امیرالمؤمنین(ع) ۷۰ فضیلت منحصر به‌فرد دارد

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی‌ فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر قرآن کریم در مسجد شیخ‌الاسلام در سخنانی به شرح سوره مجادله پرداخت که در ادامه می‌خوانیم:

خدای متعال در آیه ۱۱ سوره مجادله می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ.» خداوند در این آیه خطاب به ایمان‌آورندگان فرموده اگر به شما گفته شد در مجالسی که نشسته‌اید، وقتی افراد دیگری وارد می‌شوند و جا کم است، یا وقتی نشسته‌اید و تکیه کرده‌اید، پیرزن و پیرمردی وارد می‌شوند و بیشتر از شما احتیاج به این تکیه‌گاه دارند، برای اینان جا باز کنید و زمینه راحتی‌شان را فراهم کنید، در این صورت خدا هم برای شما گشایش قرار می‌دهد، این معامله با خداست.

در ادامه این آیه آمده خدا به کسانی از شما که ایمان دارید و اهل علم هستید، درجات عنایت می‌کند، هر کاری می‌کنید خدا کار شما را می‌بیند و از همه ریزه‌کاری‌های آشکار و پنهان کارهایتان خبر دارد.

درباره ادب نشستن در مجالس، امام صادق(ع) فرمودند: رسول خدا(ص) اکثراً رو به قبله می‌نشستند؛ در طول زندگی هر کجا که هستیم تا جایی که ممکن است باید رو به قبله بنشینیم و همه فکر، قلب و اعمالمان جهت قبله داشته باشد، قبله قلب‌ها خداست، قلب‌ها باید جهت خدایی داشته باشند.

تکلیف خدا برای انسان در آیه ۱۱ سوره مجادله

در ابتدای آیه ۱۱ سوره مجادله خداوند ایمان‌آورندگان را مورد خطاب قرار داده است، هر «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» یک تکلیف و رسالت را برعهده ما می‌گذارد، در این آیه نیز خداوند تکلیف و رسالت نشست و برخاست در مجالس را بر عهده ما گذاشته است و این به معنای هوای همدیگر را داشتن و برای یکدیگر احترام قائل شدن است.

خدای متعال در آیه ۱۲ سوره مجادله می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَيْرٌ لَكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»، یعنی اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد هرگاه با پيامبر خدا گفت‌وگوى محرمانه مى‌كنيد پيش از گفت‌وگوى محرمانه خود صدقه‏‌اى تقديم بداريد اين كار براى شما بهتر و پاكيزه‏‌تر است و اگر چيزى نيافتيد بدانيد كه خدا آمرزنده مهربان است.

در این آیه آمده است که وقتی می‌خواهید با رسول خدا(ص) نجوا و گفت‌وگوی محرمانه داشته باشید، پیش از این گفت‌وگو صدقه بدهید، خیرتان در این است، زیرا این پاک‌کننده است، اگر هم صدقه نداشتید که بدهید خدا می‌بخشد و شما را مورد مغفرت قرار می‌دهد.

در آن ایام شرایطی بود که خیلی‌ها تصور می‌کردند هر وقت خواستند می‌توانند بروند وقت پیامبر(ص) را بگیرند و نزد مردم هم این‌طور نشان می‌دادند که ما در نزد پیامبر(ص) قرب و منزلت داریم، این‌گونه بود که فقرا دلشان می‌گرفت و نسبت به ثروتمندان کینه به دل می‌گرفتند، وقتی این قانون گذاشته شد، یعنی ای آدم‌های پولدار شما صدقه بدهید، این به نفع شماست، اولاً حالت کبر و غرور و سوءاستفاده از مجالست با پیامبر(ص) به‌سوی شما نمی‌آید، در ثانی اگر کسی وابسته به پول و مال دنیاست، صدقه باعث می‌شود پاک شدن از وابستگی به مال دنیا اتفاق می‌افتد، همچنین این پول و صدقه بین فقرا تقسیم می‌شود، همان فقرایی که به شما به حالت کینه نگاه می‌کردند، وقتی ببینند پول شما معیشت و زندگی آن‌ها را تأمین می‌کند، این کینه و عداوت از دلشان پاک می‌شود.

در رابطه با این معنا در حدیث آمده است که فقط امیرالمؤمنین(ع) به این آیه عمل کرد، غیر از امیرالمؤمنین(ع) احدی به این آیه عمل نکرد، در یک حدیث خیلی طولانی و مفصل، امیرالمؤمنین(ع) ۷۰ فضیلت برای خودش بیان می‌کند و می‌فرماید این ۷۰ فضیلت فقط متعلق به من است، یکی از این فضائل همین عمل به آیه ۱۲ سوره مجادله است.

وقتی خدا دید کسی به این آیه عمل نمی‌کند، این آیه در آیه ۱۳ سوره مجادله نسخ شد، به این ترتیب که خدای متعال در آیه ۱۳ سوره مجادله ‌فرموده است: «أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ»، یعنی آيا ترسيديد كه پيش از گفت‌وگوى محرمانه خود صدقه‌‏هايى تقديم داريد و چون نكرديد و خدا هم بر شما بخشود پس نماز را برپا داريد و زكات را بدهيد و از خدا و پيامبر او فرمان بريد و خدا به آنچه می‌كنيد آگاه است.

خدای متعال در این آیه فرموده آیا می‌ترسید فقیر شوید که صدقه نمی‌دهید تا خدمت پیامبر(ص) مشرف شوید؟ چون به آن عمل نکردید، خدا آن را به شما بخشید، نماز را به‌پا دارید، زکات بدهید، خدا و پیامبرش را اطاعت کنید، خدا به اعمال شما آگاه است.

بیشتر بخوانید:

• «توکل به خدا» یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های مؤمن است
• شیطان از چه ابزاری برای گمراهی انسان‌ استفاده می‌کند 
• راه تسلط شیطان بر انسان با ایمان و توکل مسدود می‌شود

در حدیث آمده است که امیرالمؤمنین(ع) فرموده خدا به‌وسیله من این تکلیف را از سر مردم برداشت، چون برای آن‌ها سنگین بود، البته برخی‌ها هم پولدار بودند، اما خرج‌کننده پول نبودند. خدا صحابه را با این آیه امتحان کرد، اما آن‌ها آن را پشت گوش انداختند، به‌طوری که هیچ کس دیگر نزد پیغمبر(ص) نمی‌رفت، بنابراین خدا این قانون را نسخ کرد.

ابن‌عباس می‌گوید هیچ آیه‌ای در قرآن نازل نشده که ایمان‌آورندگان را مورد خطاب قرار دهد، مگر اینکه در رأس آن‌ها و شریف‌ترین عمل‌کنندگان به آن آیه امیرالمؤمنین(ع) باشد.

خدا اصحاب رسولش را مورد عتاب قرار داده و فرموده پس شما کجا هستید؟ اما هیچ کجا امیرالمؤمنین(ع) را عتاب نکرده و فقط حضرت را به خیر یاد کرده است، هر کجا کلمه «یا ایها الذین آمنوا» هست، جایگاه امیرالمؤمنین(ع) محفوظ است.

در کتاب خصال به نقل از امیرالمؤمنین(ع) آمده است خدا در ۷۰ جا فقط مرا ستایش کرده است، بیست‌وچهارمین جایی که فقط من مورد ستایش قرار گرفته‌ام، در رابطه با آیه ۱۲ سوره مجادله است.

خدای متعال در آیه ۱۴ سوره مجادله فرموده آیا نمی‌بینی افرادی را که ولایت کسانی را می‌پذیرند که خدا به آن‌ها غضب کرده است، آن‌هایی که در اشد غضب و لعنت خدا هستند، طبق آیات و روایات فراوان یهودی‌ها هستند، خداوند می‌فرماید نمی‌بینید آن‌هایی را که به یهودی‌ها روی می‌آورند، به یهودی‌ها امید می‌بندند، به هیئت حاکمه آمریکا که منشأ جوشش یهودی و صهیونیستم است؛ اعتماد می‌کنند و فکر می‌کنند باید با آن‌ها صحبت کرد و با آن‌ها همراه شد و در مقابلشان تسلیم بود و با این شیوه جلوی خطر را گرفت.

چقدر ما احتیاج داریم این آیات را هر روز ببینیم، خدا در این آیه فرموده نمی‌بینید کسانی را که اصرار دارند دنبال کسانی باشند که مغضوب علیهم هستند؟ این‌ها به جای دوری از دشمنان، به فکر نزدیکی به دشمن هستند، این‌هایی که دل به دشمن بسته‌اند، از شما نیستند، آن‌ها حتی به درد همان اربابانشان هم نمی‌خورند، این‌ها آگاهانه و دانسته دروغ می‌گویند و منافق هستند.

منافقان همان جماعتی هستند که وقتی به دشمنان می‌رسند می‌گویند ما با شما هستیم، وقتی هم به مردم مؤمن برخورد می‌کنند می‌گویند ما با شما هستیم، قرآن می‌گوید این‌ها نه با مؤمنان هستند و نه به درد دشمنان و مغضوبان خدا می‌خورند. این معنا در آیه ۵۱ سوره مائده نیز آمده است، خدای متعال در این آیه فرموده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.»

خدای متعال در این آیه می‌فرماید: یهود و نصاری را ولی خود نگیرید، این‌ها با هم هستند، منظور از نصاری در این آیه کسانی از جنس بایدن، ترامپ، استکبار آمریکایی و مکاران انگلیسی هستند، این‌ها حتی اگر در اسم مسیحی باشند، اما در حقیقت صهیونیست هستند، البته قرآن تکلیف مسیحیان مؤمن را جدا می‌کند، قرآن اکثریت مسیحیان را مسیحیان دارای آمادگی و مسیحیان مؤمن معرفی می‌کند و می‌فرماید مسیحیان صهیونیست با یهودی‌ها هستند.