اگر از تو بپرسند، بعد از همه دلایل عقل و نقل، به عصر دلگیری استدلال میکنم که غمها و نومیدیهایش، کوهها را هم از پا میاندازد اما با تو هنوز میشود قامت راست کرد. فقط با تو میشود دوام آورد. تو منتظر چشمهای ما هستی تا باز کنیم و قامت روشنت را در قاب روزهای گرفتهمان ببینیم. خوش آمدی آقا و چه قدر صدای قدمهای تو خوب است.