محرکهای محیطی مثل تلویزیون، گوشی، اسباببازی و... را متوقف کنند و محیط را مناسب کنند تا تمرکز فرزند افزایش پیدا کند و به این دقت داشته باشند تمرکز برای انجام تکالیف در دانشآموزان متفاوت است. یک دانشآموز زمان بیشتری برای انجام تکلیف و دانشآموز دیگر زمان کمتری نیار دارد. این یک نوع تفاوت فردی است که نباید مقایسه شود چراکه ما از کیفیت کار دیگر دانشآموزان اطلاع نداریم.
وی اظهار کرد: والدین باید برنامهریزی منظمی برای انجام تکالیف دانشآموز در نظر بگیرند و این زمانبندی معقول باشد؛ بهطور مثال وقتی میدانیم کودک ما حجم مشخصی از تکلیف را نمیتواند در مدتزمان کوتاهی انجام دهد نباید این انتظار را از او داشته باشیم و یا از طرف دیگر زمان خیلی زیادی برای انجام تکالیف به او اختصاص دهیم.
قدمگاهی یادآور شد: دانشآموان ممکن است تکالیف را از ساده به پیچیده یا از پیچیده به ساده انجام دهند(بستگی به نظر و سلیقه خود کودک دارد) و والدین در این زمینه باید انعطافپذیری داشته باشند و بعد از انجام تکالیف سعی کنند کودک خود را تقویت کنند، مثلا از خوراکی یا بازی مورد علاقه فرزند استفاده کنند.
وی ادامه داد: والدین از نوشتن و انجام دادن تکالیف دانشآموز خوداری کنند، زمانی که دانشآموز مشغول انجام تکلیف است، بهتر است پدر و مادر در کنار او نباشند این کار باعث میشود دانشآموز استقلال پیدا کند. والدین کمالگرا و سختگیر، فرزند را با مشکل روبرو میکنند، میتوانند فقط سرمشق به او بدهند و بعد از انجام تکلیف هم از تقویت یا تشویق استفاده کنند.
قدمگاهی در پایان گفت: نکته دیگری که والدین در ایام تحصیلی فرزندان خود باید در نظر بگیرند، این است که در این ایام به تفریحات فرزندان خود توجه داشته باشند و در کنار آنها بودن را فراموش نکنند، زمان با کیفیت و بدون هیچگونه آموزشی را در کنار فرزندان خود بگذرانند.
انتهای پیام