یادواره فرماندهان شهید لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) با نام «ستارگان دوکوهه» روز گذشته جمعه 5 اسفند همزمان با سالروز ولادت حضرت امام حسین (ع) و روز پاسدار در حسینیه شهید همت پادگان دوکوهه برگزار شد.

دوکوهه در هفت کيلومتري شهر انديمشک قرار دارد. جايي که در زمان جنگ، محل استقرار نيروهاي بسيجي لشکرهاي مختلف از جمله لشکر 27 محمد رسول‌الله(ص) و لشکر 10 سيدالشهدا(ع) استان تهران بود. دوکوهه تنها يک پادگان نيست؛ يک آسمان است؛ يک آسمان پُرستاره. ستاره‌هايش شهدا هستند. شهيداني مثل حاج‌همت، عباس کريمي، دستواره و... اگر شهدا نبودند و بسیجی‌ها، آنچه می‌ماند پادگانی بود درندشت، با زمین‌هایی آسفالته، خشك و كم دار و درخت، ساختمان‌هایی معمولی، كوتاه و بلند، و تیرك‌هایی كه بر آن پرچم نصب كرده‌اند. اما دوكوهه سال‌ها با شهدا زیسته است، با بسیجی‌ها، و از آنها روح گرفته است؛ روحی جاودانه. دوكوهه مغموم است، اما اشتباه نكنید! او جنگ را دوست ندارد، جمع باصفای بسیجی‌ها را دوست دارد، جمع شهدا را؛ آرزومند آن عرصه‌ای است كه در آن كرامات باطنی انسان‌ها بروز می‌یابند.

وقتی وارد پادگان دوکوهه که روزی بزرگترین منزلگاه تجهیز و سازماندهی نیروهای جبهه جنوب در دفاع مقدس بود، شدم احساس می‌کردم هنوز جنگ ادامه دارد، ساختمان‌ها بعد از متروک شدن ترسناک و وهم آور می‌شوند، ولی دوکوهه این طور نیست. وقتی در دوکوهه قدم می‌زنی احساس غربت می‌کنی، احساس غریب بودن در این دنیا. انگار دلت پر می‌زند بروی پیش خدا. شاید به خاطر این است که اکثر افرادی که در دو کوهه بودند همین حس را داشتند و این شخصیت دو کوهه و ذات وجود دو کوهه را تشکیل می‌دهد.

گروه فرهنگی: برگزیدگان پنجمین کنگره ملی ادبی «ملک ملکوت» (یادواره دوکوهه اندیمشک) معرفی شدند.