به گزارش ایکنا از قزوین، تدبر از ریشه «دَبَر» به معنای «پشت» است، تدبر نیز به معنای اخذ تدبیر است یعنی اینکه در متن و آیات قرآن کریم تدبیری بهکار رفته است. وقتی مخاطب در آن تدبیر و اندیشه کند و آن را بهدست آورد به این کار تدبر کردن میگویند. به عبارتی دیگر در هر آیه تدبیری بهکار رفته است و اگر بنده در آن اندیشه کند و آن را به دست بیاورد به این عمل او تدبر گفته میشود.
در این راستا ایکنای قزوین در تلاش است تا در ماه مبارک رمضان با انتشار تفسیر برخی از سورههای جزء ۳۰ قرآن کریم از سوی زهره مظفری، مربی تدبر در قرآن، برای مخاطبان، مسابقهای در پایان این ماه مبارک درباره نکات مطرح شده برگزار و به نفرات برگزیده جوایز نفیسی اهدا کند، حال در بیستوچهارمین شماره آن که به تدبر در سوره تکاثر پرداخته شده، میخوانیم.
بهتر است انسان هر روز خود را بررسی کند تا ببیند درگیر تکاثر شده است. وارد زندگی خود شویم و بررسی کنیم و ببینیم چند نفر از ما توانستند نهجالبلاغه، تفسیر قرآن کریم و صحیفه سجادیه و سایر کتابهای مهم را بخوانند.
بسیاری از افراد بهویژه از کمبود وقت و فرصت شکایت دارند، وقتی به زندگی روزمره نگاه میکنیم میبینیم که برای دنیا وقت بسیاری میگذاریم، در واقع تکاثر ما را سرگرم زندگی میکند و دیگر فرصتی برای تفکر در حقایق عالم، مطالعه کتاب و تدبر در معانی قرآن نمیماند.
بیشتر بخوانید:
در تدبر سوره عصر گفته شد که عمر انسان محدود است؛ با توجه به محدودیت عمر و جلوه دنیا در مقاطع مختلف زندگی، در پیری رمقی برای انسان نمیماند که برای خداوند تلاش کند بنابراین جوانی بهترین دوران برای رشد انسان است که در این دوران دنیا در نظر او جلوه میکند و در مسابقه تکاثر قرار میگیرد.
جای تأمل دارد که انسان به مسائل جدی در سبک زندگی اسلامی بپردازد و اصل و حاشیه زندگی را مورد بررسی قرار دهد بنابراین فرعیات زندگی نباید به اصل زندگی که رسیدن به خداوند و رشد و کمال است ضربه وارد کند.
خداوند در آیه سوم سوره تکاثر میفرماید: «كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ؛ نه چنين است زودا كه بدانيد» همانطور که در تدبر سوره همزه گفته شد خداوند با بیان «كَلَّا» میخواهد تفکری که ممکن است در ذهن فردی شکل گرفته باشد را رد کرده، بطلان آن را اعلام و به حقیقت اشاره کند.
وقتی خداوند از انسان متکاثر صحبت و به آخرت و بازخواست اشاره میکند، ممکن است انسان بگوید من دنیای دیگری نمیبینم که اگر به گفتوگوی مردم نگاه کنید چنین مکالماتی رد و بدل میشود که «چه کسی دنیای دیگر را دیده است» برای همین به آخرت یقین ندارند و همین باعث شده انسان درگیر تکاثر شود و او را از یاد خداوند غافل کند و باعث شود انسان گناه انجام دهد. اگر انسان به معاد و دنیای دیگر باور داشته باشد این موضوع خوف عاقلانهای ایجاد میکند که خیلی از گناهان و تکاثر را انجام ندهد و ترک کند.
در آیه بعد «ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ؛ باز هم نه چنين است زودا كه بدانيد»، خدا میخواهد بگوید که به زودی خواهید دانست که جهنم وجود دارد و در ادامه میفرماید «كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ؛ هرگز چنين نيست اگر علماليقين داشتيد» «لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ؛ به يقين دوزخ را مىبينيد» علماليقين به این معناست که با علم خودم برایم یقین حاصل میشود مثلاً شما دودی را میبینید و میگویید برای من این علم حاصل شد که آنجا آتشی وجود داشته است.
خداوند میگوید اگر علمالیقین به دست آورید میتوانید به وجود جهنم پی ببرید، وجود ۱۲۴ هزار پیامبر و ۱۲ امام و معجزه الهی در دسترس همگان است و تاکنون چیزی نتوانسته بر معجزه خدا بطلان ایجاد کند؛ آیات قرآن مهمترین معجزات الهی است و همگان آن را میبییند بازهم از آن عبور میکنند بنابراین اگر همه چیز را بررسی و در مخلوقات عالم تفکر کنید به معاد خواهید رسید.
انتهای پیام