نجات در قیامت در گرو وزن و قیمت اعمال است

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه ۷۸ تفسیر قرآن کریم، در شرح سوره مجادله گفت: خدای متعال در آیه ۷ سوره مجادله می‌فرماید آیا نمی‌دانید و نمی‌بینید که خداوند آنچه که در آسمان‌ها و زمین هست را می‌داند، اگر سه نفر به نجوا و گفت‌وگوی مخفیانه بنشینند خداوند چهارمین نفر آن‌هاست، اگر پنج نفر کنار هم به نجوا بنشینند ششمین نفر آن‌ها خداوند است، خدا همه این صحنه‌ها را می‌بیند و می‌داند، کلمه نجوا که در این آیه مطرح شده، به معنای آهسته و درگوشی صحبت کردن است.

امام جمعه قزوین اظهار کرد: حال آیات مرتبط با آیه ۷ سوره مجادله را با یکدیگر مرور می‌کنیم، یکی از این‌ها آیه ۷۸ سوره توبه است، خدای متعال در این آیه می‌فرماید «أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ»، یعنی آیا آدم‌ها نمی‌دانند خدا اسرار و نجوایشان را می‌داند، خدا دانا به غیوب همه عالم و آدم است.

بیشتر بخوانید:

• انسان اهل ذکر و فکر به بصیرت می‌رسد 
• معرفی پلیدترین دشمنان و بهترین دوستان مسلمانان 
• چه کسانی از عذاب قیامت در امان هستند 

وی بیان کرد: خدا همه غیب‌ها را می‌داند، بسیاری از تخلف‌ها، معصیت‌ها، نفاق‌ها و دورویی‌ها برای این اتفاق می‌افتد که ما به این قانون خدا توجه نمی‌کنیم، خدا می‌داند اما ما تصور می‌کنیم که خدا نمی‌داند یا طوری رفتار می‌کنیم که گویا نمی‌فهمیم خدا می‌داند، اگر بفهمیم خیلی حرف‌ها را نمی‌زنیم و خیلی کارها را انجام نمی‌دهیم.

آیت‌الله عابدینی خاطرنشان کرد: خدای متعال در آیه ۸۰ سوره زخرف می‌فرماید «أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ»، یعنی آیا مردم گمان می‌کنند ما نجوای آن‌ها را نمی‌شنویم، نه تنها ما این‌ها را می‌شنویم، بلکه فرشتگان مأمور ما به آن‌ها چسبیده‌اند و اعمالشان را می‌نویسند.

وی ادامه داد: خدا در دنیا آبروداری می‌کند و این سر ناپسند را افشا نمی‌کند، اما این کتاب و نوشته‌ها یک روز آشکار می‌شوند، در قبر آن مأموری که «منبه» نام دارد، به میت دستور می‌دهد که اعمالت را روی کفنت بنویس و سپس این نوشته را به گردن میت می‌اندازد.

نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین تصریح کرد:  هنر ما این است که به برکت قرآن که بیدارگر است، به برکت ائمه‌ای که برای بیداری ما رنج‌ها متحمل شدند و به برکت انبیایی که برای بیداری ما آمده‌اند، قبل از مردن بیدار شویم، بیداری بعد از مردن فایده‌ای ندارد، چرا که هر کافری را هم بعد از مردن بیدار کرده و اعمالش را به گردنش آویزان می‌کنند.

وی اظهار کرد: خدا فرشتگانی دارد که اعمال ما را می‌نویسند، وقتی هم از دنیا رفتیم اعمال را به یاد ما می‌آورند و سنگینی این اعمال را در گردنمان احساس می‌کنیم و هر چه در عالم انجام دادیم برای ما مجسم می‌شود. همان طور که اعمال بد ما بر گردنمان سنگینی می‌کنند، اعمال خیر ما هم می‌توانند ثقل داشته باشند، ثقل دو معنا دارد، یکی به معنای وزن و سنگینی است و دیگری به معنای قیمت و بهاست.

این مفسر قرآن خاطرنشان کرد: اعمال ما زمانی وزن و قیمت پیدا می‌کند که با ثقلین هماهنگ باشند، یعنی با قرآن، ائمه(ع) و دین هماهنگی داشته باشند، در این صورت این اعمال وزن و ارزش پیدا می‌کنند و نجات ما در گرو وزن و قیمت  اعمالمان است.

وی خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در خطبه اول نهج‌البلاغه معرفت توحیدی را به ما یاد داده و می‌فرماید کدام گوینده می‌تواند مدح و ثنای خدا را درست ادا کند، آن کسانی که برای شمردن به میدان می‌آیند، کدامشان می‌توانند از عهده این برآیند؟ اگه هم در کنار هم باشند باز هم نمی‌توانند نعمت‌های خداوند را بشمارند، آن‌هایی که خیلی خودشان را به اجتهاد، زحمت و تلاش وا می‌دارند هم نمی‌توانند حق خدا را ادا کنند.

«تصور» ربطی به خدا ندارد

امام جمعه قزوین تصریح کرد: گفته شده هر ستایشی که می‌کنیم بدهکاری‌مان به خدا بیشتر می‌شود، برای اینکه این ستایش هم توفیقی است که خدا به ما داده است. در ادامه خطبه اول نهج‌البلاغه آمده هر چقدر همت‌ها را بلند کنید و عقل و فهمتان را به پرواز در بیاورید، نمی‌توانید خدا را تصور و درک کنید، هر چه در مورد خدا تصور کنید باید استغفار کنید، چون این تصور ربطی به خدا ندارد، اگر هر چه زیرکی و تیزهوشی داشته باشید و در اعماق افکار و اندیشه‌ها جست‌وجو کنید نمی‌توانید از خدا چیزی بفهمید، چرا که عظمت خدا در ذهن و فکر انسان‌ها نمی‌گنجد.

وی بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در ادامه فرموده خدا با قدرتش خلایق را از نیستی بیرون آورد، گویا نیستی را شکافت و از میان نیستی این عالم اسرارآمیز و این انسان پیچیده را آفرید، بادها را با رحمتش به جریان انداخت، با صخره‌ها و کوه‌های سنگین و بزرگ، لرزش زمین را مدیریت کرد و به زمین حالتی داد که لرزنده نباشد و آدم‌ها بتوانند در عرصه آن زندگی کنند. امیرالمؤمنین(ع) در ادامه فرموده مقصود این است که ما خدا را موحدانه بشناسیم، اگر ما بخواهیم نسبت به خدا اخلاص داشته باشیم باید صفات را از او نفی کنیم.

آیت‌الله عابدینی بیان کرد: چطور می‌شود صفات را از خدا نفی کرد و چرا باید صفات را نفی کنیم؟ برای اینکه هر صفتی موصوف دارد، نباید خدا را موصوف به صفات کرد، هر موصوفی هم غیر از صفت است، اگر کسی خدا را توصیف کند، گویا او را تبدیل به ۲ چیز کرده است، یعنی این صفت را طوری به خدا داده است که خدا یک چیز و آن صفت هم یک چیز دیگر است، این با نگاه موحدانه در تناقض است.

وی خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در ادامه فرمود اگر کسی خدا را صفت و موصوفی ببیند، در حقیقت گویا برای خدا شریک قائل شده و مشرک شده است، البته در این صورت بر دامن کبریایی خدا گردی نمی‌نشیند، اما این آدم نسبت به خدا نادان و جاهل است و خداشناس و موحد نیست.

نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین افزود: بنابراین عالم هستی تجلی علم، قدرت، رحمت و خالقیت خداست، بدانیم تصوراتی که ما از خدا برای خودمان ایجاد می‌کنیم اشتباه است، نماز، قرآن، ائمه، آموزه‌های دینی، حج و همه این‌ها می‌کوشند که توحید را به ما یاد بدهند، هر چقدر ما پاکی، صفای باطن و ارتباط با خدا داشتیم این حقیقت برایمان قابل لمس خواهد شد.

وی بیان کرد: خدای متعال در آیه ۹۹ سوره حجر می‌فرماید «وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ»، مطابق این آیه هر چه در عبادت عمیق‌تر باشیم بیشتر به یقین نزدیک می‌شویم و معرفت الهی پیدا می‌کنیم.

امام جمعه قزوین خاطرنشان کرد: شخصی به نام محمدبن‌ابی‌عمیر که از محدثان مشهور و ناقلان حدیث می‌گوید من خدمت امام موسی‌بن‌جعفر(ع) رسیدم و به حضرت عرض کردم به من توحید یاد بده، حضرت فرمود درباره توحید غیر از آن چیزی که خدا در قرآن یاد می‌دهد، حضرت در ادامه همان آیه ۷ سوره مجادله را قرائت کرد، این‌ها نشان می‌دهد خدا در این آیه نمی‌خواهد فقط قصه کسانی را بگوید که داشتند نجوا می‌کردند و حواسشان نبود که خدا نجوای آن‌ها را می‌شنود، بلکه این را می‌گوید که به ما توحید را یاد بدهد و حد و مرز ما را در معرفت خودش نشان بدهد تا ببینیم چقدر قدرت داریم معرفت خدا را به دست بیاوریم.

وی گفت: در حدیثی آمده رسول خدا(ص) به ابن‌مسعود فرمود حواست را جمع کن گناه را چه آشکارا و چه پنهانی کنار بگذار، نگو اینجا که کسی نمی‌بیند و نمی‌شنود، هر کجا باشی خدا تو را می‌بیند، حضرت در ادامه آیه ۷ سوره مجادله را تلاوت کرد.  مطابق این حدیث هر کجا قصد داریم حق مظلومی را پایمال کنیم، باید خدا را حاضر و ناظر ببینیم، فکر نکنیم این عالم بی‌صاحب است، بدانیم خدایی که همه چیز در اختیارش است، این را می‌بیند، اگر گناه کنیم، اخلاص داشته باشیم و خیانت کنیم خدا همه را می‌بیند، توجیه هم کنیم خدا می‌بیند.

آیت‌آلله عابدینی در پایان بیان کرد: ما خیلی وقت‌ها خیانت‌ها و بدی‌ها را با توجیهات زیباسازی می‌کنیم، برای مثال اگر بر تن یک گرگ درنده کت و شلوار بپوشند، تبدیل به آدم نمی‌شود، مثل این صهیونیست‌ها که هر چقدر کراوات بزنند هم آدم نمی‌شوند، البته گرگ هم نیستند، گرگ در مقابل این‌ها شرافت دارد، این‌ها از گرگ هم درنده‌خوتر هستند