پروازی که ختم به شهادت شد

به گزارش ایکنا از لرستان، به نقل از خبرگزاری صدا‌وسیمای لرستان، شهید غلامرضا چاغروند در دوازدهم بهمن سال ۱۳۳۱ در شهرستان خرم‌آباد دیده به جهان گشود. پس از سپری دوران طفولیت در کانون گرم خانواده در دبستان ثبت‌نام کرد و با پشت سر گذاشتن دوره ابتدایی و راهنمایی در دبیرستان امیرکبیر خرم‌آباد واقع در خیابان فرهنگ این شهرستان دوره متوسطه را با موفقیت سپری کرد و موفق به اخذ دیپلم شد.

غلامرضا چاغروند سال ۱۳۵۳ در هوانیروز استخدام شد و پس از گذراندن دوره‌های (نظامی ـ زبان انگلیسی ـ پرواز بالگرد) در تهران و پایگاه مرکز آموزش اصفهان، با درجه ستوان سومی و پرواز با «بالگرد ۲۱۴» به پایگاه هوانیروز کرمانشاه منتقل شد.

خلبان چاغروند نیز همانند دیگر نیرو‌های هوانیروز با آغاز جنگ تحمیلی، به جبهه‌‌های جنگ غرب و جنوب شتافت و جان‌فشان پرواز کرد، آخرین مأموریت این خلبان جسور و با ایمان هوانیروز در بعد از ظهر ۱۲ مهر ۱۳۵۹ بود. در آن روز، چاغروند و کمک خلبان ستوان یارحسین مصری و کروچیف(مهندس پرواز)، گروهبان یکم عادل موسوی عازم مأموریتی از کرمانشاه به ایلام و دهلران می‌‌شوند.

آنها پس از انجام مأموریت در دهلران با سوار کردن هفت نفر نظامی (ستوانیار حشمت‌‌اله شایان، ستوانیار آزادی، استوار خانی‌‌آبادی، گروهبان درویشی، گروهبان اقبالی، گروهبان نجفی و کارمند عطایی) عازم بازگشت می‌‌شوند؛ در مسیر زمانی که به منطقه‌‌ای با نام دهات جلیز(بین موسیان و دشت عباس قرار دارد) می‌‌رسند، بالگرد آنان مورد اصابت گلوله دشمن قرار می‌‌گیرد و ضمن آسیب رسیدن به بالگرد، کمک خلبان نیز مجروح می‌‌شود.

در نهایت پس از شش ماه از طریق خانواده گروهبان یکم عادل موسوی نامه‌ای به دست خانواده خلبان چاغروند رسید که متن آن این چنین بود: «ما در ظهر دوازدهم مهر 59 در مرز دهلران اسیر شدیم خلبان چاغروند شهید شد و خلبان حسین مصری را که تیر خورده بود به بیمارستان منتقل کردند. لطفاً به خانواده‌های آنها اطلاع دهید.»

نیرو‌های تجسس هوانیروز پس از مدتی لاشه سوخته بالگرد را پیدا و به استناد نامه موسوی، خلبان چاغروند را در لیست شهدا منظور می‌‌کنند. در تاریخ چهارم اسفندماه سال ۱۳۶۲ به روایتی یک آزاده و به روایتی دیگر، چوپانی به اشتباه به پایگاه هوایی دزفول مراجعه و اطلاع می‌‌دهد که ناظر تیرباران یکی از خلبان‌‌های نیروی هوایی ایران به دست دشمن در منطقه بوده است.

پیکر او در تاریخ ۱۲ اسفندماه سال ۶۲ در روستای جلیز با یک متر خاک‌برداری و در حالی‌ که تنها استخوان‌های او در داخل لباس خلبانی‌اش مانده بود پیدا شد، این در حالی است که او خلبان بالگرد امدادی بود نه جنگی و برای امدادرسانی به طرف مناطق جنگی جنوب اعزام شده بود.

همرزمان شهید چند روز پس از شهادتش منطقه را بمباران کردند و انتقام خون او را از دشمن بعثی گرفتند. از آن تاریخ نام خلبان غلامرضا چاغروند با درجه امیر سرلشگری در آمار شهدای هوانیروز و جنگ ثبت شد و در قبرستان خضر خرم‌آباد، بهشت ۱۳ ابدی شد.