داشتن شرح صدر لازمه هر کاری است

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت‌الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی‌ فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر قرآن، در شرح تفسیر سوره انسان گفت: خدای متعال در آیه چهارم سوره انسان می‌فرماید: «إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا»، یعنی ما براى كافران زنجيرها و غل‌ها و شعله‌‏هاى سوزان آتش آماده كرده‏‌ايم.

وی ادامه داد: امام زین‌العابدین(ع) در رابطه با این آیه در دعای ۴۲ صحیفه سجادیه فرمودند: بار الها در هنگامه جان کندن کاری کن تا با قرآن راحت‌تر بتوانیم جان بدهیم، آن هنگامی که پاها سست می‌شود و بدن دیگر جان ندارد، گویا به دنبال معجزه‌ای می‌گردیم، ملک‌الموت می‌آید که رسالت خود را انجام بدهد، وقتی جان آدم گرفته می‌شود، کارهایی که در زندگی دنیایی انجام می‌داده، قلاده‌ای بر گردنش می‌شوند و قبرها هم محل سکونت و مسکن می‌شوند تا روز قیامت که محشور شده و به ملاقات خدا بشتابد.

نماینده ولی‌ فقیه در استان قزوین بیان کرد: مؤمن می‌تواند کاری کند که گناهان مانند قلاده‌ها و غل و زنجیرها برای او نباشد، بلکه مرگش برای او آسایش و راحتی باشد.

وی اظهار کرد: علقمه می‌گوید خدمت امام صادق(ع) عرض کردم در میان مردم برخی‌ها نسبت‌های بدی به ما می‌دهند، تهمت می‌زنند، حرف‌هایی می‌زنند که آدم دلش می‌گیرد، امام(ع) فرمود خدا به انسان اختیار داده است، این‌طور نیست که زبان‌های مردم ساکت باشد، این مردم به انبیای خدا هم هر چه خواستند گفتند و هر رفتاری خواستند کردند، آن وقت تو انتظار داری خدا راجع به ما چکار کند؟ منظور امام(ع) این بود که آدم نباید دلگیر شود.

آیت‌الله عابدینی اظهار کرد: رسول اکرم(ص) در قسمتی از خطبه شعبانیه فرمودند: درهای بهشت در ماه رمضان باز و درهای جهنم بسته است، گوش‌ها و دهان‌های ما وقتی گناه کنیم مانند درهای جهنم هستند، دهانی که بدگویی و فحاشی می‌کند، اگر این دهان از انواع گناهان بسته بماند، درب‌های جهنم هم بسته خواهد ماند، ذکری که می‌گویید یا دلی که شاد می‌کنید مانند باز بودن درهای بهشت است.

وی بیان کرد: پیامبر(ص) در ادامه فرمودند که از خدا بخواهید همیشه درهای بهشت باز و درهای جهنم بسته بماند، شایسته انسانی که خداوند در رابطه با او «و اقد کرّمنا بنی آدم» را فرموده این نیست که در غل و زنجیر باشد. 

غل و زنجیر دنیوی چیست

امام جمعه قزوین ادامه داد: هواهای نفسانی، وسوسه‌های شیطان، تعصبات قومی و قبیله‌ای، رفاقت‌های مبتنی بر باندبازی، دنیاطلبی، علاقه وافر به دنیا، همه این‌ها غل و زنجیر هستند، پیامبر(ص) فرمودند: در ماه رمضان شیاطین در غل و زنجیرند، از خدا بخواهید که این شیطانی که در غل و زنجیر است را مجدد بر شما مسلط نکند.

وی اظهار کرد: ابرار از جامی می‌نوشند که با عطر خوش در آمیخته شده است، این چشمه‌ای که بندگان خوب خدا از این چشمه می‌نوشند، گویا آثار آن به دیگران هم می‌رسد، برای مثال چشمه‌های حکمتی که در دل رسول اکرم(ص) به جوشش در آمد یا چشمه‌هایی که در جان امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه(س) به جوشش در آمد، این چشمه‌های حکمت عالم را تحت تأثیر قرار داده است.

نماینده ولی فقیه در استان قزوین تصریح کرد: امام رضا(ع) فرمودند: اگر خدا بنده‌ای را برای هدایت و ارشاد مردم اختیار کند، سه امتیاز به او می‌دهد، یکی از این امتیازات این است که به او شرح صدر می‌دهد، برای اینکه بدون شرح صدر نمی‌شود مسئولیت پذیرفت.

آیت‌الله عابدینی بیان کرد: اگر کسی بخواهد استقامت داشته باشد، دلخور نشود، دلش نرنجد، خسته نشود و عقب‌نشینی نکند، باید شرح صدر داشته باشد، لذا به محض اینکه خدا به حضرت موسی(ع) مأموریت داد که به سوی فرعون برود، چراکه او طغیان کرده است، موسی(ع) سریع از خدا درخواست شرح صدر کرد، معلوم می‌شود داشتن شرح صدر لازمه هر کاری است.

وی اظهار کرد: امام رضا(ع) ادامه داد دومین امتیازی که خدا به این آدم می‌دهد این است که قلبش را مالامال از حکمت می‌کند، حکمت از وجودش می‌جوشد و در افکار و اندیشه‌ها منتشر می‌شود. در ادامه امام فرمود: سومین امتیاز این است که خدا علوم را به او الهام می‌کند، علم فقط آن چیزی نیست که ما در مدرسه و دانشگاه یاد می‌گیریم، بلکه فراتر از این‌هاست، خدا وجود چنین آدمی را منبع جوشش علوم الهامی می‌کند.

این مفسر قرآن یادآور شد: امام فرمودند: چنین کسی از پاسخ به هیچ سؤالی درمانده نمی‌شود، بر سر دو راهی‌ها متحیر نخواهد ماند و راه درست را می‌شناسد، خدا او را از خطاها و لغزش‌ها ایمن نگه می‌دارد، خدا این امتیازات را به او می‌دهد تا او حجتی در میان بندگان و شاهدی در میان مخلوقات باشد.

عابدینی اظهار کرد: خدای متعال در آیه هفتم سوره انسان می‌فرماید: «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا»، یعنی همان بندگانى كه به نذر خود وفا می‌کردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مى‏‌ترسيدند. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند اگر چشمه‌های حکمت در دل کسی بجوشد، این آدم بابرکت می‌شود؛ چرا شهید مطهری اینقدر روی اهل فکر و مطالعه اثر گذاشت؟ برای اینکه جانش به حکمت آشنا بود، کلام امام(ره)، رهبر حکیم انقلاب و بزرگان اگر روی ما تأثیر می‌گذارد به دلیل حکمت است.

وقتی حکمت روزی انسان می‌شود

نماینده ولی فقیه در استان قزوین گفت: امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: اگر حکمت روزی کسی بشود، برای اینکه بیشتر از این حکمت بنوشد صبر و قرارش را از دست می‌دهد و دائم می‌خواهد بیشتر بداند، قرآن معدن حکمت است. خدای متعال نیز در آیات ۸ و ۹ سوره انسان می‌فرماید: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا، إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»، یعنی و به پاس دوستى خدا بينوا و يتيم و اسير را خوراک مى‏‌دادند، ما براى خشنودى خداست كه به شما مى‌‏خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏‌خواهيم.

امام جمعه قزوین اظهار کرد: امام حسن عسکری(ع) حدیثی از پدر بزرگوارشان نقل کرده و فرموده‌اند: پدرم در روز غدیر این‌گونه امیرالمؤمنین(ع) را زیارت می‌کرد و می‌فرمود: یا امیرالمؤمنین(ع) شما همانی که سه روز پیاپی افطار خود را به مسکین، یتیم و اسیر دادی، این شما هستید که چیزی را که خودتان به آن بسیار علاقه‌مند و نیازمند بودید، به دیگران بخشیدید.

وی ادامه داد: ابی‌بصیر نقل می‌کند در محضر امام صادق(ع) بودیم، برخی افراد متمول هم خدمت امام بودند، صحبت از زکات به میان آمد، امام فرمود اگر کسی زکات دهد جای تعریف و تمجید ندارد، آن کسی که زکات می‌دهد با دادن زکات امنیت خود را تأمین می‌کند، کسی که زکات می‌دهد مسلمان حساب می‌شود و اگر کسی زکات ندهد باید وحشت کند، اگر کسی زکات ندهد هیچ نمازی از او پذیرفته نیست، البته غیر از زکات در اموال شما چیزهای دیگری هم نهفته است.

نماینده ولی‌ فقیه در استان قزوین بیان کرد: راوی می‌گوید عرض کردم غیر از زکات چه چیزی در اموال ما وجود دارد؟ حضرت فرمودند: در اموال شما حق سائلین و محرومان معلوم است، یعنی امام(ع) حساب این را از زکات جدا می‌کند. از امام سؤال کردند این حق معلوم چیست که در اموال ماست؟ امام فرمود همان مالی که برخی آدم‌ها در روز، در هفته یا در ماه به نیازمندان کمک می‌کنند، در نهایت امام می‌فرمایند در آیه هشتم سوره انسان، امیرالمؤمنین(ع) از بخش زکات اموال خود به مسکین، یتیم و اسیر کمک نکرد، آن حضرت به کسانی که نیازمند بودند توجه ویژه داشت.

آیت‌الله عابدینی گفت: امام رضا(ع) فرمودند خدا دست هر کسی را که باز می‌گذارد، او هم باید به همان اندازه در مورد عائله خودش گشاده‌دست عمل کند، برخی هر چه پول گیرشان می‌آید به فکر ذخیره هستند، حضرت می‌فرماید خوب است که آدم هر چه گیرش آمد به همان اندازه برای عائله خودش دست و دلبازی کند، مبادا این شخص کاری کند که عائله‌اش آرزوی مرگش را کنند.

وی یادآور شد: ابابصیر می‌گوید در مورد آیه هشتم سوره انسان از امام صادق(ع) سؤال کردم، امام فرمود: اسیر به معنای زندانی است، اسیر را باید پذیرایی کنید، باید غذای او را به موقع داد، حتی اگر حکم اعدام او صادر شده باشد، در هر صورت باید مورد توجه و اطعام قرار بگیرد، همان کاری که امیرالمؤمنین(ع) با قاتل خود کرد، امیرالمؤمنین(ع) کسانی را که در زندان بودند از بیت‌‌المال مسلمانان برای آن‌ها پذیرایی مهیا می‌کرد.

امام جمعه قزوین بیان کرد: امام کاظم(ع) درباره آیات ۸ و ۹ سوره انسان فرمودند: امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) برای رضای خدا از مسکین، یتیم و اسیر پذیرایی کردند و افطار خود را برای رضای خدا به آنان بخشیدند، البته امیرالمؤمنین(ع) هیچ کجا چنین اظهاری را نکردند، خدا دل آنان را دید و مشاهده کرد که هیچ مقصد و مقصودی جز خدا ندارند، چون این‌گونه بودند بدون اینکه چیزی بگویند خدا سرّ درونشان را با این آیات آشکار کرد.