دعای بیستوهفتم صحیفه سجادیه در حق «أَهْلِ الثُّغُورِ» است؛ در این دعا آمده است «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ اَلْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ؛ خدایا بر محمد و آلش درود فرست و به عزتت مرزهای مسلمانان را محکم و استوار ساز و به نیرویت نگهبانان مرزها را توانایی بخش و عطایای آنان را به توانگریات کامل و سرشار کن»؛ زینب مرادی، مدرس صحیفه سجادیه در یادداشتی که در چند شماره در اختیار ایکنای قزوین قرار داده است، به شرح دعای بیستوهفتم پرداخته است که چهارمین شماره آن تقدیم مخاطبان میشود.
حضرت سجاد(ع) در دعای بیستوهفتم شرایط و وظایف مرزبانان را در ۱۰ مورد بیان میکنند که برخی از آنها عبارتاند از «وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ؛ عطایای آنان را به توانگریات کامل و سرشار کن»، «وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ؛ تعدادشان را بیافزا»، «وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ؛ سلاحشان را تیز و برّا کن» و «وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ؛ اطراف و جوانبشان را محکم است» که به نیاز مرزبانان به حقوق مکفی، افزایش نیرو، تجهیزات نظامی و نیاز امنیت داشتن اشاره دارند.
سپس امام سجاد(ع) به سه عامل پیشرفت مرزبانان اشاره میکنند که شناخت، علم و بصیرت سه عامل موفقیت انسان در هر حوزهای است.
امام سجاد(ع) در این دعا به موانع بر سر راه مرزبانان میپردازند: «وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ؛ هنگام برخورد با دشمن، یاد دنیای خدعهگر فریبکار را از خاطرشان ببر» چون دنیا دوستی آفت جانان مرزباناناست همچنین در خصوص انگیزههای مالی میفرمایند: «وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ؛ اندیشه مال فتنهانگیز را از صفحه دلشان محو کن.»
درواقع حضرت سجاد(ع) بیان میکنند که اگر انگیزه مرزبانان در صحنه مرزبانی، غیرخدا باشد و به فتنهگریها و فریبهای دنیا روی بیاورند دیگر نمیتوانند یک مرزبان موفق باشند.
سپس امام سجاد(ع) از خداوند میخواهند بهجای انگیزههای دنیایی، اهداف و انگیزههای بالاتری چون دین، آخرت و نعمتهایش را برای او پایدار و مقاوم کند و در عین حال پاسخ شبهه را میدهند، برخلاف تصور برخی، انگیزه دنیایی عامل استواری آنها نیست بلکه نگاه اخروی، عامل استواری آنهاست.
«حَتَّى لَا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ، وَ لَا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ؛ در برابر دیدگانشان بنمایان تا هیچ کدام از آنان آهنگ پشت کردن به دشمن نکند و فکر گریز از هماورد را به خاطرش نگذران» در اینجا امام سجاد(ع) میخواهد بگوید که با خداوند در دل و ذهن سربازان تصرف کن تا با جایگزین شدن انگیزههای نیکو هرگز پشت به دشمن نکنند و به فکر فرار نیفتند.
در ادامه این دعا میتوان نفرینهای حضرت سجاد(ع) در حق دشمنان متجاوز را اینگونه دستهبندی کرد: ۱. نفرینهایی که طلب شکست و سرکوبی دشمنان، ۲. نفرینهایی که عدم فراهم شدن امکانات برای دشمنان، ۳. نفرینهایی که طلب ناامیدی و سرگردانی و سستی برای دشمنان، ۴. نفرینهایی که در خواست هراسافکنی در جان دشمنان، ۵. طلب بسته بودن دست و زبان دشمنان از تجاوز به مسلمان، ۶. تفرقه بین آنها، ظلت رسواییشان، ۷. درخواست قطع نسل دشمنان و ۸. طلب محروم شدن دشمنان از مواهب طبیعی. البته باید توجه داشت اصل پایه ابتدایی اسلام و اهل بیت(ع) بر رحمت و هدایت است، اما نفرین حضرت شامل کافران، دشمنان و متجاوزانی است که به مقابله با اسلام برمیخیزند. در آنسو حضرت برای جبهه حق و سپاه اسلام طی دعا، طلب قدرتبخشی به تدبیر و توان سپاه اسلام را دارند.
حضرت سجاد(ع) در قالب دعا به ما اینگونه آموزش میدهند که برای موفقیت باید دو بازو را در جامعه اسلامی قدرتمند کنید، اما در این بخش دعا با بیان «حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ؛ شهرهایشان را استوار ساز» و «ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ؛ اموالشان را فزونی ده» از خداوند میخواهد تا سرزمینهای مسلمانان را مصون و محفوظ کند و در عین حال برای مسلمان طلب فزونی مال و سرمایه دارند.
امنیت و اقتصاد ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و هر کدام لازمه همدیگر هستند، بدون یکی از آنها نمیتوان بهطور کامل به دیگری هم دست یافت چون در صورت داشتن سرمایه، نیازمند نیروی محافظتی هستید تا سرمایههای سرزمین را از دسترس دشمنان حفظ کند و برای ایجاد امکانات محافظتی نیازمند سرمایه هستید.
در ادامه دعا آمده است: «وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ، وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ؛ خداوندا در پی آن امنیت و توسعه مسلمانان میتوانند آسودهتر و نیکوتر با تو خلوت کنند» حضرت سجاد(ع) میخواهند جامعه انسانی در سایه قدرت در مسیر هدف خلقت حرکت کند. برای همین ایستادگی سپاه در برابر دشمن را ضروری میدانند و برای مقابله با دشمن آموزش میدهند. از سوی دیگر از خداوند جریان یافتن قوانین تشریعی و تکوینی در حق دشمنان را میخواهند.
حضرت سجاد(ع) هدف از جهاد را الهی میدادند و سه هدف اصلی «اعتلا و شرافت دین»، «قوت و اقتدار مسلمانان» و «برترین حد بهرهمندی دین و اهل دین» را بیان و چنین اشاره میکنند: ۱. «لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى؛ منظور بلندای شرافت عظمت دین الهی است»، ۲. «حِزْبُكَ الْأَقْوَى؛ پیروان این دین بلند و عظمت باید در نهایت قوت اقتدار باشد» و ۳. «حَظُّكَ الْأَوْفَى؛ مسلمانان باید در برترین و کاملترین حد اقبال و شوکت بوده و سود بهره کافی در معاش و معادشان باشد.»
همچنین امام سجاد(ع) برای رسیدن به این سه هدف، شش خواسته از خداوند دارند چون این خواستهها سبب نشاط سپاه اسلام خواهد شد و موفقیت آنها را در پی دارد.
در ادامه دعای بیستوهفتم امام سجاد(ع) دغدغههای مجاهدین را بیان و سپس ویژگیهای مجاهدین راه حق را بیان کرده و در پایان دعا به وظایف هفتگانه دیگران در یاری رساندن به مجاهدان اشاره میکنند. حضرت سجاد(ع) این وظایف را رسیدگی به خانواده مجاهدین و خدماترسانی، پر کردن خلأ عاطفی برای خانواده، مساعدت مالی، تأمین پشتیبانی از جبهه ابزارآلات جنگی و مرکب، تشویق مجاهدان، دعا کردن، حفظ آبرو و حیثیت و حرمت مرزبانان و طلب اجر و پاداش برای مؤمنانی که توان شرکت در جهاد را ندارند، بیان میکنند.
دعای بیستوهفتم پاسخی برای شبهاتی است که در جامعه نسبت به کمکرسانی ایران به جبهه مقاومت وجود دارد و دیدگاه وسیعی به حقیقت اسلام و جامعه میدهد.
انتهای پیام