شکافته شدن ماه با اشاره پیامبر(ص) + صوت

هنوز برای دلیل شکافی که بر روی ماه ایجاد شده نظر یکسانی وجود ندارد اما به گفته برخی دانشمندان این شکاف صدها سال پیش شکل گرفته و طبق آنچه در قرآن آمده، این شکاف، آثار به جا مانده از معجزه پیامبر اسلام(ص) است.

به گزارش ایکنا، پنجاه و چهارمین سوره قرآن کریم «قمر» نام دارد. این سوره با 55 آیه در جزء بیست و هفتم قرار گرفته است. سوره قمر جز سوره های مکی است و سی و هفتمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.

«قمر» به معنای ماه است و در اولین آیه این سوره آمده و به همین دلیل به این نام خوانده می‌شود. قمر به بهانه یادآوری معجزه پیامبر(ص) در این سوره آمده است. زمانی که مشرکان از پیامبر اسلام(ص) خواستند تا معجزه‌ای برای نشان دادن قدرت خداوند ارائه کند، پیامبر اسلام(ص) با اشاره‌ای ماه را به دو نیم کرد. از این معجزه با عنوان «شق‌القمر» (شکافته شدن ماه) یاد می‌شود. هرچند بعد از این معجزه، عده‌ای پیامبر اسلام(ص) را جادوگر و دروغگو خواندند.

موضوع شکافته شدن ماه و اثبات آن در دنیای امروز، در سال ۲۰۰۴ در کتابی توسط «زغلول النجار» اتفاق افتاد. در این کتاب، عکسی منتشر شد که بر اساس آن دانشمندان فضاییِ ایالات متحده آمریکا گفته بودند که ماه، خیلی وقت پیش دو تا شده است و شواهد مطمئنی بر روی سطح ماه برای اثبات این مسئله وجود دارد.

آيات سوره «قمر» بیشتر مربوط به هشدار و تهديد است و از اقوام گذشته‌ای صحبت می‌کند که کارهای نادرستی انجام می‌دادند و در روز قیامت و زمانی که قرار است به اعمال دنیاییشان رسیدگی شود، وضعیت خوبی ندارند. این یادآوری برای پند گرفتن بیان شده است. اقوامی که نامشان در این سوره آمده، قوم عاد، قوم ثمود، قوم لوط و قوم فرعون است.

در این سوره تأکید شده است که قرآن از آن جهت به صورت ساده و آسان بیان شده که همه افراد از آن پند بگیرند. این آیه چهار بار در این سوره تکرار شده است « وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ: و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‏‌ايم پس آيا پندگيرنده‌‌اى هست». این آیه 4 بار در آیات 17، 22، 32 و 40 آمده است.

این سوره هشدار و تهدیدی است برای افرادی که از هواهای نفسانی خود پیروی می‌کنند، با اينكه خبرهاى تكان دهنده‌اى از روز قيامت و از سرنوشت گذشتگان و عاقبت کار آنها در دنیا و آخرت به آنها رسیده است.

سپس خداوند به برخی از داستان‌های گذشتگان و عذاب‌هاى دردناكى كه به دلیل تكذيب پيامبران بر سر آنان آمده، اشاره می‌کند.