وظیفه مؤمنان واقعی چیست
آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در جلسه تفسیر قرآن کریم به بیان وظیفه مؤمنان واقعی و لزوم دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا پرداخت.
به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر قرآن کریم در سخنانی به شرح سوره مجادله پرداخت که در ادامه می‌خوانیم:
خدای متعال در آیه ۲۲ سوره مجادله می‌فرماید: «لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»؛ براساس این آیه امکان ندارد قوم و ملتی که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، با کسانی که در مقابل خدا و رسول خدا(ص) ایستاده‌اند، دوستی کنند، اگر ایمان آدم‌ها ایمان واقعی باشد محال است که مؤمن با دشمن خدا و دشمن رسول خدا(ص) دوستی داشته باشد، هر چند که این دشمنان پدران، فرزندان، برادران و قوم و خویش این ملت باشند، کسی که به خدا و رستاخیز ایمان دارد، نمی‌تواند با برادری که کافر و دشمن خداست، پدری که با خدا دشمنی می‌کند و قوم و قبیله‌ای که با خدا دشمنی می‌کند، دوست باشد، زیرا ایمان به‌صورت محکم و ریشه‌دار در دل او جا گرفته است.
در ادامه این آیه آمده است که این‌ها کسانی هستند که خدا با روحی که از ناحیه خودش است، را تأیید کرده، ایمانشان را امضا کرده و شخصیت مؤمنه آنان را پذیرفته است. این‌ها همان جماعتی هستند که عاقبتشان بهشت است، خدا از این جماعت راضی است و این‌ها هم از خدا راضی هستند.
خدای متعال در انتهای آیه ۲۲ سوره مجادله می‌فرماید: این‌ها حزب‌الله هستند، حزب‌الله بودن فقط به ظاهر نیست، ظاهر و باطن آدم باید معنای حزب‌الله باشد، خداوند در این آیه فرموده آن‌هایی که رستگارند، حزب‌الله‌اند، غیر حزب‌الله رنگ رستگاری را نمی‌بیند، آن مؤمنی که ثابت‌قدم پای‌کار رستگاری می‌ماند، حزب‌الله است.
بیشتر بخوانید:
خدای متعال در آیه ۲۴ سوره توبه به رسولش فرمان داده است که اگر پدرانتان، فرزندانتان، برادرانتان، قوم و قبیله‌تان، مال و ثروتی که اندوخته‌اید و درآمد و تجارتی که دارید، برای شما محبوب‌تر، دوست‌داشتنی‌تر و مهم‌تر از خدا، رسول خدا(ص) و جهاد در راه خدا باشد، آماده باشید که عذاب خدا می‌آید.
این جملات نشان می‌دهد اگر کسی با این نوع تفکر زندگی کند، از منظر قرآنی و نگاه الهی فاسق محسوب می‌شود. فَسَقَ ریشه فسق به معنای بیرون رفتن از پوشش یک چیز است، برای مثال اگر میوه‌ای از پوستش جدا شود، به این میوه فَسَقَ می‌گویند، یعنی پوستش جدا شده است. پوسته ایمان، آدم را در حمایت و احاطه خود قرار داده است، وقتی آدم از پوشش ایمان بیرون بیاید، فَسَقَ می‌شود، همان‌طور که میوه بعد از اینکه از پوست بیرون بیاید رنگش تیره و فاسد می‌شود، وقتی هم فاسد شد مفسد می‌شود، یعنی باعث بیماری و مشکلاتی می‌شود، خدا هم منافقان را فاسق و فاسد می‌داند و هم اینکه آن‌ها مفسد هستند.
این سه مرحله در منافقان وجود دارد، یعنی از پوشش ایمان بیرون می‌آیند، فاسق می‌شوند، وقتی فاسق شدند فاسد می‌شوند و به‌دنبال فساد، ترور، قتل، دروغ، آشوب و فتنه می‌روند، این‌ها علائم فساد است، این‌ها سپس مفسد می‌شوند، یعنی دیگران را هم به فساد می‌کشانند.
امیرالمؤمنین(ع) قوی‌ترین مواضع ایمانی را دارد، آن حضرت در نهج‌البلاغه می‌فرماید وقتی رسول خدا(ص) آمد و ما را دعوت به اسلام کرد، جماعتی که ایمان آورده بودیم در مقابل پدران کافر خود، پسران کافر خود، برادران کافر خود و عموهای کافر خود شمشیر می‌کشیدیم، آن‌ها نیز در مقابل ما که ایمان آورده بودیم شمشیر می‌کشیدند، وقتی این شرایط پیش آمد ما شک نمی‌کردیم که بگوییم آمدن رسول خدا(ص) باعث جنگ برادر با برادر یا جنگ پدر و فرزند شد، بلکه این اتفاقات ایمان ما را محکم‌تر می‌کرد و ایمان ما استوارتر می‌شد.
در کتب و منابع دینی نقل شده که رسول گرامی اسلام(ص) در بخشی از سخنرانی خود در غدیر خم فرموده‌اند ای مردمی که در اینجا اجتماع کرده‌اید، خدا یک چیزهایی را به من امر کرده و یک چیزهایی را هم نهی کرده است، همان‌طور که خدا به من امر و نهی کرده، من هم به امیرالمؤمنین(ع) امر و نهی کرده‌ام، از این پس اگر می‌خواهید بفهمید امر و نهی از طرف خدا کدام است، امر و نهی علی(ع) را ببینید، همان‌طور که امر و نهی مرا امر و نهی خدا می‌دانستید و می‌دانید، امر و نهی امیرالمؤمنین(ع) نیز همان امر و نهی خدای متعال است، مبادا راه‌های مختلف، شما را از راه امیرالمؤمنین(ع) باز دارد.
پیامبر(ص) در ادامه فرمود آن صراط مستقیمی که خدا گفته باید در آن مسیر حرکت کنید، من همان صراط مستقیم هستم، بعد از من امیرالمؤمنین(ع) همان صراط مستقیم است، بعد از امیرالمؤمنین(ع) نیز نسل او یعنی ائمه(ع) همین موقعیت را دارند.
حضرت در ادامه آیه ۵۶ سوره مائده را تلاوت کرده و فرمودند: «وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ؛ و کسانی که خدا و رسولش و مؤمنانی چون علی بن ابیطالب را به سرپرستی و دوستی بپذیرند حزب خدایند، و یقیناً حزب خدا در هر زمان و همه جا پیروزند»، حضرت در ادامه فرمودند دشمنان علی(ع) و اولاد علی(ع) اهل شقاق هستند، این‌ها برادران شیاطین‌اند، دائم به همدیگر حرف‌های به ظاهر جذاب می‌زنند، اما این حرف‌ها جز فریب و دروغ چیز دیگری نیست.
رسانه‌های استکبار جنایت را عدالت جلوه می‌دهند
امروز ما شاهد این حرف‌های جذاب فریبنده از سوی دشمنان هستیم، امروز می‌بینیم رسانه‌های استکباری و بوق‌های بین‌المللی فسق، فساد، ظلم، جنایت و آدم‌کشی فضای مجازی و غیرمجازی را در اختیار گرفته‌اند و بمباران تبلیغاتی می‌کنند تا جنایت را عدالت جلوه دهند و ظلم، سیه‌رویی و نفرت را زیباسازی کنند.
پیامبر(ص) در ادامه فرمود اولیای الهی کسانی هستند که ایمان آوردند و هیچ وقت در مسیر ایمانی خود شک به دلشان راه ندادند و در راه خدا پایدار بودند، این‌ها اهل بهشت‌اند، فرشتگان به استقبال این‌ها می‌آیند و به آن‌ها سلام می‌کنند و می‌گویند بهشت بر شما گوارا باد، و سپس می‌گویند بفرمایید داخل بهشتی که همیشه در اینجا خواهید ماند.
در آیه ۲۲ سوره مجادله آمده است: «وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ»، درباره این جمله روایات متعددی داریم، از جمله اینکه نقل شده همانا خدا محبت ما اهل بیت(ع) را در زوایای قلب بنده مؤمن قرار می‌دهد، هر کس که خدا مهر ایمان را بر قلب او زد، هیچ کس در عالم نمی‌تواند این ایمان را از دل او محو کند، مگر نشنیدی که خداوند درباره این‌هایی که مؤمن هستند و کسی نمی‌تواند آن‌ها را از راه به در کند، می‌فرماید: «أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ»، خدا ایمان را در قلب این‌ها ثبت کرده و این‌ها را با روح خودش تأیید کرده است، محبت اهل بیت(ع) همان ایمان است.
رسول خدا(ص) فرموده‌اند که خدایا مبادا محبتی از کافران در دل من بیاوری؛ ممکن است این کافر یک آدم ضد انقلاب و منافق باشد، پیامبر(ص) دعا کرده و می‌فرماید خدایا مبادا محبت یک آدم نااهل در دل من بیاید، در حالی که همه دل من باید متعلق به خدا باشد، خدایا قرار نیست من با دشمنان تو رفاقت داشته باشم.
مشابه همین فرمایش رسول خدا(ص) که در مورد کافران است، در مورد فاسقان نیز آمده است، حضرت فرموده خدایا، مبادا از فاسقان و فاجران لطف و مرحمتی به من شود، لطف و مرحمت آن‌ها مانند سلام شیطان بوده و بی‌طمع نیست، سپس حضرت به آیه ۲۲ سوره مجادله استشهاد کردند.
در حدیث دیگری در «الدر المنثور» که از کتب روایی اهل سنت است، آمده است که رسول خدا(ص) فرمودند محکم‌ترین و قابل اعتمادترین ریسمان در راه خدا این است که شما در راه خدا دوست بدارید و در راه خدا دشمن بدارید؛ یعنی اگر عزیزترین کسان شما دشمن خدا بودند، باید با آن‌ها دشمنی کنید، دوستی با دشمنان خدا خطرناک است، البته اگر قابل هدایت هستند باید آن‌ها را هدایت، امر و به معروف، نهی از منکر، نصیحت، موعظه و ارشاد کرده و به آن‌ها محبت کنید.
انتهای پیام
