بیش‌فعالی کودکان در کرونا
در ایام کرونا، بسیاری از کودکان از برخی سازه‌های تقویم تحولی خویش عقب ماندند، به‌طور نمونه در یک برهه زمانی فرزندان نیاز به تعامل و برقراری ارتباط با هم‌سن‌وسالان خویش پیدا می‌کنند زیرا فرزندان در این تعامل، مکانیسم عادی‌بودن در وجودشان فعال می‌شود.
مسعود جان‌بزرگی، استاد تمام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در سلسله جلسات «تربیت فرزند براساس رویکرد درمان معنوی» که به همت ایکنای قم تولید شده است، به مصادیق تربیت معنوی می‌پردازد. در ذیل متن و ویدئوی هجدهمین درس ایشان از نظر می‌گذرد:
در ایام کرونا، بسیاری از کودکان از برخی سازه‌های تقویم تحولی خویش عقب ماندند، به‌طور نمونه در یک برهه زمانی فرزندان نیاز به تعامل و برقراری ارتباط با هم‌سن‌وسالان خویش پیدا می‌کنند زیرا فرزندان در این تعامل، مکانیسم عادی‌بودن در وجودشان فعال می‌شود. اگر در این تعامل، خود را با کسی که از او بهتر است مقایسه کند، احساس غیرعادی بودن دریافت می‌کند. فرض می‌گیریم در ایام کرونا و به‌علت حضور طولانی‌مدت بچه‌ها در منزل، مسئله مقایسه کردن خود با بزرگترها برای آنان به‌وجود آمده است و مکانیسم غیرعادی بودن در وجود او فعال شده است، بنابراین والدین باید امروز و پس از گذشت و عبور از بحران کرونا، تسهیل‌کننده روابط بین فرزندان با هم‌سن‌وسالان خود در محیط‌های ساخت‌یافته مانند مدرسه و یا حتی محیط‌های ساخت‌نیافته مانند فضای مجازی باشند.
بیشتر بخوانید:
- تأثیرپذیری فرزند از محیط
- والدین؛ سازنده باطن فرزندان
- ناهماهنگی والدین در تربیت کودک + فیلم
- علامت نظم‌پذیری کودک
- اهمیت مشارکت کودکان در غذا خوردن + فیلم
گروه‌های شبکه‌های مجازی، ساخت‌نیافته‌ترین گروه تعاملی فرزندانمان است که والدین می‌توانند آن را سازمان دهند، اگر فرزندان ما در محیط‌های ساخت‌یافته مثل مدرسه ورود کنند، علاوه‌بر آموزش، روابط آنان با هم‌سن‌وسالانش هم بهبود پیدا می‌کند، اما بدون شک، دانش‌آموزان نسبت به قرار گرفتن در محیط مدرسه مقاومت‌هایی دارند، روابط ساخت‌نیافته و آسیب‌زا مانند فضای مجازی می‌تواند تحت نظارت والدین و با حضور مربی یا درمانگر در گروه‌های مجازی باشد، اما اگر ورود به شبکه‌های مجازی وحشیانه و غیرعادی باشد، رابطه میان فرزندان و والدین قطع می‌شود.
والدین باید نسبت به علائم بیش‌فعالی به‌معنای اختلال یا نبود اختلال آگاهی‌های لازم را پیدا کنند؛ معمولاً اگر فرزند شما بیش‌فعال باشد، شما از منظر غیرمنطقی بودن عملکرد فرزندتان آن را تشخیص می‌دهید، البته باید نیاز‌های طبیعی کودک را درنظر بگیرند، به‌طور نمونه کودکان نمی‌توانند بیش از 45 دقیقه نشستن در یک مکان را تاب آورند.
بسیاری از پیش‌آگهی‌های بیش‌فعالی منفی نیست، درواقع اگر والدین در این امر مداخله نکنند، بسیاری از بیش‌فعالی‌های کودک از بین می‌رود، اما زمینه‌های آن، پرخاشگری، نقص توجه و تمرکز اگر در کودکان بروز و ظهور پیدا کند و درمان نشود در سنین بالاتر و در دوران مدرسه باعث افت تحصیلی او می‌شود. بنابراین، پیشنهاد من این است که در این شرایط والدین حتماً به روانشناس مربوطه مراجعه کنند.
انتهای پیام
